Τζέφρυ Τσαντ: Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των "άλλων φίλων", και όχι των "αλλοφύλων"!
Από τον Ευγένιο Ανδρικόπουλο
Ερήμην του λαού προχωρεί το καθεστώς σε εναλλαγή των πολιτικών του υπαλλήλων αφού πλέον ένα είναι ασφαλές.
Πως οι σημερινοί του διαχειριστές έχουν τόσο ξεφτιλιστεί στα μάτια της κοινωνίας που ακόμη και στην απλή θέα τους,
προκαλείται η πλήρης αντιστροφή της λειτουργίας από το πεπτικό μας σύστημα.
Το ζήτημα που τίθεται πλέον είναι αν οι δύο θα έλθουν εις γάμου κοινωνία προκειμένου να μετεξελιχθούν και τυπικά εις σάρκα μία,
(ουσιαστικά μας έχει προκύψει από τον πανάθλιο νεοφιλελεύθερου τύπου εκσυγχρονισμό της κινεζομαϊμούς )
δια μέσου της γνωστής επικοινωνιακής απάτης των εκλογών,
ή ο Τζέφρυ Τσαντ θα παραδώσει δαχτυλίδι στον υπερφύαλο βλάκα αντιπρόεδρό του για να τις προκηρύξει αυτός, δεδομένου ότι ο ίδιος
(στην λογική του στρίβειν δια του αρραβώνος)
κατά την διεξαγωγή τους θα απουσιάζει στην πατρίδα του,
όπου και θα απολαμβάνει τα-μεταλλαγμένα σε αγαθά-κόποις κτηθέντα κακά, που συσσώρευσε επί του λαού μας.
Φυσικά και υπάρχει η άλλη λύση. Αντί δαχτυλιδιού αρραβώνων να παραδώσει βέρα γάμου στον – πλην ελαχίστων και ήσσονος σημασίας εξαιρέσεων -συναινούντa με αυτόν Σαμαρά,
δεδομένου πως και οι δύο γνωρίζουν καλά ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ευρωπαϊκών πρεσβειών
(που εσείς δεν θα τύχετε της ανάγνωσής τους αλλά εγώ τις γνωρίζω)
μετά βίας συγκεντρώνουν το 35-36% του συνόλου των εκλογέων και η κομμουνιστική απειλή(;) είναι προ των πυλών.
(η- ως υπόθεση εργασίας- επιβολή μιας χούντας,
συναρτάται κατά τους αμερικανούς με την έξοδο από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση,
κάτι που επίσης εξετάζεται από γνωστό Νεοϋορκέζικο δικηγορικό γραφείο το οποίο έχει αναλάβει την αναδιάρθρωση του χρέους..)
Στην περίπτωση αυτή (της παράδοσης βέρας στον Σαμαρά) ο Τζέφρυ Τσαντ θα περάσει στο παρασκήνιο,
από το χρονικό μήκος του οποίου θα εξαρτηθεί η λήθη των πεπραγμένων του, δεδομένου ότι οι δανειστές θα εντείνουν την πίεση για την εφαρμογή των μέτρων που ήδη έχουν ψηφιστεί,
για να ενταθεί και η κοινωνική οργή κατά εκείνων που θα τα λάβουν.
Εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα για τον Τζέφρυ Τσαντ που δεν αποκλείεται και στην βάση της εκτέλεσης των συμβολαίων που έχει συνυπογράψει με τους τοκογλύφους, να αποφασίσει τον γκρεμό..
Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των "άλλων φίλων" δηλαδή, και όχι των "αλλοφύλων"!
Δύσκολα σας βάζω γιατί κι εγώ δεν έχω απαντήσεις στο σακούλι μου ειμή μόνον μιας αινιγματικής αναφοράς στο θέμα, από ένα εξέχον στέλεχος της διαπλοκής.
Δήλωσε επ' αυτών:
«Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε πάνω σε ένα κρουαζιερόπλοιο, το οποίο διαθέτει τέσσερις πολυτελείς σουίτες. Κι ας υποθέσουμε ότι ενοποιούμε τις δύο απ' αυτές για να φτιάξουμε μια πολύ μεγαλύτερη και πιο πολυτελή.
Δεν καταλαβαίνω τη χρησιμότητά της, αν το πλοίο πέσει στα βράχια»...
Αυτός είναι ο διάχυτος καθεστωτικός φόβος που ορίζει την οικονομική και πολιτική κατάσταση αυτή την περίοδο.
Οι περισσότερες εκτιμήσεις των διεθνών και των εγχώριων οικονομικών παραγόντων συγκλίνουν στην απειλή ενός «ξαφνικού θανάτου», ο οποίος, λόγω της δραματικής κατάστασης της οικονομίας και του εκτροχιασμού όλων των στόχων τρόικας και κυβέρνησης,
μπορεί να επέλθει ακόμη και χωρίς εξωτερική «συνέργεια»
(π.χ. την άρνηση της τρόικας να καταβάλει την... «επόμενη δόση»).
Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση πολλοί, από την Κομισιόν και τους λοιπούς ευρωκράτες μέχρι την εγχώρια διαπλοκή και τις κομματικές τους εκφράσεις, ουρλιάζουν προς τα δύο μεγάλα κόμματα:
«Βρείτε τα τώρα! Κι αν δεν μπορείτε, τραβάτε σε εκλογές για να τα βρείτε μετά». Εξ ου και η φιλολογία περί «συναίνεσης» απασχολεί τα ΜΜΕ πολύ περισσότερο από το πραγματικό πρόβλημα:
την κατάρρευση της χώρας. Η οποία μπορεί να προκληθεί ακόμη και εξαιτίας των περιπλοκών στη διαδικασία που αποφασίστηκε στις 21 Ιουλίου.
Όσο όμως τα πάντα μπερδεύονται οδυνηρά γι αυτούς τόσο πιο απλά και καθαρά καθίστανται τα πράγματα για μας..
Με την αριστερά, πλάι, πλάι, επειδή αυτούς δεν τους αναγνωρίζουμε.
Δεν ξέρουμε καν αν "είναι" αφού πλέον δεν ξέρουμε πως θα έπρεπε να "είναι" γιατί αλλιώς θα έπρεπε να ήταν (!), καθώς έγραψε ένας από τους μεγάλους μετακλασσικούς Ρωμαίους φιλοσόφους ο Πλίνιος.
Από τον Ευγένιο Ανδρικόπουλο
Ερήμην του λαού προχωρεί το καθεστώς σε εναλλαγή των πολιτικών του υπαλλήλων αφού πλέον ένα είναι ασφαλές.
Πως οι σημερινοί του διαχειριστές έχουν τόσο ξεφτιλιστεί στα μάτια της κοινωνίας που ακόμη και στην απλή θέα τους,
προκαλείται η πλήρης αντιστροφή της λειτουργίας από το πεπτικό μας σύστημα. Το ζήτημα που τίθεται πλέον είναι αν οι δύο θα έλθουν εις γάμου κοινωνία προκειμένου να μετεξελιχθούν και τυπικά εις σάρκα μία,
(ουσιαστικά μας έχει προκύψει από τον πανάθλιο νεοφιλελεύθερου τύπου εκσυγχρονισμό της κινεζομαϊμούς )
δια μέσου της γνωστής επικοινωνιακής απάτης των εκλογών,
ή ο Τζέφρυ Τσαντ θα παραδώσει δαχτυλίδι στον υπερφύαλο βλάκα αντιπρόεδρό του για να τις προκηρύξει αυτός, δεδομένου ότι ο ίδιος
(στην λογική του στρίβειν δια του αρραβώνος)
κατά την διεξαγωγή τους θα απουσιάζει στην πατρίδα του,
όπου και θα απολαμβάνει τα-μεταλλαγμένα σε αγαθά-κόποις κτηθέντα κακά, που συσσώρευσε επί του λαού μας.
Φυσικά και υπάρχει η άλλη λύση. Αντί δαχτυλιδιού αρραβώνων να παραδώσει βέρα γάμου στον – πλην ελαχίστων και ήσσονος σημασίας εξαιρέσεων -συναινούντa με αυτόν Σαμαρά,
δεδομένου πως και οι δύο γνωρίζουν καλά ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ευρωπαϊκών πρεσβειών
(που εσείς δεν θα τύχετε της ανάγνωσής τους αλλά εγώ τις γνωρίζω)
μετά βίας συγκεντρώνουν το 35-36% του συνόλου των εκλογέων και η κομμουνιστική απειλή(;) είναι προ των πυλών.
(η- ως υπόθεση εργασίας- επιβολή μιας χούντας,
συναρτάται κατά τους αμερικανούς με την έξοδο από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση,
κάτι που επίσης εξετάζεται από γνωστό Νεοϋορκέζικο δικηγορικό γραφείο το οποίο έχει αναλάβει την αναδιάρθρωση του χρέους..)
Στην περίπτωση αυτή (της παράδοσης βέρας στον Σαμαρά) ο Τζέφρυ Τσαντ θα περάσει στο παρασκήνιο,
από το χρονικό μήκος του οποίου θα εξαρτηθεί η λήθη των πεπραγμένων του, δεδομένου ότι οι δανειστές θα εντείνουν την πίεση για την εφαρμογή των μέτρων που ήδη έχουν ψηφιστεί,
για να ενταθεί και η κοινωνική οργή κατά εκείνων που θα τα λάβουν.
Εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα για τον Τζέφρυ Τσαντ που δεν αποκλείεται και στην βάση της εκτέλεσης των συμβολαίων που έχει συνυπογράψει με τους τοκογλύφους, να αποφασίσει τον γκρεμό..
Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των "άλλων φίλων" δηλαδή, και όχι των "αλλοφύλων"!
Δύσκολα σας βάζω γιατί κι εγώ δεν έχω απαντήσεις στο σακούλι μου ειμή μόνον μιας αινιγματικής αναφοράς στο θέμα, από ένα εξέχον στέλεχος της διαπλοκής.
Δήλωσε επ' αυτών:
«Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε πάνω σε ένα κρουαζιερόπλοιο, το οποίο διαθέτει τέσσερις πολυτελείς σουίτες. Κι ας υποθέσουμε ότι ενοποιούμε τις δύο απ' αυτές για να φτιάξουμε μια πολύ μεγαλύτερη και πιο πολυτελή.
Δεν καταλαβαίνω τη χρησιμότητά της, αν το πλοίο πέσει στα βράχια»...
Αυτός είναι ο διάχυτος καθεστωτικός φόβος που ορίζει την οικονομική και πολιτική κατάσταση αυτή την περίοδο.
Οι περισσότερες εκτιμήσεις των διεθνών και των εγχώριων οικονομικών παραγόντων συγκλίνουν στην απειλή ενός «ξαφνικού θανάτου», ο οποίος, λόγω της δραματικής κατάστασης της οικονομίας και του εκτροχιασμού όλων των στόχων τρόικας και κυβέρνησης,
μπορεί να επέλθει ακόμη και χωρίς εξωτερική «συνέργεια»
(π.χ. την άρνηση της τρόικας να καταβάλει την... «επόμενη δόση»).
Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση πολλοί, από την Κομισιόν και τους λοιπούς ευρωκράτες μέχρι την εγχώρια διαπλοκή και τις κομματικές τους εκφράσεις, ουρλιάζουν προς τα δύο μεγάλα κόμματα:
«Βρείτε τα τώρα! Κι αν δεν μπορείτε, τραβάτε σε εκλογές για να τα βρείτε μετά». Εξ ου και η φιλολογία περί «συναίνεσης» απασχολεί τα ΜΜΕ πολύ περισσότερο από το πραγματικό πρόβλημα:
την κατάρρευση της χώρας. Η οποία μπορεί να προκληθεί ακόμη και εξαιτίας των περιπλοκών στη διαδικασία που αποφασίστηκε στις 21 Ιουλίου.
Όσο όμως τα πάντα μπερδεύονται οδυνηρά γι αυτούς τόσο πιο απλά και καθαρά καθίστανται τα πράγματα για μας..
Με την αριστερά, πλάι, πλάι, επειδή αυτούς δεν τους αναγνωρίζουμε.
Δεν ξέρουμε καν αν "είναι" αφού πλέον δεν ξέρουμε πως θα έπρεπε να "είναι" γιατί αλλιώς θα έπρεπε να ήταν (!), καθώς έγραψε ένας από τους μεγάλους μετακλασσικούς Ρωμαίους φιλοσόφους ο Πλίνιος.
2 σχόλια:
Δηλαδη ρε ευγένιε σκέφτονται οι άθλιοι ακόμη και την περίπτωση μιας νέας δικτατορίας;
Φίλε μου, ζούμε υπό καθεστώς ακραίων συνθηκών με την διαχείρισή τους στα χέρια είτε ανίκανων είτε πλήρως υποταγμένων στον πλούτο μερικών οικογενειών πολιτικών υπαλλήλων τους. Κατά την ταπεινή μου γνώμη συντρέχουν και τα δύο. Πλέον τίποτα δεν με εκπλήττει ή θα με καταπλήξει.. Έτσι όπως έχει από την επίθεση της αλητοελιτοκρατίας αποσυσπειρωθεί (διαλυθεί είναι το κατάλληλο ρήμα) η κοινωνία εύκολο είναι να της περάσεις από λαιμοδέτη ως αφρικανικό χαλκά στην μύτη άσε που οι νέοι έχουν προπονηθεί γιατί τον φορούν από μόνοι τους. Μια η λύση που μας απομένει για να μην συμβεί τίποτα απ’ αυτά. Χιλιάδες στους δρόμους κατά τα πρότυπα της Χιλής. Είναι το μόνο αποτρεπτικό στοιχείο αλλά δυστυχώς με απογοήτευση παρακολουθώ ακόμη και τον συμπατριώτη μου που έχει πληγεί βαριά να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα κατά τα πρότυπα του Γερμανού πάστορα. Με το σύνδρομο του θεατή. Γι αυτό να περιμένεις τα χειρότερα..
Ευγένιος ανδρικόπουλος
Δημοσίευση σχολίου