Οι άλλοι με ματιά

 

Κάθε εμπόδιο για καλό

Ο ρόλος: «Το ερώτημα της σοσιαλδημοκρατίας είναι πλέον πώς θα παράγουμε νέο πλούτο. Πρώτα θα απαντήσουμε αυτό και μετά πώς θα τον μοιράσουμε δίκαια» (στα ΝΕΑ).

Οι πλούσιοι: «Το "σύγχρονο και δίκαιο" νομοσχέδιο (...) βασίζεται ουσιαστικά στη λογική ότι στη σημερινή Ελλάδα το οικογενειακό εισόδημα των 2.000 ευρώ τον μήνα είναι το εισοδηματικό όριο πέραν του οποίου είναι δυνατή η περαιτέρω φορολογική αφαίμαξη. Που σημαίνει ότι για τους "ειδικούς" του υπουργείου Οικονομικών αυτά τα 2.000 ευρώ ή μάλλον όσα έχουν απομείνει μετά την παρακράτηση φόρου είναι υπεραρκετά, για να καλύψουν τα διάφορα χαράτσια, τις όποιες εκκρεμότητες από δάνεια και κάρτες, τις αυξήσεις των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και να συντηρηθεί και μία τετραμελής ίσως οικογένεια» (στο ΕΘΝΟΣ).


Οι άνεργοι: «Μια πόλη έξω απ' τη Σεβίλλη, όπου ο ένας στους τρεις κατοίκους της είναι άνεργος, βγάζει τις θέσεις εργασίας που διαθέτει στη... λοταρία. "Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη», λέει ο δήμαρχος Χουάν Λορέντζο Πινέρα, προσθέτοντας πως "πολλές οικογένειες μένουν στο δρόμο, αφού δεν έχουν να πληρώσουν για νοίκι, ενώ δεκάδες κόσμου έρχονται στο δημαρχείο ζητώντας τροφή"» (στο ΒΗΜΑ).

Οι μαθητές: «Νέα δεδομένα στην εκπαίδευση όλης της Ευρώπης επιχειρούν να εισαγάγουν οι Γερμανοί (...) Το σύστημα της "διττής επαγγελματικής εκπαίδευσης" σύμφωνα με το οποίο το μεγαλύτερο κομμάτι της επαγγελματικής εκπαίδευσης θα έχει τη μορφή της εργασιακής εμπειρίας και θα διεξάγεται υπό τη μορφή εργασίας όχι στα σχολεία αλλά στις επιχειρήσεις» (στα ΝΕΑ).

Το εμπόδιο: «Η Αριστερά (...) διά της επιρροής της στα γράμματα και τις τέχνες διαμόρφωσε το ιδεολογικό πλαίσιο της χρεοκοπίας, διά της επιρροής της στους μαζικούς χώρους συνέπραξε στη χρεοκοπία (...) Εκλεισε λιμάνια, ακύρωσε έργα πνοής, απέτρεψε επενδύσεις, στήριξε συντεχνίες, έδωσε πολιτική κάλυψη σε κάθε είδους ανομία, διαδήλωσε για εξωτικά επιδόματα, ήταν μπροστά στον αγώνα να μην αλλάξει το ασφαλιστικό (...) Ακόμη και το κέντρο της Αθήνας που κλείνει καθ' εκάστη επιβαρύνει την οικονομική λειτουργία της χώρας» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Και στο βάθος πόλεμος: «Εχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μια αμερικανική παρέμβαση (...) για μια μετωπική σύγκρουση με τη Γερμανία; (...) Ιστορικά η παρέμβαση των ΗΠΑ στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους καθυστέρησε (...) Μιλάμε για εξελίξεις που έχουν ορίζοντα μερικών μηνών (...) Τι θα συμβεί στην περίπτωση ταχύτατων δραματικών εξελίξεων (...) μιας δηλαδή κατάρρευσης της Ισπανίας και της Ιταλίας, που θα θέσει το δίλημμα αποφασιστικής αλλαγής γραμμής πλεύσης από το Βερολίνο ή ασύντακτης κατάρρευσης της Ευρωζώνης» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).