Γράμμα και γραφή από το Καραβάνι
Για τα χημικά της Συρίας:
Σημειώσεις από την παρουσίαση στο ΤΕΕ|| του Αριστείδη Μουστάκα
Η μέθοδος
• Η υδρόλυση είναι μια μέθοδος κατά την οποία τα τοξικά όπλα θα γίνουν λιγότερο συμπυκνωμένα σε βαθμό όπου δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα δηλαδή να
σκοτώσουν άμεσα κόσμο
• Μετά την υδρόλυση το τελικό υγρό παραμένει τοξικό και διαβρωτικό αλλά όχι σε βαθμό που να σκοτώνει άμεσα (2,3).
• Η μέθοδος βασίζεται σε χρήση ζεστού νερού με πίεση σε συνδυασμό με χρήση διαλυτικών χημικών ουσιών όπως το χλώριο.
• Το τελικό διάλυμα (μετά την υδρόλυση) θα έχει όγκο 5 έως 14 φορές μεγαλύτερο από τον αρχικό ο οποίος είναι 700 τόνοι άρα ο τελικός όγκος των χημικών μετά την υδρόλυση μπορεί να φτάσει μέχρι και 9.800 τόνους (1).
• Η υδρόλυση έχει ποσοστό επιτυχίας 99.9% αλλά μόνο εάν τα χημικά έχουν την ίδια σύσταση όπως η αρχική τους (δηλαδή είναι ίδια όπως τα πούλησε το εργοστάσιο).
• Το τελικό διάλυμα σύμφωνα με το πλάνο θα δοθεί σε ιδιωτικές εταιρείες (οι οποίες δεν έχουν βρεθεί ακόμα) για περεταίρω επεξεργασία (2,3).
• Η υδρόλυση σύμφωνα με δημοσιεύσεις δεν είναι βέβαιο ότι λειτουργεί εάν τα χημικά όπλα περιέχουν μέσα και προσμίξεις με άλλες χημικές ουσίες πράγμα καθόλου απίθανο δεδομένου ότι χρησιμοποιούνται και φυλάσσονται σε συνθήκες πολέμου (2,3)
• Η χημική του καθαρότητα δεν έχει προς το παρών μετρηθεί και επιβεβαιωθείούτε από το στρατό των ΗΠΑ (2,3) Δηλώσεις του Raymond Zilinskas σχετικά με τη μέθοδο
• Σύμφωνα με τον Raymond Zilinskas, διευθυντή του τομέα χημικού και βιολογικού πολέμου του στρατού των ΗΠΑ και επιθεωρητή χημικών όπλων των Ηνωμένων Εθνών στο ΙΡΑΚ το 1994: «Δεν υπάρχει εκτίμηση περιβαλλοντικού κινδύνου, δεν υπάρχει προηγούμενο, όλοι κάνουμε εικασίες» (3).
• Σύμφωνα με τον ίδιο η υδρόλυση μπορεί να μην πετύχει αν υπάρχουν προσμίξεις στα χημικά το οποίο δεν το ξέρει, και επίσης «δεν υπάρχει ούτε εκτίμηση κινδύνου, ούτε μελέτη ανθρωπογενών/περιβαλλοντικών επιπτώσεων αν υπάρξει κάποιο ατύχημα» (3). Για τα χημικά της Συρίας Πρώτο σχέδιο για την καταστροφή χημικών όπλων Για τα χημικά της Συρίαςs Δεύτερο σχέδιο
• Η υδρόλυση εν πλω δεν έχει ξαναγίνει ποτέ και αποφασίστηκε διότι καμία χώρα δεν δέχτηκε να υδρολυθούν στο έδαφός της
• Για την ιστορία αρνήθηκαν ακόμα και χώρες όπως η Ταϋλάνδη και η Αλβανία όπου συχνά δέχονται επί αμοιβή την καταστροφή χημικών και τοξικών ουσιών στο έδαφός τους
• H διεθνής νομοθεσία απαγορεύει την μετακίνηση χημικών όπλων από τη χώρα που τα κατέχει, και προβλέπει ότι η καταστροφή τους πρέπει να γίνει στο έδαφος αυτής της χώρας (4)
• Κατ’ εξαίρεση αποφασίστηκε να μην ισχύσει αυτό στην περίπτωση της Συρίας και τα χημικά να απομακρυνθούν όσο πιο γρήγορα μπορούν με τη λογική ότι ο Ασσάντ είναι αναξιόπιστος ή να πέσουν στα χέρια των αντιπάλων του (4,5).
• Όμως άπαξ και έχουν απομακρυνθεί από τη Συρία δεν συντρέχει λόγος γρήγορης καταστροφής.
• 2 μηχανήματα υδρόλυσης τοποθετήθηκαν πάνω σε ένα φέρυ μποτ του πολεμικού ναυτικού ΗΠΑ όπου θα υδρολυθούν 700 τόνοι από τα βαριά χημικά όπλα.
• 120 τόνοι από τύπου Β θα υδρολυθούν στο έδαφος στην Βρετανία από το στρατό
• Economist: το χρονικό πλάνο είναι «τουλάχιστον φιλόδοξο για να το θέσουμε ήπια» (6). Φωτογραφίες του MV Cape Ray. Για τα χημικά της Συρίαςssds
• Το πλοίο MV Cape Ray μήκους 197 μ, 22.000 τόνων, 36 ετών και έχει ένα μόνο επίπεδο στεγανών.
• Πολεμικό ναυτικό ΗΠΑ: παραδέχεται ότι δεν έχει προηγούμενη εμπειρία από υδρόλυση όταν μηχανήματα και χημικά είναι σε άλλο επίπεδο (καταστωμα-γκαράζ) και άρα άλλη πίεση. Παράλληλα, αναφέρει ότι προσομοίωσαν τη συμπεριφορά των μηχανημάτων όταν αυτά κουνιούνται λόγω θαλασσοταραχής (7). Για τα χημικά της Συρίαςttt Σοβαρά ερωτήματα – προβληματισμοί
• (Ι) Δεν γνωρίζει κανείς (συμπεριλαμβανομένου και του στρατού των ΗΠΑ) εάν τα χημικά περιέχουν προσμίξεις και άρα αν υδρολύονται.
• (ΙΙ) Δεν γνωρίζουμε αν η διαδικασία της υδρόλυσης δουλεύει εν πλω με τα μηχανήματα να κουνιούνται και σε άλλο επίπεδο ύψους και άρα πίεσης από τα χημικά.
• (ΙΙΙ) Ακόμα και αν η υδρόλυση δουλέψει εν πλω δεν υπάρχει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε περίπτωση ατυχήματος (δηλαδή τι επιπτώσεις θα έχει ένα ατύχημα), αλλά ούτε εκτίμηση κινδύνου (δηλαδή πόσο πιθανό είναι να γίνει ένα ατύχημα). Επαναλαμβάνουμε πως το πλοίο έχει ένα μόνο στρώμα στεγανών
• (ΙV) Πόσο ασφαλές είναι να έχει ένα πλοίο 22.000 τόνων χημικά 9.800 τόνων (στην τελική τους μορφή μετά την υδρόλυση). Που θα αποθηκευτούν δεδομένων των μετατροπών του γκαράζ για να μπουν τα 2 μηχανήματα υδρόλυσης;
• (V) Πού θα καταλήξουν αυτοί οι 9.800 (τοξικοί και διαβρωτικοί) τόνοι; Ποια εταιρεία θα αναλάβει την διαχείριση τους και γιατί δεν έχει αυτή βρεθεί ακόμη;
• (VI) Αφού καμία χώρα δεν δεχόταν υδρόλυση στο έδαφός της γιατί να δεχτεί τα 14-πλάσια σε όγκο τοξικά απόβλητα;
• (VII) Για ποιο λόγο δεν υπάρχουν παρατηρητές πάνω στο πλοίο από άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες; (π.χ. Ιταλία, Μάλτα, Ελλάδα)
• American Thinker: ρωτά την κυβέρνηση των ΗΠΑ γιατί αναλαμβάνουν να κάνουν στη θάλασσα κάτι που στην ίδια τους τη χώρα (ΗΠΑ) θα ήταν παράνομο (2)
• Η ίδια μελέτη αναρωτάται αν αυτά τα τοξικά θα δοθούν σε εταιρία που θα τα εξαφανίσει χωρίς πολλές ερωτήσεις (2)
• Η σημερινή τεχνολογία επιτρέπει την ασφαλή και επιτυχή αποδόμηση των χημικών αλλά αυτό κοστίζει. • Το κόστος αποδόμησης αποτελεί συμβατική υποχρέωση της κατασκευαστικής εταιρίας. - See more at: http://www.tokaravani.gr/2014/02/gia-ta-chimika-tis-sirias-simiosis-apo-tin-parousiasi-sto-tee-tou-aristidi-moustaka/#sthash.rWjka3dW.6xyfun7T.dpuf
Για τα χημικά της Συρίας:
Σημειώσεις από την παρουσίαση στο ΤΕΕ|| του Αριστείδη Μουστάκα
Η μέθοδος
• Η υδρόλυση είναι μια μέθοδος κατά την οποία τα τοξικά όπλα θα γίνουν λιγότερο συμπυκνωμένα σε βαθμό όπου δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα δηλαδή να
σκοτώσουν άμεσα κόσμο • Μετά την υδρόλυση το τελικό υγρό παραμένει τοξικό και διαβρωτικό αλλά όχι σε βαθμό που να σκοτώνει άμεσα (2,3).
