Μαρία Δελή: Αυτό που ζούμε είναι πόλεμος.. Πόλεμος ταξικός!
Αγωνιστική θέση στο πλευρό των απεργών χαλυβουργών αποφάσισαν να πάρουν οι γυναίκες τους.
Το περασμένο Σάββατο, σε σύσκεψη που έκαναν στο χώρο του εργοστασίου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», προχώρησαν στη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα, δημιουργώντας ένα σημαντικό όπλο στον πολυήμερο απεργιακό αγώνα.
Οι γυναίκες των απεργών μαζί με τα παιδιά τους βρέθηκαν στο εργοστάσιο και έκαναν ένα πρώτο ουσιαστικό βήμα στήριξης του αγώνα των αντρών τους. Πρώτα από όλα με τη γνωριμία τους και την προσπάθεια να ξέρουν τις ανάγκες που υπάρχουν και μπορεί να δημιουργηθούν μέσα στις οικογένειες των απεργών ώστε να αντιμετωπιστούν συλλογικά.
«Πρέπει να ατσαλωθούμε και εμείς»
«Είναι βασικό να καταλάβουμε γιατί δίνεται αυτός ο αγώνας από τους άντρες μας και να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε», ήταν τα πρώτα λόγια της Μαρίας Δελή, γυναίκας απεργού, που άνοιξε τη σύσκεψη, εξηγώντας ταυτόχρονα και τους λόγους που οι ίδιες οι γυναίκες πρέπει πλέον να ενταχθούν στον αγώνα των χαλυβουργών.
«Πολλές από μας μπήκαμε μέσα στο εργοστάσιο για πρώτη φορά και νιώσαμε δέος βλέποντας τις συνθήκες εργασίας. Ο εργοδότης απαιτεί τώρα να ρισκάρουν τη ζωή τους καθημερινά για 500 ευρώ. Πλέον έχουμε υποχρέωση ακόμα κι όταν επιστρέψουν νικητές στο εργοστάσιο να απαιτήσουμε μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Για κανένα μισθό δεν πρέπει να κινδυνεύει η ζωή τους μέσα στο χαλυβουργείο.
Πρέπει, λοιπόν, να καταλάβουμε και εμείς γιατί γίνεται η απεργία. Οτι ο Μάνεσης που τα τελευταία χρόνια έχει υπερδιπλασιάσει την παραγωγή και τα κέρδη του έρχεται τώρα με τους νόμους που ψήφισαν να απαιτήσει να δουλεύουν με 500 ευρώ για να βγάλει ακόμα περισσότερα κέρδη. Την ίδια στιγμή όμως, εμείς αυτό που ζούμε στις οικογένειές μας είναι τα απανωτά χαράτσια, τα σχολεία χωρίς βιβλία κ.ά. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τούτο το πράγμα που ζούμε είναι πόλεμος ταξικός».
Αγωνιστική θέση στο πλευρό των απεργών χαλυβουργών αποφάσισαν να πάρουν οι γυναίκες τους.
Το περασμένο Σάββατο, σε σύσκεψη που έκαναν στο χώρο του εργοστασίου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», προχώρησαν στη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα, δημιουργώντας ένα σημαντικό όπλο στον πολυήμερο απεργιακό αγώνα.
Οι γυναίκες των απεργών μαζί με τα παιδιά τους βρέθηκαν στο εργοστάσιο και έκαναν ένα πρώτο ουσιαστικό βήμα στήριξης του αγώνα των αντρών τους. Πρώτα από όλα με τη γνωριμία τους και την προσπάθεια να ξέρουν τις ανάγκες που υπάρχουν και μπορεί να δημιουργηθούν μέσα στις οικογένειες των απεργών ώστε να αντιμετωπιστούν συλλογικά.
«Πρέπει να ατσαλωθούμε και εμείς»
«Είναι βασικό να καταλάβουμε γιατί δίνεται αυτός ο αγώνας από τους άντρες μας και να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε», ήταν τα πρώτα λόγια της Μαρίας Δελή, γυναίκας απεργού, που άνοιξε τη σύσκεψη, εξηγώντας ταυτόχρονα και τους λόγους που οι ίδιες οι γυναίκες πρέπει πλέον να ενταχθούν στον αγώνα των χαλυβουργών.
«Πολλές από μας μπήκαμε μέσα στο εργοστάσιο για πρώτη φορά και νιώσαμε δέος βλέποντας τις συνθήκες εργασίας. Ο εργοδότης απαιτεί τώρα να ρισκάρουν τη ζωή τους καθημερινά για 500 ευρώ. Πλέον έχουμε υποχρέωση ακόμα κι όταν επιστρέψουν νικητές στο εργοστάσιο να απαιτήσουμε μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Για κανένα μισθό δεν πρέπει να κινδυνεύει η ζωή τους μέσα στο χαλυβουργείο.
Πρέπει, λοιπόν, να καταλάβουμε και εμείς γιατί γίνεται η απεργία. Οτι ο Μάνεσης που τα τελευταία χρόνια έχει υπερδιπλασιάσει την παραγωγή και τα κέρδη του έρχεται τώρα με τους νόμους που ψήφισαν να απαιτήσει να δουλεύουν με 500 ευρώ για να βγάλει ακόμα περισσότερα κέρδη. Την ίδια στιγμή όμως, εμείς αυτό που ζούμε στις οικογένειές μας είναι τα απανωτά χαράτσια, τα σχολεία χωρίς βιβλία κ.ά. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τούτο το πράγμα που ζούμε είναι πόλεμος ταξικός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου