Ο ΝΤΡΑΓΚΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

 Αφού η Ελλάς δεν τίναξε την Ευρωπαϊκή μπάνγκα στον αέρα το 2010, καλά κάνει γιατί τώρα το κάνει εκ του ασφαλούς!

το ευρωμπορντέλο

Σε ήσσονος σημασίας θέμα κατατάσσεται για τους κυβερνητικούς λακέδες  των τοκογλύφων η Τρόϊκα δεδομένου πως το ρόλο του δράκου στο παραμύθι του μνημονίου ανέλαβε προσωπικά ο ίδιος ο Ντράγκι.. 

Παίζοντας από κοινού με την τρόϊκα το χιλιοπαιγμένο έργο ο «καλός ο κακός και άσχημος» εκστομίζει ευθέως απειλές του τύπου «μην νομίζετε πως καθαρίσατε με τις μεταρρυθμίσεις» υπαινισσόμενος πως την κυβέρνηση των ανδρεικέλων αναμένει αναμμένο κι άλλο δάνειο και φυσικά 25^ο μνημόνιο αφού ο Σαμαράς έχει …σχίσει τα προηγούμενα 24. 

Στην πραγματικότητα εκβιάζει εκ του ασφαλούς δεδομένου πως τα καθεστωτικά δουλικά δεν τίναξαν- για λόγους πολιτικής αλλά και βιολογικής τους επιβίωσης- την Ευρωπαϊκή μπάνγκα στον αέρα, όταν επέβαλλαν το πρώτο. 

Και τι λέει ο τύπος; Πως τα περί απεξάρτησης από τα δανειακά κεφάλαια και τα περί απεμπλοκής από το καθεστώς επιτήρησης, που εξαγγέλλει ο περιοδεύον ανά την Ευρώπη θίασος Σαμαρά είναι ένας μύθος, ή αλλιώς προϊόν προς εσωτερική κατανάλωση.  Η αλήθεια είναι πως η ΕΚΤ διαθέτει σήμερα την ικανότητα να κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά στον τόπο απ’ ότι το 2010 όταν στα σεντούκια της κρατούσε ελληνικά ομόλογα της τάξης των 130 δις τα οποία πήρε τον χρόνο της για να τα ξεφορτωθεί.

  Δεν είναι έτσι καθόλου τυχαίο ότι το Eurogroup έχει μεταθέσει τη συζήτηση για το χρέος όχι μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, αλλά μετά το πέρας των ελέγχων από την Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή και την ΕΚΤ στις τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες. Και αυτό διότι μόνο όταν τελειώσει αυτός ο έλεγχος θα γίνει γνωστό αν οι τράπεζες θα χρειασθούν νέα ανακεφαλαιοποίηση και πόσα κεφάλαια θα χρειασθεί να αντλήσουν.
 

Εάν αυτό το ποσό κεφαλαίων είναι σημαντικό, θα χρειασθεί να παραμείνουν «κλειδωμένα», για λόγους ασφάλειας, στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας τα 11 δισ. ευρώ, που η κυβέρνηση σχεδιάζει να αξιοποιήσει για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού του 2015, ώστε να αποφύγει τον κίνδυνο ενός νέου ευρωπαϊκού δανείου, συνοδευόμενου και από νέο μνημόνιο με παράταση της διεθνούς επιτήρησης.
 

Ενόψει των κρίσιμων, όχι μόνο για το τραπεζικό σύστημα, αλλά και για τον κυβερνητικό σχεδιασμό, ελέγχων στις τράπεζες, η κυβέρνηση φοβάται ότι ο «λογαριασμός» για τα πρόσθετα κεφάλαια των τραπεζών θα είναι «φουσκωμένος» και αυτό δεν θα προκαλέσει μόνο αναταραχή στο τραπεζικό σύστημα και παρενέργειες σε μια οικονομία «διψασμένη» για χρηματοδότηση, αλλά θα μπλοκάρει και τα πολύτιμα κεφάλαια του ΤΧΣ, οδηγώντας υποχρεωτικά την Αθήνα σε ένα νέο δανειακό πρόγραμμα.
 

Σε μια προσπάθεια να περιορίσει τους κινδύνους από τους επερχόμενους ελέγχους, ο επί της Ελλάδας ανθυποϋπάλληλός τους και τραπεζίτης Γκ. Χαρδούβελης φέρεται να απηύθυνε έκκληση στην ΕΚΤ, στο πρόσφατο Eurogroup, για χαλαρότερη μεταχείριση των ελληνικών τραπεζών. Ζήτησε, ειδικότερα, να ληφθούν υπόψη όλα τα μέτρα ενίσχυσης της κεφαλαιακής επάρκειας, που έχουν δεσμευθεί να λάβουν στο μέλλον οι τράπεζες, στο πλαίσιο των συμφωνιών αναδιάρθρωσης, στις οποίες κατέληξαν με τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν. Επιπλέον, ζήτησε να μην «κουρευτεί» η αξία των ελληνικών ομολόγων που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι τράπεζες. Με τα δύο αυτά μέτρα, εκτιμάται ότι οι τράπεζες θα εμφάνιζαν πολύ καλύτερη εικόνα της κεφαλαιακής τους βάσης ώστε να μειωθούν σε ανεκτά όρια οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης.
 

Όμως, η ΕΚΤ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα κάνει δεκτά τέτοια αιτήματα χαλάρωσης του πλαισίου των ελέγχων. Το πρώτο αίτημα έρχεται σε απόλυτη αντίφαση με τη βασική φιλοσοφία των τεστ, σύμφωνα με την οποία οι τράπεζες θα πρέπει να εξετασθούν με «στατικό» τρόπο, δηλαδή με βάση τους ισολογισμούς του 2013 και χωρίς να υπολογίζονται σχέδια των διοικήσεων, που θα μπορούσαν να ενισχύσουν στο μέλλον την κεφαλαιακή επάρκεια. 

Αυτή η αρχή καθιερώθηκε προκειμένου να απλουστευθούν τα τεστ και να είναι συγκρίσιμα τα αποτελέσματα των ελέγχων σε όλες τις τράπεζες, καθώς είναι προφανές ότι οι σχεδιασμοί για το μέλλον χωρούν πολύ συζήτηση και είναι δύσκολο να αποτιμηθούν με σαφήνεια και διαφάνεια. 

Και το δεύτερο αίτημα, όμως, προσκρούει σε μια βασική αρχή των ελέγχων: ότι, δηλαδή, τα κρατικά ομόλογα θα πρέπει να αντιμετωπισθούν εποπτικά σαν στοιχεία ενεργητικού που ενέχουν ρίσκο, αφού αυτό είναι το βασικό δίδαγμα της πρόσφατης κρίσης.