Προς τον κ Φιλιππάκη ALTER ενταύθα..

Ναι μας χρωστούν δεν τους χρωστάμε αλλά δεν τους παρατάμε!!

Θα σε λιανίσω εργολάβε..

Παρακολουθώ τον εξαιρετικό από κάθε άποψη συνάδελφο τον Γιώργο τον Φιλιππάκη μπροστάρη στον αγώνα και την αγωνία των συναδέλφων στο Alter για την προστασία της έμμισθης απασχόλησής τους και διερωτώμαι γιατί έπρεπε να φθάσει ο κόμπος στο χτένι για να ξεσηκωθούν..

Ο σταθμός διαθέτει έμπειρους δημοσιογράφους οι οποίοι δεν μπορεί θα είχαν οσφρανθεί που το πάνε το κάρο ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΛΑΟΣ ΝΤΟΡΑ.. Ήδη τα σπίτια των διπλανών μας είχαν αρπάξει φωτιά αλλά εμείς ως ΕΣΗΕΑ περί άλλων τυρβάζαμε ευελπιστώντας στον συνδικαλισμό του παρασκηνίου ο οποίος θα μας εξαιρούσε από την γενοκτονία και τον αφανισμό.

Εντάξει Γιώργο το αντιλαμβάνομαι πως δεν είναι ούτε η ώρα μα μήτε και η στιγμή για κριτική είναι η ώρα της μάχης κι όσο για τα υπόλοιπα θα τα βρούμε μετά. Αλλά πώς όχι απλώς να κερδίσεις, αλλά να διέλθεις αλώβητος μια μάχη όταν από τα πριν δεν έχεις εστιάσει στον στόχο; Πώς να διεκδικήσεις όταν την ζωή σου την παραχωρούσες αμαχητί στον «οχτρό που εισέβαλε στην πόλη» θεωρώντας ότι δεν σε αφορά; 

Το ερώτημα Γιώργο δεν είναι ρητορικό.. Δεν εμπεριέχει την απάντηση αυτοδικαίως ή αυτονοήτως στο εσωτερικό του.. Και δεν την εμπεριέχει επειδή αν κάποιος ρίξει και σήμερα, τώρα που το αίμα των εργαζομένων τρέχει ως ποταμός στην αποχέτευση του κεφαλαίου, μια ματιά στα έντυπα της εργολαβίας, θα διαπιστώσει με θλίψη ή την εκβιαστική υποταγή ή την οικειοθελή υπόκλιση.

Δεν γράφει ο εργολάβος τους διθυράμβους για τον δωσίλογο τραπεζίτη. Δημοσιογράφοι τους συντάσσουν. Αυτοί οι ίδιοι που αύριο θα τεθούν σε προθανάτια εφεδρεία μαζί με τις οικογένειές τους. Όταν το καθεστώς θα τους έχει στύψει..

Γι αυτό τραγουδάκια του τύπου «μου χρωστάς δεν σου χρωστάω» είναι καλά όταν έχεις καταναλώσει βαρέλια αλκοόλ και τελείς υπό την μακαριότητα του ευτυχούς μικροαστού στα μπουζούκια, αλλά δεν συνάδουν με αγώνες εργαζομένων. 

Κι όσο για την επίκληση στην εισαγγελική επέμβαση να σου θυμίσω ότι οι εισαγγελείς ως οφθαλμοί του κράτους υποχρεούνται να εφαρμόσουν τους νόμους. Τους νόμους που τρία χρόνια τώρα ψηφίζονταν στην βουλή και οι πλείστοι εξ’ ημών αντί να έχουμε ξεσηκώσει την κοινωνία τους καταπίναμε αμάσητους στο όνομα μιας αβέβαιης θέσης εργασίας..

Επομένως: Δεν είναι ο κακός Κουρής και ο καλός Μπόμπολας ή Ψυχάρης και Αλαφούζος. Ίδια μπόχα αποπνέουν άπαντες. Στόχος είναι ένας και αποκλειστικός. Κοινωνικοποίηση των Μέσων Ενημέρωσης με τους εργαζόμενους (κυριαρχούντων των μελών της ΕΣΗΕΑ ) να έχουν λόγο καθοριστικό στην αισθητική και το περιεχόμενό τους. Όλα τα υπόλοιπα είναι παραμύθια..

Φίλος σου..