Ξέρω κ. Μέρκελ,
πονάει όταν σε κλέβουν ακόμη και αν ο κλέφτης είναι η τύχη!!!
Θα διαβάσατε πολλά σε σχέση με τον τελικό του Τσάμπιον λίνγκ και ως εκ τούτου γιατί να σας κουράσω κι εγώ πλην όμως ότι έχω να καταθέσω είναι σύντομο και δεν αφορά τους τακτικισμούς και τις διάφορες παπαριές που έχουν πρόχειρες προς πώληση οι αθλητικές εφημερίδες…
Προχθές έγινε ένας αγώνας μεταξύ δύο ομάδων που η μία βγήκε σαν κυνηγημένος διαρρήκτης με στόχο να κλέψει την ισοπαλία για να υποχρεώσει τον νοικοκύρη στην ταπεινωτική γι αυτόν διαδικασία των πέναλτις και η άλλη να επιτίθεται συνεχώς για να μην της κλέψουν ότι της ανήκε. Την νίκη.
Τελικώς ο θεός δεν αγαπάει τον νοικοκύρη γιατί η τακτική του κλεφτοπολέμου χάρις στην απίστευτη εύνοια του θεού των κλεπτών (συνέβη και με την Μπαρτσα) δικαίωσε τον ηρωισμό των αμυντικών της Τσέλση, (επί εννενήντα λεπτά χόρευαν τον χορό του Ζαλόγγου πέφτοντας ηρωικά στα πόδια των αντιπάλων τους).. Κι επειδή γνώριζε πως δεν επαρκούσε το γιούρια γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια των παικτών της Τσέλση προκάλεσε την ανικανότητα του Νόϊερ να συγκρατήσει την μπάλα σε μια κεφαλιά του ανύπαρκτου ως εκείνη την στιγμή Ντρογκμπά που κατέληγε στα χέρια του, και βεβαίως την στιγμιαία επιπολαιότητα του κατά τα υπόλοιπα άριστου Ρομπέν απλώς να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα με το χαμένο πέναλτυ.
Είμαι από τους ελάχιστους που αποδέχονται τον παράγοντα τύχη όχι ως αποκύημα της φαντασίας κάποιου δαιμονισμένου , αλλά ως προϊόν επιστημονικής απόδειξης και όποιος έχει διαβάσει Ευτύχη Μπιτσάκη γνωρίζει. (σε πρώτη ευκαιρία θα σας εξηγήσω..) Παρά ταύτα τούτη την δόση ήταν προκλητικά μονομερής γι αυτό και θεωρώ κλοπή το αποτέλεσμα.. Ωστόσο πανηγύρισα την νίκη της Τσέλση μόνο και μόνο για τη φωτογραφία που ακολουθεί και που πράγματι είναι ένα εκατομμύριο λέξεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου