ΤΡΙΧΕΣ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΗΣ ΕΛΑΣ

Ουδείς πολιτικά ρεαλιστής ανέμενε διαφορετική εξέλιξη των πραγμάτων στην υπόθεση αυτοκάθαρσης της ΕΛΑΣ από τους Χρυσαυγίτικους λεκέδες . Επειδή αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με αυτοχειριασμό του συστήματος παραγωγής και αναπαραγωγής λακέδων που το υπηρετούν πιστά όπως τα κατοικίδιά τους. Κάτι που αυτό δεν προτίθεται να κάνει και μάλιστα κατά τις περιόδους της παντοδυναμίας του. Ως ιστότοπος έτσι δεν εκπλαγήκαμε από το αποτέλεσμα της κουράς ορισμένων κλαδιών τα οποία από την έκθεσή τους στον κοινωνικό ήλιο έτσι κι αλλιώς είχαν ξεραθεί και τους ήταν ήδη άχρηστα.. Είναι γνωστό άλλωστε πως τα καθεστώτα ως αυτό που βιώνουμε, δεν είχαν ποτέ συναισθηματικές αναστολές ως προς την απόξυση των παρασίτων τους. Εκείνο που επιμελώς φρόντιζαν να παραμείνει άθικτο ήταν ο κορμός και οι ρίζες του. Οι βαθιές διασυνδέσεις δηλαδή που υφίστανται μεταξύ του ιερατείου και των εκτελεστικών του διευθυντών. Κι αυτές κατά τα πρότυπα της δεκαετίας του 1970 δια της περίφημης αποχουντοποίησης με την επινόηση του στιγμιαίου,παρέμειναν άθικτες, για να εισαχθούν οι φασίστες σε διάφορα κομματικά πλυντήρια και να ξεπλυθούν πολιτικά, κοινωνικά και δικαιϊκά. Τον αντικατοπτρισμό αυτής της κατάστασης έζησαν και οι Ιταλοί με την υπόθεση «καθαρά χέρια» την δεκαετία του 1990 κατά την οποία ξηλώθηκαν δέκα χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι για την καταπολέμηση της διαφθοράς.. Παρόμοια ήταν η εικόνα της Τουρκίας με την υπόθεση Εργκένεγκον και σταματούμε εδώ επειδή παγκοσμίως οι εκστρατείες κατά των διεφθαρμένων δεν έχουν τέλος, αφού είναι το σύστημα που τους αναπαράγει. Ουδείς πλην ηχηρών εξαιρέσεων ως ο εκ Κρήτης Εφιάλτης ίσως, γεννήθηκε κατά το παράδειγμα των σκυλιών  της Δαλματίας με μαύρα στίγματα στο κορμί του. Ακόμη και οι κλώνοι διαφοροποιούνται καθοριστικά από την νοητική ταυτότητα του βιολογικού δότη τους. Είναι το καθεστώς που κληροδοτείται και ανατρέξετε στα τελευταία εκατόν πενήντα χρόνια για να διαπιστώσετε έντρομοι πως στην βάση του βρίσκονται οι ίδιες οικογένειες. Αυτές που διαχρονικά αφαιμάζουν τον ελληνικό λαό και που κάθε φορά που η βιωσιμότητά τους τίθεται εν κινδύνω, πετούν ως βαρίδια από το αερόστατο το πολιτικο τους προσωπικό για να προσλάβουν δια μέσου των εκλογών άλλο, άφθαρτο, αλλά έτοιμο πάντα να διαφθαρεί.