Τα κορίτσια μας βγαίνουν στην πορνεία για να μείνουν οι Νταβατζήδες στο ευρώ!
Από papaioannou-giannis.net
Ήταν Μαρτιος του 2010 όταν προβλέψαμε ότι λόγο του αδιεξόδου της κρίσης τα Τα κορίτσια μας θα γίνουν οι πουτάνες της Ευρώπης. Δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε και σε αυτή την πρόβλεψη μας. Τα κορίτσια μας βγαίνουν στην πορνεία για να μείνουν οι Νταβατζήδες στο ευρώ!
Ολοένα
και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν το σκοτεινό δρόμο της πορνείας στην
Ελλάδα με βάσει τα στοιχεία έρευνας που εκπόνησαν από κοινού ο Τομέας
Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών
Ερευνών (ΕΚΚΕ) και ο Συνήγορος του Πολίτη και αποδεικνύουν ότι η πορνεία στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 1500%.
Αύξηση της τάξεως του 1500% σημείωσε η πορνεία στη Ελλάδα που πλήττεται τα τελευταία
χρόνια από την οικονομική κρίση σύμφωνα με έρευνα που εκπονήθηκε από
κοινού από τον Τομέα Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, το
Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και τον Συνήγορο του Πολίτη και
δημοσιεύεται από το ΒΗmagazino.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν στη Βουλή για το 2013, από τις
υπηρεσίες του δήμου πραγματοποιήθηκαν 20 σφραγίσεις και 167
επανασφραγίσεις οίκων ανοχής. Στην πραγματικότητα, είναι σαν μια άτυπη
τελετουργία χωρίς κανένα περιεχόμενο και αποτέλεσμα. Όλοι οι οίκοι που
σφραγίζονται ξανανοίγουν την ίδια ημέρα. Υπάρχουν οίκοι που έχουν
σφραγιστεί συνολικά πάνω από δέκα φορές.
Από τη Φυλής στην Αχαρνών
Νέα κορίτσια που εγκλωβίζονται στο φάσμα της ανεργίας προστίθενται δίπλα στις παλιές ιερόδουλες και στα διαρκώς αυξανόμενα θύματα του trafficking. Συνάντησα μία από αυτές στον δρόμο των «στεναγμών» – με την αμφίσημη έννοια που μπορεί να έχει ο όρος – στην οδό Φυλής. Στον λίγο χρόνο που μιλήσαμε υπό την αυστηρή επίβλεψη του άνδρα που έδειχνε να κάνει κουμάντο, μου εξήγησε με ένα μείγμα φόβου και συστολής τον λόγο για τον οποίο από τα έδρανα του πανεπιστημίου βρέθηκε σε αυτόν τον φθηνά και έντονα αρωματισμένο χώρο: «Φοιτήτρια είμαι, ρε συ, από την επαρχία. Οι γονείς μου δεν μπορούν να με βοηθήσουν οικονομικά και κάπως έτσι έγινε. Δεν το ξέρουν ούτε αυτοί ούτε οι φίλοι μου. Εννοείται ότι δεν μ’ αρέσει. Έχει τύχει να πάω και με δέκα άνδρες μια μέρα. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου εδώ για πολύ καιρό. Ελπίζω απλά ότι κάποια στιγμή θα πάρω το πτυχίο μου, θα βρω μια κανονική δουλειά και όλο αυτό θα γίνει μια άτυχη και κακή παρένθεση». Μου αναφέρουν ότι η κίνηση έχει πέσει αισθητά συμπαρασύροντας και τις τιμές. Πλέον, στους οίκους ανοχής η «ταρίφα» κυμαίνεται μεταξύ 20-30 ευρώ.
Νέα κορίτσια που εγκλωβίζονται στο φάσμα της ανεργίας προστίθενται δίπλα στις παλιές ιερόδουλες και στα διαρκώς αυξανόμενα θύματα του trafficking. Συνάντησα μία από αυτές στον δρόμο των «στεναγμών» – με την αμφίσημη έννοια που μπορεί να έχει ο όρος – στην οδό Φυλής. Στον λίγο χρόνο που μιλήσαμε υπό την αυστηρή επίβλεψη του άνδρα που έδειχνε να κάνει κουμάντο, μου εξήγησε με ένα μείγμα φόβου και συστολής τον λόγο για τον οποίο από τα έδρανα του πανεπιστημίου βρέθηκε σε αυτόν τον φθηνά και έντονα αρωματισμένο χώρο: «Φοιτήτρια είμαι, ρε συ, από την επαρχία. Οι γονείς μου δεν μπορούν να με βοηθήσουν οικονομικά και κάπως έτσι έγινε. Δεν το ξέρουν ούτε αυτοί ούτε οι φίλοι μου. Εννοείται ότι δεν μ’ αρέσει. Έχει τύχει να πάω και με δέκα άνδρες μια μέρα. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου εδώ για πολύ καιρό. Ελπίζω απλά ότι κάποια στιγμή θα πάρω το πτυχίο μου, θα βρω μια κανονική δουλειά και όλο αυτό θα γίνει μια άτυχη και κακή παρένθεση». Μου αναφέρουν ότι η κίνηση έχει πέσει αισθητά συμπαρασύροντας και τις τιμές. Πλέον, στους οίκους ανοχής η «ταρίφα» κυμαίνεται μεταξύ 20-30 ευρώ.
Η διαστρωμάτωση της πορνείας
Στο εσωτερικό αυτής της ιδιαίτερης υποκουλτούρας υπάρχει μια αυστηρή διαστρωμάτωση που αναπτύσσεται πυραμιδωτά. Στην κορυφή της πυραμίδας είναι η «ελίτ» πορνεία. Οι escorts και οι πόρνες «σκληρών βίτσιων» αποτελούν το 2%-3% της συνολικής πορνείας και απευθύνονται κυρίως σε ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Δουλεύουν στα σπίτια των πελατών ή σε καλά ξενοδοχεία μέσω τηλεφωνικού ραντεβού ή ειδικών μπαρ. Η συγκεκριμένη μορφή πορνείας κοστίζει ακριβά, από 120-150 ευρώ την ώρα μέχρι 2.500 ευρώ για ολόκληρο το 24ωρο, και δεν έχει πληγεί από την οικονομική κρίση. Ακολουθούν τα μπουρδέλα και τα στούντιο. Στον πάτο της πυραμίδας είναι οι πιάτσες, κυρίως με γυναίκες μετανάστριες-θύματα trafficking. Μια ιδιαίτερη υποκατηγορία εδώ, και ίσως η πλέον εξαθλιωμένη, είναι οι τοξικοεξαρτημένες που εκδίδονται.
Στο εσωτερικό αυτής της ιδιαίτερης υποκουλτούρας υπάρχει μια αυστηρή διαστρωμάτωση που αναπτύσσεται πυραμιδωτά. Στην κορυφή της πυραμίδας είναι η «ελίτ» πορνεία. Οι escorts και οι πόρνες «σκληρών βίτσιων» αποτελούν το 2%-3% της συνολικής πορνείας και απευθύνονται κυρίως σε ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Δουλεύουν στα σπίτια των πελατών ή σε καλά ξενοδοχεία μέσω τηλεφωνικού ραντεβού ή ειδικών μπαρ. Η συγκεκριμένη μορφή πορνείας κοστίζει ακριβά, από 120-150 ευρώ την ώρα μέχρι 2.500 ευρώ για ολόκληρο το 24ωρο, και δεν έχει πληγεί από την οικονομική κρίση. Ακολουθούν τα μπουρδέλα και τα στούντιο. Στον πάτο της πυραμίδας είναι οι πιάτσες, κυρίως με γυναίκες μετανάστριες-θύματα trafficking. Μια ιδιαίτερη υποκατηγορία εδώ, και ίσως η πλέον εξαθλιωμένη, είναι οι τοξικοεξαρτημένες που εκδίδονται.
Σύμφωνα με έρευνα του ΚΕΘΕΑ, 6 στις 10 τοξικοεξαρτημένες γυναίκες
εκδίδονται για να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Εξαιτίας της εξάρτησης
είναι ευάλωτες στις πλέον επικίνδυνες συνθήκες, όπως το σεξ χωρίς
προφυλακτικό, που κατά βάση ζητούν οι πελάτες και γι’ αυτό απειλούνται
με λοιμώδη και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Οι τιμές σε αυτές τις
κατηγορίες είναι εξευτελιστικές και κυμαίνονται μεταξύ 5 και 15 ευρώ.
Μια τελευταία ξεχωριστή κατηγορία είναι η πορνεία των τρανς γυναικών που
γίνεται σε διαφορετικές πιάτσες και είναι λιγότερο έκθετες στη βία
εξαιτίας του ισχυρού αλληλοϋποστηρικτικού πλαισίου που έχουν
δημιουργήσει μεταξύ τους.
Η επιστροφή της σύφιλης
Ο Τζανέτος Αντύπας, που εργάζεται στη ΜΚΟ Praksis, η οποία, μεταξύ άλλων, αναπτύσσει προγράμματα street working και στον εκδιδόμενο πληθυσμό, δηλώνει στο ΒΗmagazino: «Η χρήση στην πορνεία έχει διπλό βέλος. Οι τοξικοεξαρτημένες προσφεύγουν στην πορνεία για να βρουν λεφτά για τη δόση τους και οι πόρνες προσφεύγουν στη χρήση για να αντέξουν. Πριν από ένα-δύο χρόνια όλη η Αθήνα ήταν χωρισμένη σε ζώνες. Τώρα αυτό έχει κοπάσει εξαιτίας των αστυνομικών επιχειρήσεων. Εχει “διακτινιστεί”, όμως, στην επαρχία. Στην Πάτρα, για παράδειγμα, το τελευταίο εξάμηνο παρατηρούμε μεγάλη διακίνηση. Το 2012 η Ελλάδα χτύπησε κόκκινο στα λοιμώδη νοσήματα.
Ο Τζανέτος Αντύπας, που εργάζεται στη ΜΚΟ Praksis, η οποία, μεταξύ άλλων, αναπτύσσει προγράμματα street working και στον εκδιδόμενο πληθυσμό, δηλώνει στο ΒΗmagazino: «Η χρήση στην πορνεία έχει διπλό βέλος. Οι τοξικοεξαρτημένες προσφεύγουν στην πορνεία για να βρουν λεφτά για τη δόση τους και οι πόρνες προσφεύγουν στη χρήση για να αντέξουν. Πριν από ένα-δύο χρόνια όλη η Αθήνα ήταν χωρισμένη σε ζώνες. Τώρα αυτό έχει κοπάσει εξαιτίας των αστυνομικών επιχειρήσεων. Εχει “διακτινιστεί”, όμως, στην επαρχία. Στην Πάτρα, για παράδειγμα, το τελευταίο εξάμηνο παρατηρούμε μεγάλη διακίνηση. Το 2012 η Ελλάδα χτύπησε κόκκινο στα λοιμώδη νοσήματα.
Επανεμφανίστηκαν σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα που είχαν
εξαφανιστεί, όπως η σύφιλη. Η διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών πριν
από δύο χρόνια είχε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Φανταστείτε ότι
εκείνες τις ημέρες στην τηλεφωνική μας γραμμή είχαμε πάνω από 3.000
κλήσεις. Ηταν πελάτες που είχαν πάει με αυτές τις κοπέλες και
ανησυχούσαν μήπως αν πάνε στο νοσοκομείο για εξετάσεις βγει και το δικό
τους πρόσωπο στην τηλεόραση».
Οπως περιγράφει ο Τζανέτος Αντύπας, «ενημερώνουμε τις γυναίκες για τη
χρήση προφυλακτικού. Οι πελάτες θέλουν χωρίς προφυλακτικό. Επίσης, από
τις Αφρικανές ζητούν να τους τοποθετούν το προφυλακτικό με το στόμα,
κάτι που είναι αρκετά επικίνδυνο γιατί μπορεί να σπάσει. Εμείς με το
street working τούς χαλάμε τη ροή της δουλειάς, γι’ αυτό οι διακινητές
μάς ενοχλούν συνέχεια. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι εκβιασμού. Τις κοπέλες
που κατάγονται από ανατολικές χώρες τις έχουν σκανάρει πλήρως και τις
απειλούν με τις οικογένειές τους. Τις κοπέλες από την Αφρική συχνά τις
απειλούν με βουντού, που συνάδει με το δικό τους πολιτισμικό πλαίσιο».
Οι γυναίκες που δεν ξέρουν τι μέρα είναι
Η καταναγκαστική πορνεία, όσο και αν θρυμματίζει το δημοκρατικό πρόσωπο της Ευρώπης, αποτελεί το πλειοψηφικό κομμάτι της πορνείας. Το εμπόριο γυναικών υπολογίζεται ότι αποφέρει περίπου 80 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο στην Ευρώπη. Σύμφωνα με παλαιότερη μελέτη του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, μόλις το 45% των γυναικών-θυμάτων του trafficking καταφέρνει να δραπετεύσει το πρώτο 12μηνο. Υπάρχουν πολύ σαφείς ενδείξεις ότι μια γυναίκα είναι θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Δεν μπορεί να αρνηθεί πελάτη, δεν κάνει διαλείμματα, εξαναγκάζεται να εκδίδεται ακόμη και σε περιόδους ασθένειας ή εγκυμοσύνης, δεν έχει μετρητά μαζί της. Συνοδεύεται πάντα, ακόμη και στους ιατρικούς ελέγχους. Κάποιες έχουν τατουάζ που υποδεικνύουν σχέση εξάρτησης από μια συμμορία.
Η καταναγκαστική πορνεία, όσο και αν θρυμματίζει το δημοκρατικό πρόσωπο της Ευρώπης, αποτελεί το πλειοψηφικό κομμάτι της πορνείας. Το εμπόριο γυναικών υπολογίζεται ότι αποφέρει περίπου 80 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο στην Ευρώπη. Σύμφωνα με παλαιότερη μελέτη του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, μόλις το 45% των γυναικών-θυμάτων του trafficking καταφέρνει να δραπετεύσει το πρώτο 12μηνο. Υπάρχουν πολύ σαφείς ενδείξεις ότι μια γυναίκα είναι θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Δεν μπορεί να αρνηθεί πελάτη, δεν κάνει διαλείμματα, εξαναγκάζεται να εκδίδεται ακόμη και σε περιόδους ασθένειας ή εγκυμοσύνης, δεν έχει μετρητά μαζί της. Συνοδεύεται πάντα, ακόμη και στους ιατρικούς ελέγχους. Κάποιες έχουν τατουάζ που υποδεικνύουν σχέση εξάρτησης από μια συμμορία.
Χαρακτηριστική επίπτωση της ψυχοσωματικής εξουθένωσης αυτών των γυναικών
είναι η απώλεια της αίσθησης χώρου και χρόνου. Ερευνα που είχε
διενεργηθεί σε ένα δείγμα 130 αλλοδαπών γυναικών που εκδίδονταν έδειξε
ότι το 32% δεν γνώριζε πού βρισκόταν και το 33% δεν ήξερε να απαντήσει
«τι μέρα είναι». Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η
Ελλάδα είναι χώρα διέλευσης και προορισμού – και για έναν πολύ
περιορισμένο αριθμό χώρα προέλευσης – για γυναίκες και παιδιά που
διακινούνται με σκοπό την εμπορία ανθρώπων. Πρόκειται κυρίως για
γυναίκες από την Ανατολική Ευρώπη, την Αφρική, τη Δομινικανή Δημοκρατία
και την Κίνα. Κατά το έτος 2013, οι Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας
επιλήφθηκαν 37 υποθέσεων εμπορίας ανθρώπων και σωματεμπορίας εκ των
οποίων οι 24 αφορούσαν σε σεξουαλική εκμετάλλευση.
Ο Ηρακλής Μοσκώφ, εθνικός εισηγητής και επικεφαλής του Γραφείου για την
Καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων, αναλύει στο ΒΗmagazino τις
ανεπάρκειες αλλά και τις προσπάθειες της πολιτείας σχετικά με τον
εξαναγκασμό σε σεξουαλική εργασία: «Τα νούμερα που απασχολούν τις Αρχές
είναι δεκάδες και εκατοντάδες, όχι χιλιάδες, όπως νομίζει το κοινό. Ισως
αν το σύστημα δούλευε ιδανικά, να μιλούσαμε για χιλιάδες θύματα. Το
στοίχημα είναι να καταφέρεις να ενθαρρύνεις τα θύματα. Υπάρχει και το
“χαμογελαστό trafficking”, όπου μέσα από τον φαύλο κύκλο καταπίεσης και
εκμετάλλευσης γεννιούνται φαινόμενα ταύτισης. Πλέον και ο πελάτης είναι
υπόλογος αν πρόκειται για θύμα σωματεμπορίας. Για παράδειγμα, στην
Κάρπαθο εξαρθρώθηκε ένα κύκλωμα και διαπιστώθηκε ότι το μισό νησί είχε
περάσει πάνω από μια 15χρονη Ουγγαρέζα. Απαγγέλθηκαν κατηγορίες και
στους πελάτες αλλά αθωώθηκαν». Το Γραφείο ετοιμάζει μια καμπάνια στα
πρότυπα της αντίστοιχης διεθνούς «Real Men Don’t Buy Girls».
Γιατί οι άνδρες αγοράζουν σεξ;
Αναπόφευκτα, λοιπόν, στον λόγο περί πορνείας υπεισέρχεται ο παράγων «πελάτης». Γιατί οι άνδρες «αγοράζουν σεξ», ειδικά στον δυτικό πολιτισμό που έχει απαγκιστρωθεί σε έναν βαθμό από τους πολύ αυστηρούς περιορισμούς στη σεξουαλικότητα; «Ο πελάτης δεν αγοράζει καθαρή σεξουαλικότητα αλλά εξουσία» απάντησε η θεωρητικός του ριζοσπαστικού φεμινισμού Κέιτ Μίλετ. Ισχύει σε έναν βαθμό. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε την πορνεία ξέχωρα από τη διάχυτη σεξιστική κουλτούρα, την αντικειμενοποίηση και εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος και τη φετιχοποίηση του έρωτα. Ή αλλιώς, ζούμε στην εποχή της γενικευμένης διαστροφής, όπου το σεξουαλικό απωθημένο εκδηλώνεται σε μια ολοένα αυξανόμενη ροπή στις αιρετικές σεξουαλικότητες.
Αναπόφευκτα, λοιπόν, στον λόγο περί πορνείας υπεισέρχεται ο παράγων «πελάτης». Γιατί οι άνδρες «αγοράζουν σεξ», ειδικά στον δυτικό πολιτισμό που έχει απαγκιστρωθεί σε έναν βαθμό από τους πολύ αυστηρούς περιορισμούς στη σεξουαλικότητα; «Ο πελάτης δεν αγοράζει καθαρή σεξουαλικότητα αλλά εξουσία» απάντησε η θεωρητικός του ριζοσπαστικού φεμινισμού Κέιτ Μίλετ. Ισχύει σε έναν βαθμό. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε την πορνεία ξέχωρα από τη διάχυτη σεξιστική κουλτούρα, την αντικειμενοποίηση και εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος και τη φετιχοποίηση του έρωτα. Ή αλλιώς, ζούμε στην εποχή της γενικευμένης διαστροφής, όπου το σεξουαλικό απωθημένο εκδηλώνεται σε μια ολοένα αυξανόμενη ροπή στις αιρετικές σεξουαλικότητες.
Ο Γρηγόρης Λάζος, αναπληρωτής καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, έχει
ξεκάθαρη γνώμη για το ζήτημα: «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς ένας άνδρας
έχει στύση σε αυτές τις συνθήκες. Η πορνεία είναι η πιο βάρβαρη μορφή
απαξίωσης της γυναίκας. Ο φαλλός είναι το κέντρο της πορνείας. Ο
σωματέμπορος είναι η προέκταση του πελάτη. Κάνει τη βρώμικη δουλειά για
αυτόν. Η Αστυνομία τούς ξέρει όλους τους σωματέμπορους. Μπορούν να τους
μαζέψουν εδώ και τώρα. Δεν το κάνουν γιατί ο νταβατζής λύνει προβλήματα
αναλαμβάνοντας τη διαχείριση ενός προβληματικού πληθυσμού. Ποτέ οι
συνθήκες πορνείας δεν ήταν τόσο άθλιες όσο σήμερα που οι γυναίκες
εκδίδονται για 2 ευρώ. Παρατηρήστε τα δόντια τους και τη στοματική
κοιλότητα σε πόσο χάλια κατάσταση είναι. Υποστηρίζω την κατάργηση της
πορνείας. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τις κυνηγήσουμε ή να τις
καταστείλουμε. Θα είχε σημασία, όμως, αν, για λόγους συμβολικούς, αύριο
έπιαναν πέντε πελάτες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου