Δεν ξέρω αν είναι στημένο.. Δεν ξέρω καν αν τα πιστεύει αυτά που διαβάζει και στο τέλος τέλος της γραφής αν της τα έχουν γράψει επ' αφορμή της συνδιάσκεψης για το περιβάλλον.. Θα το μάθαινα ίσως δέκα χρόνια μετά όταν θα σταθεί λιγωμένη ως γνήσια ενήλικας γυναίκα εμπρός στην βιτρίνα μιας Ferrari για να διαπιστώσω πόσο ελαστική είναι η συνείδησή της. Προς το παρόν μ’ αρέσει να την ακούω κι ας μην μου οριοθετεί ευκρινώς τον ένοχο.(πολύ πονηρό αυτό) Όχι επειδή μετά από αυτά θα αναρριχηθώ του ποδηλάτου μου ( έχω ποδήλατο) για να μεταφερθώ επί του προορισμού μου. (εντάξει ας αφήσουμε κατά μέρος αυτά τα ηρωικά..) Φυσικά και δεν θα το κάνω αφού θα μοιάζει να περιφρονώ το μυαλό που ξοδεύτηκε στα πολιτισμικά αγαθά τα οποία μου διευκολύνουν την ζωή. Θα αναρωτηθώ ωστόσο γιατί πλάι σ’ αυτά που έχουν εξασφαλίσει τεράστια κέρδη σε μια κάστα υπανθρώπων, δεν δαπανήθηκε το ισόποσο μυαλό για να αποσβήσει τις πληγές στην φύση από την δραστηριότητά τους. Να την επαναφέρει στην ισορροπία της. Να της αποδώσει ότι ληστρικά της υφαρπάζουμε. Θα σας πω εγώ το γιατί που η μικρή αποσιώπησε. Επειδή έχει κόστος. Και το κόστος αυτό θα μειώσει τα κέρδη της αλητοελιτοκρατίας που σήμερα δρα ανενόχλητη κατά των λαών μηδενίζοντας την αξία της ζωής μας. Γι αυτό..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου