ΟΡΑΤΌΤΗΣ ΜΗΔΕΝ
Παρότι τα δεδομένα αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή, το γενικό συμπέρασμα όσων συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην παγκόσμια οικονομία μπορεί να αποδοθεί μόνο με δύο λέξεις: ορατότης μηδέν.
Μετά την αιφνίδια και ταυτόχρονα ιστορική υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου τα καταστροφικά σενάρια διαρκώς ενισχύονται και προκαλούν ρίγη στον πλανήτη.
Οι διασταυρούμενες τηλεδιαβουλεύσεις των ισχυρών του πλανήτη και ιδίως οι ενδοευρωπαϊκές και αμερικανοευρωπαϊκές επαφές κορυφής μαρτυρούν, μεταξύ άλλων, δύο πράγματα:
nΠρώτον, τον υψηλό βαθμό κινδύνου που διέρχεται το διεθνές οικονομικό σύστημα μετά τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και τη μετακίνηση της Ιταλίας και της Ισπανίας στο κόκκινο, λόγω χρέους.
n Δεύτερον, την αδυναμία της πολιτικής τάξης να επιβληθεί στην ολιγοπωλιακή ισχύ των οίκων αξιολόγησης και να θεσπίσει κανόνες στη διεθνή οικονομική δραστηριότητα με βάση τη δημοκρατική νομιμοποίηση που διαθέτει.
ΤΑ ΝΕΑ
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ
Eχει καταντήσει κουραστική η διαπίστωση ότι οι πολιτικές ηγεσίες των ισχυρών της Ευρώπης έχουν αποδειχθεί κατώτερες των περιστάσεων και ανίκανες να ανταποκριθούν στις προκλήσεις
που η παγκόσμια οικονομική συγκυρία δημιουργεί κάθε τόσο. Και το χειρότερο είναι πως δεν διαφαίνεται καμία προοπτική για αλλαγή νοοτροπίας όλων εκείνων οι οποίοι είναι οι θεσμικά αρμόδιοι να προστατεύουν με τις αποφάσεις τους την οικονομική και κοινωνική γαλήνη στις ευρωπαϊκές χώρες.
Από πέρυσι τον Μάρτιο που, με αφορμή την ελληνική κρίση, ξεκίνησε η ανάδειξη του προβλήματος των δημοσιονομικών ελλειμμάτων των κρατών-μελών της Eυρωζώνης, είναι γενική η διαπίστωση ότι πολιτικές ηγεσίες και θεσμικά όργανα δεν είναι σε θέση ούτε να σχεδιάσουν, αλλά ούτε και να επιβάλουν μέτρα, τα οποία να μην αποδειχθούν μέσα σε μερικά εικοσιτετράωρα ανίκανα να τιθασεύσουν τις κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών.
Υπό αυτήν την έννοια δεν ξενίζει το γεγονός ότι η προβλεφθείσα από πέρυσι επίθεση εναντίον των οικονομιών της Ισπανίας και της Ιταλίας εκδηλώθηκε μόνο λίγα εικοσιτετράωρα μετά τις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής, οι οποίες υποτίθεται ότι αποτελούσαν την απόδειξη της αποφασιστικότητας της Eυρωζώνης.
ΕΘΝΟΣ
Παρότι τα δεδομένα αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή, το γενικό συμπέρασμα όσων συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην παγκόσμια οικονομία μπορεί να αποδοθεί μόνο με δύο λέξεις: ορατότης μηδέν.
Μετά την αιφνίδια και ταυτόχρονα ιστορική υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου τα καταστροφικά σενάρια διαρκώς ενισχύονται και προκαλούν ρίγη στον πλανήτη.Οι διασταυρούμενες τηλεδιαβουλεύσεις των ισχυρών του πλανήτη και ιδίως οι ενδοευρωπαϊκές και αμερικανοευρωπαϊκές επαφές κορυφής μαρτυρούν, μεταξύ άλλων, δύο πράγματα:
nΠρώτον, τον υψηλό βαθμό κινδύνου που διέρχεται το διεθνές οικονομικό σύστημα μετά τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και τη μετακίνηση της Ιταλίας και της Ισπανίας στο κόκκινο, λόγω χρέους.
n Δεύτερον, την αδυναμία της πολιτικής τάξης να επιβληθεί στην ολιγοπωλιακή ισχύ των οίκων αξιολόγησης και να θεσπίσει κανόνες στη διεθνή οικονομική δραστηριότητα με βάση τη δημοκρατική νομιμοποίηση που διαθέτει.
ΤΑ ΝΕΑ
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ
Eχει καταντήσει κουραστική η διαπίστωση ότι οι πολιτικές ηγεσίες των ισχυρών της Ευρώπης έχουν αποδειχθεί κατώτερες των περιστάσεων και ανίκανες να ανταποκριθούν στις προκλήσεις
που η παγκόσμια οικονομική συγκυρία δημιουργεί κάθε τόσο. Και το χειρότερο είναι πως δεν διαφαίνεται καμία προοπτική για αλλαγή νοοτροπίας όλων εκείνων οι οποίοι είναι οι θεσμικά αρμόδιοι να προστατεύουν με τις αποφάσεις τους την οικονομική και κοινωνική γαλήνη στις ευρωπαϊκές χώρες.
Από πέρυσι τον Μάρτιο που, με αφορμή την ελληνική κρίση, ξεκίνησε η ανάδειξη του προβλήματος των δημοσιονομικών ελλειμμάτων των κρατών-μελών της Eυρωζώνης, είναι γενική η διαπίστωση ότι πολιτικές ηγεσίες και θεσμικά όργανα δεν είναι σε θέση ούτε να σχεδιάσουν, αλλά ούτε και να επιβάλουν μέτρα, τα οποία να μην αποδειχθούν μέσα σε μερικά εικοσιτετράωρα ανίκανα να τιθασεύσουν τις κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών.
Υπό αυτήν την έννοια δεν ξενίζει το γεγονός ότι η προβλεφθείσα από πέρυσι επίθεση εναντίον των οικονομιών της Ισπανίας και της Ιταλίας εκδηλώθηκε μόνο λίγα εικοσιτετράωρα μετά τις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής, οι οποίες υποτίθεται ότι αποτελούσαν την απόδειξη της αποφασιστικότητας της Eυρωζώνης.
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου