Οι «αποικίες» του
Ισλαμικού Χαλιφάτου
Το Ισλαμικό Χαλιφάτο, διαθέτει και προπαγανδιστική ιστοσελίδα
Η σημερινή φονική επίθεση των εξτρεμιστών της σομαλικής ισλαμικής οργάνωσης αλ-Σμπάμπ (με στενές σχέσεις με την αλ-Κάιντα), θυμίζει πως ο «θρησκευτικός πόλεμος των φανατικών», έχει περάσει και στη Μαύρη Ήπειρο.Οι επιθέσεις εναντίον ανύποπτων πολιτών στην Κένυα, που επαναλαμβάνονται κάθε τόσο, αποτελούν μια υπενθύμιση μιας απειλής για ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο από τους ισλαμιστές εξτρεμιστές.
Δεν αρκεί η ενίσχυση των κυβερνητικών δυνάμεων που πολεμούν τους μαχητές της al- Shabaab στην Σομαλία. Η οργάνωση δυναμώνει όπως και η BokoHaram στη Νιγηρία και η alQaedaστο ισλαμικό Μαχρεμπ (IslamicMaghreb).
Η ενδυνάμωση των ισλαμικών αυτών οργανώσεων δείχνει πως η Δύση και οι τοπικές κυβερνήσεις μάχονται έναν «μάταιο πόλεμο», απέναντι σε έναν θρησκευτικό φανατισμό που βασίζεται στον ρεβανσισμό, λόγω της ανικανότητας των κρατών να προσφέρουν στους λαούς της Αφρικής τα απαραίτητα προς το ζην, ενώ τις πλουτοπαραγωγικές πηγές ελέγχουν ξένες πολυεθνικές.
Από την ανατολική ακτή της Αφρικής ως τις δυτικές αφρικανικές ακτές υπάρχει η αποκαλούμενη «Ομοσπονδία Αποτυχημένων Αφρικανικών Κρατών» με κοινό μεταξύ τους ένας συνδυασμός ανίκανων και διεφθαρμένων κυβερνήσεων με ασταθή σύνορα και πλειοψηφία μουσουλμανικού πληθυσμού.
Όπως υποστηρίζει ο πολιτικός επιστήμονας SamuelHuntington, ακόμη και οι χώρες που συνορεύουν με ασταθή ισλαμικά κράτη κινδυνεύουν από τη διαρροή της ισλαμικής προπαγάνδας και τα ασταθή τους σύνορα, να μπλεχτούν στην διαμάχη που προκαλούν οι ισλαμιστές εξτρεμιστές.
Έτσι η Αφρική βρέθηκε στο σταυροδρόμι ενός πολέμου χωρίς τέλος, που έχει ξεκινήσει στη Μέση Ανατολή και σιγά-σιγά εξαπλώνεται σε αφρικανικές χώρες, όπως: Η Αλγερία, η Κεντρο- Αφρικανική Δημοκρατία, η Κένυα, η Λιβύη, το Μάλι, η Νιγηρία, η Σομαλία…
Χαοτικές πολιτικές καταστάσεις, απογοήτευση από τις κυβερνήσεις που κερδοσκοπούν καταπιέζοντας δημιουργούν ένα έφορο έδαφος για τους προπαγανδιστές του Ισλαμικού Χαλιφάτου, στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της βόρειας Αφρικής. Έτσι οι τζιχαντιστές εξαπλώνονται πολύ πέραν του ιράκ και της Συρίας, όπως αρχικά ήταν η ονομασία τους, πριν την αλλάξουν: Από «Ισλαμικό Χαλιφάτο του Ιράκ και του Λεβάντε» (Συρίας), σε σκέτο «Ισλαμικό Χαλιφάτο».
Το Χαλιφάτο έχει μια βορειο-αφρικανική έδρα στη Μεσόγειο. Βρίσκεται περί τα 300 χιλιόμετρα νότια της Κρήτης , στη Ντάρνα της ανατολικής Λιβύης.
Και εδώ ο δυτικός δάκτυλος, η ΝΑΤΟϊκή επέμβαση, για την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι, έδρασε καταλυτικά για την επικράτηση εξτρεμιστικών ισλαμικών στοιχείων, όπως η δυτική βοήθεια στην προσπάθεια για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία – απ΄ όπου γεννήθηκε το Ισλαμικό Χαλιφάτο.
Στη Ντάρνα, μια όμορφη πόλη 80.000 κατοίκων υπάρχει ένα μουσουλαμνικό τέμενος του 18ου αιώνα, όπου κυματίζει η μαύρη σημαία του Ισλαμικού Χαλιφάτου.
Περίπολος της Ισλαμικής Αστυνομία στη Ντάρνα
Στην πόλη λειτουργούν ισλαμικά δικαστήρια (με βάση της Σαρία) και λειτουργεί «ισλαμική αστυνομία» που περιπολεί με οχήματα παντός δρόμου.
Έχει ανεγερθεί τείχος ώστε να διδάσκονται χωριστά οι φοιτητές από τις φοιτήτριες βάσει του ισλαμικού νόμου.
Όσοι διανοηθούν να αμφισβητήσουν τις νέες κοινωνικές δομές αντιμετωπίζουν συνοπτική θανατική καταδίκη.
Έτσι η Ντάρνα έχει καταστεί μια αποικία τρόμου και είναι η πρώτη όπου είναι πλέον καθεστώς το πλέον «ορθόδοξο» Ισλάμ. Επειδή οι συνθήκες είναι τέλειες για την εφαρμογή όσων πιστεύουν οι οπαδοί του πλέον ριζοσπαστικού Ισλάμ.
Την περασμένη εβδομάδα, η Ντάρνα βομβαρδίστηκε –για πρώτη φορά- από μαχητικά αεροσκάφη υπό τον έλεγχο του Λίβυου πολέμαρχου στρατηγού Χαφτάρ, τον οποίον υποστηρίζουν η Αίγυπτος και τα Αραβικά Εμιράτα. Αλλά παρόμοιες αεροπορικές επιδρομές θυμίζουν τις επιδρομές της «Συμμαχίας των Προθύμων» με τις ΗΠΑ εναντίον των τζιχαντιστών του Χαλιφάτου στην βόρεια Συρία και στο αυτόνομο Κουρδιστάν, στο Ιράκ. Με προσωρινά αποτελέσματα.
Σε μία στρατηγική θέση που διαθέτει τα πλέον πλούσια αποθέματα πετρελαίου στην αφρικανική ήπειρο.
Σήμερα στη Ντάρνα κυβερνούν αρκετές ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες με πιο σημαντική το Ισλαμικό Συμβούλιο Νεολαίας Σούρα» (Islamic Youth Shura Council), που αποτελεί διάσπαση της λιβυκής οργάνωσης Ansaral-Sharia, που ακολούθησαν τις επιταγές του Ισλαμικού Χαλιφάτου, ενώ η ηγεσία της οργάνωσης στην Βεγγάζη δεν εντάχθηκαν.
Στην περίπτωση που οι εξουσιαστές της Ντάρνα επικρατήσουν σ΄ ολόκληρη τη Λιβύη, δεν θα απέχει πολύ η ώρα που θα αποσταθεροποιηθεί ολόκληρο το Αραβικό Έθνος.
Επειδή η προπαγάνδα του Ισλαμικού Χαλιφάτου απλώνει ρίζες όπου ακριβώς κυβερνά το χάος, όπου οι κυβερνήσεις είναι αδύναμες και όπου η αραβική άνοιξη που τόσες ελπίδες είχε δημιουργήσει, τελικά απογοήτευσε.
Τον Σεπτέμβριο στο Αλγέρι, άρχισε η δράση της ομάδας «Στρατιώτες του Χαλιφάτου», με πολλές ομοιότητες με τους εξτρεμιστές του άλλου πιο γνωστού Χαλιφάτου. Που ορισμένοι αλαφροΐσκιωτοι, του έχουν δώσει κιόλας κρατική υπόσταση αποκαλώντας το «Ισλαμικό Κράτος».
Ακολουθώντας την τακτική της κατατρομοκράτησης, αποκεφάλισαν έναν γάλλο ορειβάτη και ανάρτησαν το videoστο Διαδίκτυο.
Τον Οκτώβριο είχαμε την ανακήρυξη του «Χαλιφάτου» της Τνάρνα. Και πριν μερικές ημέρες, μία ισχυρή αιγυπτιακή τρομοκρατική ομάδα ανακοίνωσε ότι εντάσσεται στο Χαλιφάτο.
Την πίστη τους ή τη διασύνδεσή τους με το Ισλαμικό Χαλιφάτο, έχουν ανακοινώσει οι ισλαμικές όπως η BokoHaramτης Νιγηρίας, η Abu Sayyaf των Φιλιππίνων αλλά και οι Taliban του Πακιστάν. Όλες αυτές έχουν «ζηλέψει» και θέλουν να επωφεληθούν από την «δόξα» των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Χαλιφάτου.
Οι περισσότερες από αυτπες τις οργανώσει είχαν διασυνδέσεις με την αλ-Κάιντα την μητρική οργάνωση του Χαλιφάτου, αλλά οι «κληρονόμοι» του μπιν – Λάντεν δεν κατόρθωσαν να διατηρήσουν τα σκήπτρα. Επειδή η αλ-Κάιντα, είχε για στόχο του «άπιστους», ενώ το Χαλιφάτο, δεν ξεχωρίζει πιστούς από άπιστους, αρκεί να μην υπακούν στο αυστηρό δόγμα των ορθόδοξων Σουνιτών που διακηρύσσει ο ηγέτης τους "χαλίφης" Abu Bakral-Baghdadi.
Σήμερα, η Τυνησία η γενέτειρα της Αραβικής Άνοιξης έχει εφοδιάσει τα ενδιαφερόμενα κινήματα με τους περισσότερους τζιχανστιστές. Επειδή οι Τυνήσιοι νοιώθουν προδομένοι από όσα η «Άνοιξη» τους είχε υποσχεθεί.
Στην Αίγυπτο, όπου στρατιωτική δικτατορία αντικατέστησε την σύντομη ισλαμική διακυβέρνηση έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πολλές ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες. Και στη Λιβύη, όπου το χάος ενός διαρκούς εμφυλίου ακολούθησε την ανατροπή (και τη δολοφονία) του Καντάφι το 2011, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πλέον κρατικές δομές.
Το Χαλιφάτο στη Λιβύη εμφανίσθηκε όταν ομάδες τζιχαντιστών είχαν σταλεί από τη Συρία, για να βοηθήσουν στην ανατροπή του Κανταφικού καθεστώτος.
Τυνησία: Η χώρα των τζιχαντιστών
Ο Τυνήσιος Μοχάμεντ Σούσι, 27 χρόνων, είναι από τα κυριότερους αξιωματούχους του Ισλαμικού Χαλιφάτου που ταξιδεύει στα αραβικά κράτη προπαγανδίζοντας την ιδεολογία του ενιαίου αραβικού Ισλαμικού Χαλιφάτου. Έχει πτυχίο Οικονομικής Επιστήμης και ουδέποτε είχε χαρακτηρισθεί ως φανατικά θρησκευόμενος.
Είχε «χαθεί», αφού επί δύο χρόνια είχε υπηρετήσεις τον στρατό της Τυνησίας, αλλά πιο πρόσφατα είχε τηλεφωνήσει στους γονείς του από την Τουρκία… «Πολεμώ για την επικράτηση του Ισλαμικού Χαλιφάτου – τους είχε πει – την απελευθέρωση της Παλαιστίνης και εναντίον του Μπασάρ Ασαντ».
Ο ηλικίας 63 χρόνων απόστρατος αξιωματικός Ταουφίκ Σούσι, ιχνηλάτησε την πορεία του γιου του και υποστηρίζει πως όλα ξεκίνησαν από το κήρυγμα στο τζαμί Elmanar, που βρίσκεται πολύ κοντά στο Πανεπιστήμιο της Τύνιδας.
Εκεί ο γιος του Μοχάμεντ συνάντησε έναν ιμάμη που κήρυττε για τα αγαθά του Ισλαμικού Χαλιφάτου και πλήρωσε το ταξί που τον είχε μεταφέρει στα σύνορα με τη Λιβύη. Εκεί στη Sabrathaεντάχθηκε στους μαχητές του δικτύου Ansaral-Sharia και υποβλήθηκε σε στρατιωτική εκπαίδευση πριν σταλεί να πολεμήσει στη Συρία.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περί τους 2.400 Τυνήσιοι πολεμούν με το μέτωπο al-Nusra Front στη Συρία, ενώ άλλοι 8.000 έχουν εμποδιστεί να βγουν από τη χώρα.
Αίγυπτος: Διαμαρτυρία εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος
Εδώ και λίγους μήνες, στην Επαρχία του Σινά, η οργάνωση Ansar Baital-Maqdis (δηλαδή οι Υποστηρικτές της Ιερουσαλήμ) έχει αυτοανακηρυχθεί μέρος του Ισλαμικού Χαλιφάτου.
Για του Αιγύπτιους εξτρεμιστές η χερσόνησος του Σινά είναι εξίσου σημαντική για συμβολικούς όσο και στρατηγικούς λόγους. Η Αίγυπτος, το πολυπληθέστερο αραβικό έθνος με μεγάλη ιστορική σημασία, συνορεύει στο Σινά με το Ισραήλ΄. Διαθέτει ακόμη την διώρυγα του Σουέζ, σημαντικά λιμάνια στη Μεσόγειο αλλά και στην Ερυθρά Θάλασσα, που την καθιστά ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον τόπο για τους ισλαμιστές εξτρεμιστές, που ήδη έχουν πραγματοποιήσει επιθέσεις ακόμη και στο Κάιρο, εναντίον δυτικών τουριστών.
Από τα ιδρυτικά μέλη του AnsarBaital-Makdis (που δημιουργήθηκε στο κενό εξουσίας μετά την ανατροπή του Μουμπάρακ) ο Mohammed Haydar Zammar –θεωρείται και από τα στελέχη που συνδιαλέγεται το Ισλαμικό Χαλιφάτο από τις αρχές του χρόνου.
Συριακής καταγωγής, αλλά Γερμανός πολίτης ο Zammar ανήκε στον πυρήνα Mohammed Atta του Αμβούργου.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, είχε επιλεγεί από τη CIA και είχε οδηγηθεί στην Συρία, όπου η γερμανική Μυστική Υπηρεσία BND είχε συμμετάσχει στην ανάκρισή του.
Στις αρχές του 2014, είχε απελευθερωθεί σε ανταλλαγή που είχε ενορχηστρώσει η ανταρτική συριακή οργάνωση AhraralShamγια να εξαφανισθούν τα ίχνη του λίγες ημέρες αργότερα σύμφωνα με πληροφορίες του «SPIEGEL ONLINE». Αλλά πιστεύεται ότι συνενώθηκε με τους τζιχαντιστές του Χαλιφάτου στην Raqqa.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Zammar φέρεται να είναι ο κύριος διοργανωτής της χρηματικής αιμοδοσίας από το Χαλιφάτο προς την οργάνωση του Σινά όταν βρέθηκε στην περιοχή.
Οι συνθήκες στο Σινά αρμόζουν στο Χαλιφάτο. Είναι πολύ φτωχή περιοχή, δύσκολα να εφαρμοσθεί ο νόμος, σταυροδρόμι των εμπόρων ναρκωτικών, όπλων αλλά και δουλεμπόρων και κατοικείται κυρίως από Βεδουίνους που είναι αντίπαλοι του καθεστώτος στο Κάιρο.
Αλλά και η εγκαθίδρυση του στρατιωτικού καθεστώτος, καθιστά και τους μετριοπαθείς ισλαμιστές ευεπίφορους στα κηρύγματα του Χαλιφάτου. Μια και τα περισσότερα στελέχη του ανατραπέντος μετριοπαθούς ισλαμικού καθεστώτος βρίσκονται υπό διωγμό ή στη φυλακή.
Ένας φαύλος κύκλος που έχει προκληθεί από την δυτική ανάμειξη στους ενεργειακούς δρόμους της Μέσης Ανατολής και μία αναταραχή που ιδιαίτερα συμφέρει το Ισραήλ μια και το Παλαιστινιακό έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου