Άλλο ΡΑΙΧ κι άλλο ..άϊχ αναστεναγμού για την επιβίωση

Από πλαστουργοί της νέας ζωής μετεξελίχθηκαν σε χαλαστές της.
Στην συνταγματική υποχρέωση χάραξης νέων δρόμων -που θα οδηγούν σε νέες θέσεις εργασίας -της πολιτικής ηγεσίας αναφέρομαι.
Ψιλά γράμματα. Δυσδιάκριτα θα μου πείτε και θα συμφωνήσω.


Γιατί εμπρός μου και εμπρός τους αιωρείται το μέλλον επτά χιλιάδων οικογενειών, οι οποίες θα τιναχτούν στον αέρα μετά την χθεσινή απόφαση του υπουργικού συμβουλίου για κατάργηση ή συγχώνευση σαράντα δημόσιων οργανισμών.


Όχι, εγώ από εδώ δεν θα μπω στην διαδικασία μιας προσβλητικής συζήτησης για το ποιος από τους οργανισμούς αυτούς ήταν και παραμένει χρήσιμος και ποιος όχι,


ή πάλι ποιος από τους υπαλλήλους τους είναι αρεστός στην εξουσία και ποιος όχι για να αποκατασταθεί ή διαγραφεί.


Επειδή αυτό επιδιώκουν οι δοσίλογοι.

Να εξισωθεί ο σταθμός ελέγχου των κάπρων με την ΕΡΤ ή ο ΟΔΔΥ και ο ΕΟΜΕΧ με το Εθνικό Κέντρο επιμόρφωσης δασικών υπαλλήλων και τον οργανισμό Έργο Πολιτών.


Και αν πράγματι κάποιοι από αυτούς ήταν φαντασματικές επινοήσεις, είναι τοις πάσοι γνωστό ποιοί φέρουν ακεραία την ευθύνη για την σύστασή τους,
είτε για λόγους πολιτικά πελατειακούς είτε για λόγους παραγωγικής ανικανότητας. Το ίδιο μου κάνει.


Αυτό που επίσης είναι σε όλους αντιληπτό αλλά αποσιωπάται από τα κυβερνητικά ανδρείκελα,
είναι πως οι άνθρωποι αυτοί θα ριχτούν βορά στους λάκκους των ανεξαρτήτου εθνικότητας κρατικοδίαιτων εργολάβων για να τους καταξεσχίσουν τις σάρκες από κοινού με τους υπολοίπους του ιδιωτικού τομέα.


Λάκκους μεσαιωνικά δουκάτα εντός των οποίων ελλοχεύουν η ανασφάλιστη εργασία, η περιστασιακή και περιοδική απασχόληση, η ζούγκλα της ανυπαρξίας συμβάσεων εργασίας και η τυραννική επιβεβαίωση της δικτατορίας του ενός αφέντη,
με τις απλήρωτες αποζημιώσεις.


Ελάχιστα έτσι θα πρέπει να μας ενδιαφέρει αν την νύφη θα την πληρώσει η ΕΡΤ στην οποία απασχολούνται 3,500 υπάλληλοι και για την οποία υπάρχουν σκληρότατες πιέσεις να απολυθούν οι μισοί, για να διερωτάται κανείς κατά ποιο τρόπο θα διεκπεραιωθούν οι παραγωγές που έχουν ήδη αναληφθεί.


Και το εξοργιστικότερο στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως οι Γερμανοί οι οποίοι πρωτοστατούν στον κανιβαλισμό των απολύσεων,
αντιμετώπισαν από στωικά ως ύποπτα χαλαρά την παραίτηση του προέδρου του αντίστοιχου κρατικού τους καναλιού,
όταν αυτή ετέθη υπό την αιτιολογία του πλεονασματικού προϋπολογισμού.


«Αφού περίσσεψαν χρήματα τότε το έλλειμμα μας προέκυψε στην ποιότητα και δεν το αντιληφθήκαμε!»


Όμως άλλο ΡΑΙΧ κι άλλο άϊχ αναστεναγμού για την επιβίωση..