Το χέρι στην τσέπη το βάζουν μόνο για να ξύσουν τ’@ρχίδι@ τους κι εσείς τους προσκυνάτε ακόμη..
Την ώρα που ο κόσμος καίγεται ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας περιγράφει την κατάσταση στα ασφαλιστικά ταμεία σαν να μην είναι στην κυβέρνηση.
Κάποιοι «δεν πληρώνουν», άλλοι «ζουν περισσότερο» απ' όσο πρέπει και δίπλα του η κα Δρέττα χασκογελά σαν να λέγεται το πιο τρελό ανέκδοτο.
Δεν είναι αναίσθητοι.
Συνειδητά δηλώνουν ότι οι «επιχειρήσεις έχουν αδυναμία να πληρώσουν». Συνειδητά ευλογούν την εισφοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή. Ηδη η κυβέρνησή τους έχει νομοθετήσει μια ντουζίνα εισφοροαπαλλαγών για τους καπιταλιστές.
Παραδίπλα ο Βορίδης επαναλαμβάνει καθημερινά ότι θα κάνει το καθήκον του:
Θα απελευθερώσει κρατικό χρήμα για να κάνουν επενδύσεις οι καπιταλιστές.
Αφελής ερώτηση: Τι σόι ιδιωτική πρωτοβουλία είναι αυτή που δεν μπορεί να κάνει τίποτα αν δεν πάρει φράγκα από το κράτος; Κι αν δεν μπορούν να βάλουν φράγκα, γιατί να γίνουν τα έργα απ' αυτούς κι όχι κατευθείαν από το κράτος;
Αφελή ερωτήματα, υπονοούν μόνο αυτό που ξεχνάμε: Πολλά απ' όσα συμβαίνουν γύρω μας χρειάζονται κεντρικό σχέδιο και κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής για να γίνουν. Οι καπιταλιστές σ' αυτήν την αλυσίδα είναι μόνο οι κηφήνες, δεν έχουν λόγο ύπαρξης πέρα από τη φροντίδα για τα κέρδη τους που επίσης δεν μπορούν να υπάρχουν χωρίς τη δουλειά των εργατών. Εκεί και το κλειδί.
Φεύγοντας από τη μέση η καπιταλιστική ιδιοκτησία, με λαϊκή εξουσία, ανοίγει ο δρόμος για αξιοποίηση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου προς όφελος αυτών που τον παράγουν.
Ψιλά πράγματα;
Είναι από αυτά που, όπως δείχνουν οι εξελίξεις, θα μπουν στην ημερήσια διάταξη, όχι μόνο κάθε συζήτησης στο εσωτερικό του λαού αλλά στην πραχτική δράση για την επιβολή της κοινωνικής εξουσίας να τελειώνουμε..
(όσο για την προχτεσινή απορία του Βορίδη, για το αν θα υπάρχουν καταθέσεις στο σοσιαλισμό, η απάντηση είναι: Βεβαίως και δε θα υπάρχουν καπιταλιστές στο σοσιαλισμό και κατ' επέκταση δε θα υπάρχουν και οι καταθέσεις τους στην Ελβετία...).
Την ώρα που ο κόσμος καίγεται ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας περιγράφει την κατάσταση στα ασφαλιστικά ταμεία σαν να μην είναι στην κυβέρνηση.
Κάποιοι «δεν πληρώνουν», άλλοι «ζουν περισσότερο» απ' όσο πρέπει και δίπλα του η κα Δρέττα χασκογελά σαν να λέγεται το πιο τρελό ανέκδοτο.
Δεν είναι αναίσθητοι.
Συνειδητά δηλώνουν ότι οι «επιχειρήσεις έχουν αδυναμία να πληρώσουν». Συνειδητά ευλογούν την εισφοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή. Ηδη η κυβέρνησή τους έχει νομοθετήσει μια ντουζίνα εισφοροαπαλλαγών για τους καπιταλιστές.
Παραδίπλα ο Βορίδης επαναλαμβάνει καθημερινά ότι θα κάνει το καθήκον του:
Θα απελευθερώσει κρατικό χρήμα για να κάνουν επενδύσεις οι καπιταλιστές.
Αφελής ερώτηση: Τι σόι ιδιωτική πρωτοβουλία είναι αυτή που δεν μπορεί να κάνει τίποτα αν δεν πάρει φράγκα από το κράτος; Κι αν δεν μπορούν να βάλουν φράγκα, γιατί να γίνουν τα έργα απ' αυτούς κι όχι κατευθείαν από το κράτος;
Αφελή ερωτήματα, υπονοούν μόνο αυτό που ξεχνάμε: Πολλά απ' όσα συμβαίνουν γύρω μας χρειάζονται κεντρικό σχέδιο και κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής για να γίνουν. Οι καπιταλιστές σ' αυτήν την αλυσίδα είναι μόνο οι κηφήνες, δεν έχουν λόγο ύπαρξης πέρα από τη φροντίδα για τα κέρδη τους που επίσης δεν μπορούν να υπάρχουν χωρίς τη δουλειά των εργατών. Εκεί και το κλειδί.
Φεύγοντας από τη μέση η καπιταλιστική ιδιοκτησία, με λαϊκή εξουσία, ανοίγει ο δρόμος για αξιοποίηση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου προς όφελος αυτών που τον παράγουν.
Ψιλά πράγματα;
Είναι από αυτά που, όπως δείχνουν οι εξελίξεις, θα μπουν στην ημερήσια διάταξη, όχι μόνο κάθε συζήτησης στο εσωτερικό του λαού αλλά στην πραχτική δράση για την επιβολή της κοινωνικής εξουσίας να τελειώνουμε..
(όσο για την προχτεσινή απορία του Βορίδη, για το αν θα υπάρχουν καταθέσεις στο σοσιαλισμό, η απάντηση είναι: Βεβαίως και δε θα υπάρχουν καπιταλιστές στο σοσιαλισμό και κατ' επέκταση δε θα υπάρχουν και οι καταθέσεις τους στην Ελβετία...).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου