Της μερικής στρατιωτικής ήττας από την χουντοδεξιά Ελλαδική προδοσία,



..ακολουθεί η ολική της παράδοση στον Αττίλα 3 από την πολιτικοδεξιά τάξη  στην Κύπρο..



Το παιχνίδι όπως και τότε ήταν εξ αρχής στημένο και ξεπουλημένο



Την ίδια στιγμή που οι Κύπριοι θα παλεύουν να επανεκκινήσουν την οικονομία τους, το γεωπολιτικό παιχνίδι θα επιβάλλει τη σταδιακή αναγνώριση των Κατεχομένων και μια λύση τύπου Ανάν προς όφελος των Τουρκοκυπρίων.
 
Η επιλογή των ΗΠΑ και του Ισραήλ να επιτεθούν στο Ιράν αποκρυσταλλώνεται. Αυτό επιτάσσει και τη χρησιμοποίηση των βάσεων της Τουρκίας. 


 
Γι’ αυτό, με μια κίνηση - εξπρές του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, οι Νετανιάχου και Ερντογάν «τα βρήκαν», έστω και προσωρινά. Η Τουρκία βέβαια ζήτησε ανταλλάγματα: την ακύρωση των συμφωνιών Κύπρου - Ισραήλ για το φυσικό αέριο και την επίλυση του Κυπριακού.
 
Η ενίσχυση της Τουρκίας διαφάνηκε και στην επιχειρηματική σύσφιξη των σχέσεών της με τη Γερμανία και τη Ρωσία. Η κίνηση Ερντογάν αποδείχθηκε «ματ» διότι την κρίσιμη στιγμή καμία από τις δύο χώρες δεν βοήθησε την Κύπρο. Οι οικονομικές σχέσεις άλλωστε και των δύο με την Τουρκία έχουν πολλαπλάσιο όγκο συγκριτικά προς αυτές με τη Μεγαλόνησο.
 
Επιπλέον, τόσο η Γερμανία όσο και η Γαλλία έχουν απλώσει χείρα βοηθείας προς την Άγκυρα και υποσχέθηκαν την επανέναρξη των διαδικασιών για την ενταξιακή πορεία. Το ίδιο επιθυμεί και η Τουρκία. Βεβαίως κανείς δεν θέλει πλήρη ένταξη. Ακόμα και ο Ερντογάν υπογείως επιδιώκει την ειδική σχέση. Έτσι, όλοι θα επωφεληθούν μόνο στους τομείς που τους ενδιαφέρουν.
 
Η αλλαγή των συσχετισμών είναι εμφανής – αν και ίσως πρόσκαιρη. Το ζήτημα είναι εάν η Κύπρος θα υπογράψει την καταδίκη της μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Δυστυχώς, το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας ήταν και είναι παθητικός θεατής των επαφών που γίνονται γύρω από τα χωρικά ύδατα της Μεγαλονήσου. Αν και υπάρχουν σκέψεις περί επίσημης επίσκεψης του Αναστασιάδη στο Ισραήλ, η πιθανότητα χτυπήματος στην Τεχεράνη «καίει» περισσότερο τώρα τις μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη.
 ...