Η πράξη της αποχώρησης του Προέδρου της Δημοκρατίας

Τα στερνά τιμούν τα πρώτα αγαπητέ πρόεδρε..


Ενοχλήθηκε τα μάλα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας από την ματαίωση της παρέλασης και όλα τα Μιντιακά γιουσουφάκια ξεκίνησαν να αναπαράγουν τις δηλώσεις του υπό την επωδό της αμαύρωσης (μια λέξη που παπαγαλίζουν εδώ και χρόνια) μιας εθνικής γιορτής..


Και βεβαίως δεν έχω κανένα λόγο να διαφωνήσω με τον πρόεδρο επί της συμμετοχής κατά την εφηβεία του στην αντίσταση κατά των Γερμανών, αλλά ας μου εξηγήσει η χάρη και η μεγαλοπρέπειά του γιατί με την ίδια ευκολία δεν αποχώρησε του θρόνου του δύο χρόνια τώρα που κατά συρροή και εξακολούθηση διαπράττεται ένα έγκλημα κατά του λαού που αυτοκτονεί καθ’ ομάδες στις γραμμές του ηλεκτρικού δίχως ούτε μια τιμητική αράδα να γραφτεί γι αυτούς.


Και κυρίως γιατί δεν ένιωσε την ανάγκη της αποχώρησής του όταν ή τότε πρόεδρος της βουλής κ. Μπενάκη τον προειδοποιούσε δημοσίως ως προς την επερχόμενη απώλεια της Εθνικής μας κυριαρχίας ή τουλάχιστον γιατί δεν απαιτούσε καθαρές εξηγήσεις..


Τελικά για τον πρόεδρο η αμαύρωση είναι επιλεκτική. Όταν αμαυρώνεται δια της οικονομικής εξαθλίωσης η κοινωνική αξιοπρέπεια των νοικοκυριών και η εθνική των ελλήνων με τις προσβλητικές δηλώσεις του κορυφαίου δωσίλογου δεν είναι κατακριτέα, αλλά όταν αμαυρώνεται η δική του και όχι ο θεσμός όπως θέλουν να το επιβάλλουν τα καθεστωτικά παπαγαλάκια είναι..


Τα «σα» «μα» και τα «μα» μάσα τα έλεγε ο Ευγένιος Σπαθάρης..