Οι άλλοι με μια ματιά


Κι όμως το πείραμα της Γραικυλίας απόδειξε πως ο ραγιάς δεν αλλάζει


«Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι»: «Το μέσο καθαρό ετήσιο εισόδημα ενός ελληνικού νοικοκυριού διαμορφώνεται στα 20.440 δολάρια ετησίως (περίπου 15.892 ευρώ) όταν ο μέσος όρος στα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ κινείται στα 23.047 δολάρια (...) Το 56% των Ελλήνων ηλικίας 15-64 ετών έχει εργασία και αμείβεται (...) Οι Ελληνες εμφανίζονται να δουλεύουν 2.032 ώρες ετησίως, πάνω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ που υπολογίζεται στις 1.776 ώρες, ενώ ενδεικτικά αναφέρεται πως οι Γερμανοί απασχολούνται μόλις 1.413 ώρες τον χρόνο και οι Γάλλοι 1.476 ώρες» (από την ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ / ΗΜΕΡΗΣΙΑ).


Κι όμως το πείραμα της Γραικυλίας απόδειξε πως ο ραγιάς δεν αλλάζει: «"New deal" στην Ε.Ε. για να αποφευχθεί η επανάσταση (...) Θα ξεσπάσει επανάσταση, προειδοποίησε χθες ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, εφόσον η Ευρώπη εγκαταλείψει το κοινωνικό κράτος και υιοθετήσει τα αμερικανικά πρότυπα. "Δεν θα συνέβαινε καν την επόμενη αλλά την ίδια ημέρα" προσέθεσε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Το παραμύθι άλλαξε, αλλά ο δράκος είναι ο ίδιος: «Ποιος θα φανταζόταν ότι σε μια τέτοια προσπάθεια θα διαδραμάτιζαν πρωταγωνιστικό ρόλο η Aνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε; (...) Η Ευρωπαϊκή Ενωση εγκαταλείπει το υφεσιακό τέλμα και υιοθετεί αναπτυξιακές λογικές» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

Ο φόβος φυλάει τα έρημα: «Είναι προφανές ότι η στάση αυτή των Ευρωπαίων εμπεριέχει γερή δόση υποκρισίας (...) Δεν μπορεί ο κ. Σόιμπλε να φοβάται τώρα ότι "θα ξεσπάσει επανάσταση" (...) Χρειάζονται νέες πολιτικές (...) Αλλο πράγμα είναι η συμπτωματική αντιμετώπιση που ακολουθείται και άλλο η ριζική θεραπεία που απαιτείται» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

Άσφαιρα πυρά εκ του ασφαλούς καταθέτοντος μάρτυρα: «"Αν ήμουν σήμερα είκοσι ετών" έλεγε στις αρχές του μήνα ο Γάλλος συγγραφέας και οικονομολόγος Ζακ Αταλί, "θα δίσταζα ανάμεσα στην εξορία, στην πολιτική και στην επανάσταση". Οι πρώτες δύο επιλογές δεν απασχολούν και τόσο τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με την τρίτη» (από άρθρο στα ΝΕΑ).

Παραβιάζουν ανοιχτές θύρες; «Ολοι οι συγγενείς μου ήσαν αστοί, εντόνως αστοί, αστοί γέννημα θρέμμα (...) Ουδέποτε διέκριναν δεσμά, βαρέα δεσμά ή πνιγηράν εκμετάλλευση (...) Ηταν αδύνατο να διανοηθούν οι καλές, πολύ καλές αυτές μου θείες ότι το κεφάλαιο και η αστική κοινωνία ήταν αδύνατον να υπάρξουν χωρίς σκλαβιά, χωρίς αναρίθμητες λεγεώνες ταξικών δούλων» (ο Α. Εμπειρίκος αυτοβιογραφούμενος / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).