SOS! ΜΚΟ παντού

 Στάθης στον eniko

  
Τίποτα δεν αλλάζει! Oλα όπως πριν από την εκδήλωση της κρίσης λειτουργούν! Aκόμα κι αυτές
oι ελάχιστες υποσχέσεις του κ. Σαμαρά για τα ελάσσονα, όπως ότι θα βάλει μαχαίρι στη χρηματοδότηση των άθλιων από τις ΜΚΟ κατά καπνού πήγαν.
Ατάραχες και διευρύνοντας τους ορίζοντές τους για μπίζνες συνεχίζουν αυτές οι μη κρατικές με κρατική χρηματοδότηση οργανώσεις.
Σε νέο πεδίο δόξης λαμπρόν ενδιατρίβουν - στην εμπορία ανθρώπων.
Στο δουλεμπόριο εργατικής δύναμης.

Σαν δηλητηριώδη μανιτάρια εμφανίζονται στις επαρχίες και την πρωτεύουσα ΜΚΟ που διαχειρίζονται θέσεις εργασίας
με συμβάσεις τρίμηνες, πεντάμηνες, αμοιβές επιπέδου Βουλγαρίας, οι οργανώσεις αυτές «προσλαμβάνουν» κι « ενοικιάζουν» εργατική δύναμη, συντηρώντας
απ’ την πίσω πόρτα το πελατειακό κράτος.
Δουλέμποροι που προσφέρουν «εκδούλευση» σε απελπισμένους, που προσφέρουν τη σκλαβιά ως δώρο.
Με επαγγελματικά στελέχη οι ίδιες, χρυσοκάνθαρους που ψωμίζονται απ’ το εμπόριο της φτώχειας,
μιαρά τρωκτικά που έχουν βολευτεί στον καθώς πρέπει κόσμο του «εκσυγχρονισμού» και το παίζουν ευαίσθητοι, ευαισθητοποιημένοι, αριστεροί και προοδευτικοί.
Οι ευθύνες της Αριστεράς πλην ΚΚΕ ή για να το πω αλλοιώς και να είμαι κατά το δυνατόν δίκαιος, οι ευθύνες των καθεστωτικών τε και των πονηρών που ενδημούν στην Αριστερά, για την εμφάνιση και την άνδρωση των ΜΚΟ είναι τερατώδεις.
«Εκσυγχρονιστικό» φρούτο (δηλητηριώδες) οι ΜΚΟ, όπως και οι Ανεξάρτητες Αρχές, βρήκαν υποστήριξη σε αυτό το μέρος της Αριστεράς. Με το αζημίωτο. Αρκετοί, κατά τα άλλα αριστεροί, μπήκαν στο κόλπο κι άρχισαν
να ροκανίζουν τον κρατικό κορβανά για απίθανους λόγους! Απ’ την κατασκευή κανώ για νυχτοπεταλούδες έως για την αποκατάσταση της ψυχικής υγείας των ψυχανθών.
Οι ΜΚΟ όχι μόνον εκμαύλισαν κόσμο, αλλά έχουν διαβρώσει και τους θεσμούς. Τις βρίσκεις παντού. Από την Εκκλησία έως τον ΣΥΡΙΖΑ.
Παρ’ ότι ο ρόλος τους έχει αποκαλυφθεί, παρ’ ότι έχει πέσει κράξιμο, το γλέντι συνεχίζεται.
Υπάρχουν Ειδικοί του Είδους που σκαρφίζονται, όλο και νέα κόλπα.
Για παράδειγμα, μαθαίνω κι ελπίζω λάθος να μαθαίνω, ότι στον ΣΥΡΙΖΑ την ανάγκη να δημιουργηθούν δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, ορισμένοι προσπαθούν να την περάσουν μέσω της δημιουργίας ειδικών ΜΚΟ.
Δηλαδή, κοινωνικά παντοπωλεία ή φαρμακεία ή άλλες μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης αντί να ανατεθούν σε εθελοντές με διαφανείς και διαρκώς ελεγχόμενες διαδικασίες να ανατεθούν σε ΜΚΟ σαν αυτές που τώρα ψωμίζονται εμπορευόμενες την ανεργία, όπως παλιότερα εμπορεύτηκαν (και εξακολουθούν να εμπορεύονται) το μεταναστευτικό ή άλλα ευαίσθητα θέματα.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, γιατί αυτοί οι πονηροί δεν αναθέτουν το ευγενές αυτό έργο κατ’ ευθείαν στον κ. Τζωρτζ Σώρος (όπως του ανέθεσαν παλιότερα ορισμένοι απ’ αυτούς και τον τρόπο διδασκαλίας της ιστορίας στα σχολεία). Αλλωστε, απ’ ό,τι μαθαίνω και μαθαίνω καλώς ο κ. Τζωρτζ Σώρος, αφού αλάλιασε κι αυτός στο μέτρο των δυνάμεών του τη χώρα μας, τώρα
στέλνει εδώ αντιπροσώπους του για να στήσει και αυτός... δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, ω γιες, μερικές ακόμα ΜΚΟ για να
έχει κι αυτός μια χειραγωγική πρόσβαση στη φτώχεια.
 
Αυτή η μαύρη κωμωδία με τις ΜΚΟ και τη σχέση ορισμένων αριστερών μαζί τους (δικιά τους υπόθεση, αλλά όχι στο όνομα κομμάτων της Αριστεράς) πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται να κυβερνήσει βγάζοντας τον λαό στο προσκήνιο - οι ΜΚΟ μανιπουλάρουν προβλήματα (ή μπούρδες) με κερδώο για τις ίδιες τρόπο, δεν είναι λαός, απομυζούν απ’ το υστέρημα του λαού.
Οι τρόποι διακυβέρνησης του «εκσυγχρονισμού» (ανάμεσά τους και οι ΜΚΟ) δεν μπορεί να «ακολουθήσουν» ως μαύρη προίκα την Αριστερά και τον νέο τρόπο διακυβέρνησης - εκτός κι αν κάτι τέτοιο εννοούσε η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου με το άρθρο της στην «Αυγή», ότι δηλαδή θα αλλάξει η καταισχύνη τα ρούχα της και θα τα φορέσει αλλοιώς.
 

Ξέρω ότι οι αράδες αυτές είναι αδύναμες μπροστά στη δυναμική παγιωμένων καταστάσεων και πρακτικών, όχι μόνον της εξουσίας αλλά κι αρκετών «αντιεξουσιαστών» τύπου Γιωργάκη, ΜΚΟ λαθρεμπόρων μεταναστών κι άλλων «ανεπαισθήτως» σιτιζόμενων απ’ τον κρατικό κορβανά.
Ξέρω επίσης ότι οι αράδες αυτές είναι αδύναμες μπροστά στη δυναμική αρκετών αριστερών στα ΜΜΕ και τα ΑΕΙ, που έχουν επί μακρόν υπάρξει θεράποντες σχέσεων ειδικού τύπου με τις δικομματικές κυβερνήσεις - σχέσεις «απενοχοποιημένες», στην πραγματικότητα αμοραλιστικές και κυνικές.
 
Ξέρω τέλος ότι, χρόνια τώρα, μπροστά στους εν είδει «στοάς» δικτυωμένους αυτούς καλούς ανθρώπους, «γνωρίζω την ήττα» καθώς λένε οι συνάδελφοι αθλητικογράφοι. Ε, και;
 
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσει βγάζοντας τον λαό στο προσκήνιο και διαμορφώνοντας θεσμούς που θα τον κρατήσουν εκεί, όλα αυτά και άλλα πολλά θα καθαρθούν.
Αυτό άλλωστε είναι ένα απ’ τα στοιχήματα μιας αριστερής διακυβέρνησης - ο επαναπροσδιορισμός της ίδιας της Αριστεράς, εν σχέσει με παθολογίες που αναπτύχθηκαν στις τάξεις της ακριβώς λόγω της απόστασης μιας ελίτ (τρομάρα της) απ’ τον λαό.
Οψόμεθα...
ΥΓ.: Ξαναχτυπά ο πολυπράγμων Μπενύτο και κάνει χρυσό δώρο στη Χρυσή Αυγή, επιδιώκοντας να τεθεί αυτό το κόμμα εκτός νόμου. Εκτός από ηλίθια μια τέτοια προσέγγιση είναι και ύποπτη. Αποκλείεται να μη γνωρίζει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις τα φασιστικά κόμματα αλλάζουν το όνομά τους και ύστερα διπλασιάζουν τα ποσοστά τους (όπως και το ισλαμιστικό κόμμα του Ερντογάν). Ο φασισμός αντιμετωπίζεται πολιτικά κι όχι με εκφασισμό της Δημοκρατίας.
Η πρόταση Βενιζέλου είναι ύποπτη. Τώρα που το κόμμα του εκπνέει, ο αρχηγός του εισηγείται πρόταση που θα δώσει φτερά στο φασιστικό μόρφωμα.
Ο κ. Βενιζέλος, που με τον Νόμο περί ευθύνης Υπουργών και τον Νόμο περί Τύπου κολόβωσε τη δημοκρατία, προτείνει τώρα κι άλλον ακρωτηριασμό - πολιτειακό και πολιτικό. Δεν είναι βλακώδες, είναι ύποπτο.
Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να κυβερνά αυταρχικά με Προεδρικά Διατάγματα, μπορεί να ’χει κάνει το Σύνταγμα κουρέλι, αλλά αν αρχίσει να θέτει και κόμματα εκτός νόμου, τότε η δικτατορία αλλά και ο εμφύλιος διχασμός θα έχουν έρθει πιο κοντά στην πόρτα όλων μας...