• Η μέθοδος βασίζεται σε χρήση ζεστού νερού με πίεση σε συνδυασμό με χρήση διαλυτικών χημικών ουσιών όπως το χλώριο.
• Το τελικό διάλυμα (μετά την υδρόλυση) θα έχει όγκο 5 έως 14 φορές μεγαλύτερο από τον αρχικό ο οποίος είναι 700 τόνοι άρα ο τελικός όγκος των χημικών μετά την υδρόλυση μπορεί να φτάσει μέχρι και 9.800 τόνους (1).
• Η υδρόλυση έχει ποσοστό επιτυχίας 99.9% αλλά μόνο εάν τα χημικά έχουν την ίδια σύσταση όπως η αρχική τους (δηλαδή είναι ίδια όπως τα πούλησε το εργοστάσιο).
• Το τελικό διάλυμα σύμφωνα με το πλάνο θα δοθεί σε ιδιωτικές εταιρείες (οι οποίες δεν έχουν βρεθεί ακόμα) για περεταίρω επεξεργασία (2,3).
• Η υδρόλυση σύμφωνα με δημοσιεύσεις δεν είναι βέβαιο ότι λειτουργεί εάν τα χημικά όπλα περιέχουν μέσα και προσμίξεις με άλλες χημικές ουσίες πράγμα καθόλου απίθανο δεδομένου ότι χρησιμοποιούνται και φυλάσσονται σε συνθήκες πολέμου (2,3) • Η χημική του καθαρότητα δεν έχει προς το παρών μετρηθεί και επιβεβαιωθείούτε από το στρατό των ΗΠΑ (2,3) Δηλώσεις του Raymond Zilinskas σχετικά με τη μέθοδο
• Σύμφωνα με τον Raymond Zilinskas, διευθυντή του τομέα χημικού και βιολογικού πολέμου του στρατού των ΗΠΑ και επιθεωρητή χημικών όπλων των Ηνωμένων Εθνών στο ΙΡΑΚ το 1994: «Δεν υπάρχει εκτίμηση περιβαλλοντικού κινδύνου, δεν υπάρχει προηγούμενο, όλοι κάνουμε εικασίες» (3).
• Σύμφωνα με τον ίδιο η υδρόλυση μπορεί να μην πετύχει αν υπάρχουν προσμίξεις στα χημικά το οποίο δεν το ξέρει, και επίσης «δεν υπάρχει ούτε εκτίμηση κινδύνου, ούτε μελέτη ανθρωπογενών/περιβαλλοντικών επιπτώσεων αν υπάρξει κάποιο ατύχημα» (3). Για τα χημικά της Συρίας Πρώτο σχέδιο για την καταστροφή χημικών όπλων Για τα χημικά της Συρίαςs Δεύτερο σχέδιο
• Η υδρόλυση εν πλω δεν έχει ξαναγίνει ποτέ και αποφασίστηκε διότι καμία χώρα δεν δέχτηκε να υδρολυθούν στο έδαφός της
• Για την ιστορία αρνήθηκαν ακόμα και χώρες όπως η Ταϋλάνδη και η Αλβανία όπου συχνά δέχονται επί αμοιβή την καταστροφή χημικών και τοξικών ουσιών στο έδαφός τους
• H διεθνής νομοθεσία απαγορεύει την μετακίνηση χημικών όπλων από τη χώρα που τα κατέχει, και προβλέπει ότι η καταστροφή τους πρέπει να γίνει στο έδαφος αυτής της χώρας (4)
• Κατ’ εξαίρεση αποφασίστηκε να μην ισχύσει αυτό στην περίπτωση της Συρίας και τα χημικά να απομακρυνθούν όσο πιο γρήγορα μπορούν με τη λογική ότι ο Ασσάντ είναι αναξιόπιστος ή να πέσουν στα χέρια των αντιπάλων του (4,5).
• Όμως άπαξ και έχουν απομακρυνθεί από τη Συρία δεν συντρέχει λόγος γρήγορης καταστροφής.
• 2 μηχανήματα υδρόλυσης τοποθετήθηκαν πάνω σε ένα φέρυ μποτ του πολεμικού ναυτικού ΗΠΑ όπου θα υδρολυθούν 700 τόνοι από τα βαριά χημικά όπλα.
• 120 τόνοι από τύπου Β θα υδρολυθούν στο έδαφος στην Βρετανία από το στρατό
• Economist: το χρονικό πλάνο είναι «τουλάχιστον φιλόδοξο για να το θέσουμε ήπια» (6). Φωτογραφίες του MV Cape Ray. Για τα χημικά της Συρίαςssds
• Το πλοίο MV Cape Ray μήκους 197 μ, 22.000 τόνων, 36 ετών και έχει ένα μόνο επίπεδο στεγανών.
• Πολεμικό ναυτικό ΗΠΑ: παραδέχεται ότι δεν έχει προηγούμενη εμπειρία από υδρόλυση όταν μηχανήματα και χημικά είναι σε άλλο επίπεδο (καταστωμα-γκαράζ) και άρα άλλη πίεση. Παράλληλα, αναφέρει ότι προσομοίωσαν τη συμπεριφορά των μηχανημάτων όταν αυτά κουνιούνται λόγω θαλασσοταραχής (7). Για τα χημικά της Συρίαςttt Σοβαρά ερωτήματα – προβληματισμοί
• (Ι) Δεν γνωρίζει κανείς (συμπεριλαμβανομένου και του στρατού των ΗΠΑ) εάν τα χημικά περιέχουν προσμίξεις και άρα αν υδρολύονται.
• (ΙΙ) Δεν γνωρίζουμε αν η διαδικασία της υδρόλυσης δουλεύει εν πλω με τα μηχανήματα να κουνιούνται και σε άλλο επίπεδο ύψους και άρα πίεσης από τα χημικά.
• (ΙΙΙ) Ακόμα και αν η υδρόλυση δουλέψει εν πλω δεν υπάρχει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε περίπτωση ατυχήματος (δηλαδή τι επιπτώσεις θα έχει ένα ατύχημα), αλλά ούτε εκτίμηση κινδύνου (δηλαδή πόσο πιθανό είναι να γίνει ένα ατύχημα). Επαναλαμβάνουμε πως το πλοίο έχει ένα μόνο στρώμα στεγανών
• (ΙV) Πόσο ασφαλές είναι να έχει ένα πλοίο 22.000 τόνων χημικά 9.800 τόνων (στην τελική τους μορφή μετά την υδρόλυση). Που θα αποθηκευτούν δεδομένων των μετατροπών του γκαράζ για να μπουν τα 2 μηχανήματα υδρόλυσης;
• (V) Πού θα καταλήξουν αυτοί οι 9.800 (τοξικοί και διαβρωτικοί) τόνοι; Ποια εταιρεία θα αναλάβει την διαχείριση τους και γιατί δεν έχει αυτή βρεθεί ακόμη;
• (VI) Αφού καμία χώρα δεν δεχόταν υδρόλυση στο έδαφός της γιατί να δεχτεί τα 14-πλάσια σε όγκο τοξικά απόβλητα;
• (VII) Για ποιο λόγο δεν υπάρχουν παρατηρητές πάνω στο πλοίο από άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες; (π.χ. Ιταλία, Μάλτα, Ελλάδα)
• American Thinker: ρωτά την κυβέρνηση των ΗΠΑ γιατί αναλαμβάνουν να κάνουν στη θάλασσα κάτι που στην ίδια τους τη χώρα (ΗΠΑ) θα ήταν παράνομο (2)
• Η ίδια μελέτη αναρωτάται αν αυτά τα τοξικά θα δοθούν σε εταιρία που θα τα εξαφανίσει χωρίς πολλές ερωτήσεις (2)
• Η σημερινή τεχνολογία επιτρέπει την ασφαλή και επιτυχή αποδόμηση των χημικών αλλά αυτό κοστίζει. • Το κόστος αποδόμησης αποτελεί συμβατική υποχρέωση της κατασκευαστικής εταιρίας. - See more at: http://www.tokaravani.gr/2014/02/gia-ta-chimika-tis-sirias-simiosis-apo-tin-parousiasi-sto-tee-tou-aristidi-moustaka/#sthash.rWjka3dW.6xyfun7T.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου