Το ζήτημα της απελευθέρωσης των απολύσεων που βρίσκεται στο επίκεντρο των
συζητήσεων κυβέρνησης - τρόικας δεν είναι καινούργιο. Η απελευθέρωση της αγοράς
εργασίας αποτελεί στρατηγική επιδίωξη για την ΕΕ, αφού αποτελεί ζήτημα - κλειδί
για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου και διευκόλυνση της αναπαραγωγής τους.
Οι μονοπωλιακοί όμιλοι εκτός από τους μισθούς, τις ασφαλιστικές εισφορές και όποιο
άλλο δικαίωμα έχει από τους εργαζόμενους κατακτηθεί με αίμα διαχρονικά.,
επιδιώκουν να έχουν την ελευθερία στη μείωση του εργατικού δυναμικού, χωρίς
επιβαρύνσεις με αποζημιώσεις, ή ποσοστό απολύσεων, προκειμένου να
αναδιαρθρώνουν την παραγωγή τους, με βάση τις ανάγκες των κερδών τους. Θέλουν έτσι
άρση κάθε προστασίας, ιδιαίτερα στις συνθήκες κρίσης για να τα αυξήσουν. Και αν
για χρόνια πολλά δεν τολμούσαν ούτε να το ψιθυρίσουν στο αυτί του διπλανού τους
ήταν γιατί υπήρχε η Σοβιετική αρκούδα που ενίσχυε όλες τις εργατικές εξεγέρσεις
και επαναστάσεις ανά την υφήλιο. Σοβιετικής αρκούδας πεσούσης όμως, πας εργαζόμενος
ξυλεύεται
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου