ΤΡΑΠΕΖΙΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΩΝ

Νυν και αεί και υπέρ πάντων οι τραπεζίτες που όχι μόνον κυκλοφορούν ελεύθεροι αλλά εκδίδουν και απαγορευτικά!!

«Τελειωμένη υπόθεση» χαρακτηρίζουν τραπεζικά στελέχη την πρωτοβουλία της κυβέρνησης για μια οριζόντια νομοθετική ρύθμιση για τα καθυστερούμενα στεγαστικά δάνεια, που θα κατέληγε σε «κούρεμα» δόσεων.

Τα στεγαστικά θα ρυθμίζονται κατά περίπτωση, με βάση τον Κώδικα Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος, καθώς η κυβέρνηση πείστηκε ότι μια οριζόντια ρύθμιση θα είχε απαγορευτικά υψηλό κόστος για τις τράπεζες, κλονίζοντας επικίνδυνα την κεφαλαιακή τους βάση.

Οι σκέψεις που είχε διατυπώσει ο τέως υπουργός Ανάπτυξης, Ν. Δένδιας, για μια ρύθμιση, που θα επέτρεπε στους δανειολήπτες να μειώσουν άμεσα κατά 30% τις δόσεις των δανείων τους, είχαν σημάνει συναγερμό στο τραπεζικό σύστημα, καθώς εξαρχής εκτιμήθηκε ότι τέτοια νομοθετική παρέμβαση θα «γονάτιζε» τα έσοδα των τραπεζών, ακριβώς στην περίοδο που πασχίζουν να τα αυξήσουν, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της εφιαλτικής αύξησης των «κόκκινων» δανείων.

Σημειωτέον ότι κάθε οριζόντια παρέμβαση στα μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια θα προκαλούσε «τριγμούς» στους τραπεζικούς ισολογισμούς, καθώς τα στεγαστικά σε καθυστέρηση έχουν φθάσει πλέον (στοιχεία β’ τριμήνου 2014) σε ποσοστό 27,7% του συνόλου των χορηγήσεων αυτής της κατηγορίας, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 40% του ΑΕΠ. «Όταν συζητάμε για καθυστερούμενα δάνεια που ξεπερνούν τα 20 δισ. ευρώ, μια μείωση των δόσεων κατά 30% είναι προφανές ότι θα είχε ολέθριες επιπτώσεις στις τράπεζες», τονίζουν τραπεζικά στελέχη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση που είχαν με το νέο υπουργό Ανάπτυξης, Κώστα Σκρέκα, οι τραπεζίτες έθεσαν βέτο σε οποιοδήποτε σενάριο νομοθετικής ρύθμισης για τα στεγαστικά. Το βέτο αυτό, μάλιστα, υποστηρίχθηκε σθεναρά και από την τρόικα. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ημιτελής πρωτοβουλία Δένδια θα παραμείνει... ημιτελής, αφού αποκλείσθηκε οριστικά η εξέταση νομοθετικής ρύθμισης.

Όπως τόνιζε χθες, μιλώντας σε εκδήλωση της Eurobank, ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας, Θ. Καλαντώνης, «δεν θα υπάρξουν οριζόντιες ρυθμίσεις, καθώς στόχος είναι να βγουν στο φως οι στρατηγικά κακοπληρωτές. Ο Κώδικας Δεοντολογίας της ΤτΕ δίνει μία σειρά από λύσεις όπως το σπάσιμο του δανείου σε δύο μέρη, η μέθοδος του ενοικίου αλλά και το sale & lease back».

Σημειώνεται ότι ο Κώδικας Δεοντολογίας της ΤτΕ προβλέπει και τη δυνατότητα κουρέματος, αφού κάνει λόγο για «αντικατάσταση παλαιού δανείου με νέο μικρότερου υπολοίπου». Αυτή η λύση, όμως, δεν αναμένεται ότι θα επιλεγεί από τις τράπεζες για τη ρύθμιση στεγαστικών δανείων.

Οι πιο προσφιλείς στους τραπεζίτες λύσεις από το «μενού» του Κώδικα Δεοντολογίας είναι οι τρεις που μνημόνευσε και ο κ. Καλαντώνης. Ειδικότερα,

1. Διαχωρισμός ενυπόθηκου δανείου σε: α) ένα βιώσιμο δάνειο με εμπράγματη εξασφάλιση, το οποίο ο δανειολήπτης αποπληρώνει, με βάση την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής, και β) υπόλοιπο του δανείου, στο οποίο δεν λογίζονται τόκοι έως μια μεταγενέστερη ημερομηνία αποπληρωμής. Κατά την μεταγενέστερη αυτή ημερομηνία ή πριν από αυτήν, διενεργείται επαναξιολόγηση της ικανότητας αποπληρωμής, η οποία προσδιορίζεται είτε από την εκτιμώμενη βελτίωση της δυνατότητας αποπληρωμής του δανειολήπτη είτε από τα εκτιμώμενα έσοδα ρευστοποίησης εμπράγματης εξασφάλισης ή άλλου περιουσιακού στοιχείου με συντηρητικές παραδοχές.
2.  Μετατροπή του δανείου σε Χρηματοδοτική Μίσθωση, με την οποία ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στο πιστωτικό ίδρυμα και υπογράφει μια σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης, για ελάχιστη χρονική διάρκεια (συνήθως πέντε έτη). Ο δανειολήπτης αποκτά τα προβλεπόμενα από το ισχύον δίκαιο περί συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης δικαιώματα.
3. Πώληση και ενοικίαση, με την οποία ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου είτε στο ίδρυμα είτε σε τρίτο (άλλο ίδρυμα, άλλο αγοραστή, κρατική εταιρία διαχείρισης ακινήτων κλπ) αποπληρώνοντας μέρος ή το σύνολο του δανείου. Η συμφωνία μπορεί να συνοδεύεται με παραχώρηση του δικαιώματος διαμονής στο ακίνητο για κάποια ελάχιστη χρονική διάρκεια έναντι μισθώματος (συνήθως για μια ελάχιστη περίοδο τριών ετών).