Στο στόχαστρο των σοσιαλιστών έχουν περάσει και οι Άγγλοι βεβαίως βεβαίως.
Δέχονται μια πρωτοφανή για τα δεδομένα της χώρας,
-και μετά εκείνη κατά των μεταλλωρύχων από την πανάθλια Θάτσερ-
επίθεση από την «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Ντέϊβιντ Κάμερον..
Σαν να τους δηλώνει πως θέαμα είχατε-
τον γάμο του πρίγκιπα με την άλλη που πάνω στην άψα της καψούρας του ντράπηκε να του αρνηθεί για να τον κερατώνει κατά συρροή και εξακολούθηση αμέσως μετά και βάζω στοίχημα γι αυτό-
το ψωμί τι το θέλετε;
Και το ψωμί που τους στερεί είναι οι εκ των μέτρων λιτότητας σαρωτικές περικοπές τις οποίες ξεκίνησε από πέρυσι υπό το πρόσχημα-τι πρωτότυπο- την κρίση. Περικοπές που αφορούν όχι πια
την ποιότητα ζωής αλλά την ίδια την ζωή.
Τα όρια ηλικίας για την συνταξιοδότηση για παράδειγμα όπου δημοσιογραφικά σενάρια τα ανεβάζουν στα 70!
(σε λίγο θα μας απαγορεύουν και να πεθάνουμε γιατί δεν θα έχουμε το αντίτιμο του βαρκάρη -του νεκροθάφτη- να μας περάσει τον Αχέροντα).
Τι επιδιώκει και αυτός ο καθεστωτικός λεχρίτης; Να αυξήσει τις ασφαλιστικές εισφορές έτσι ώστε να απαλλαγούν οι εργοδότες από την δική τους υποχρέωση ως προς αυτό.
Το παραμύθι και εδώ, σε μια χώρα εκτός ευρωζώνης, είναι το έλλειμμα.
Στην πραγματικότητα είναι ο διακαής πόθος της αλητοελιτοκρατίας να δικαιώσουν τον Μαρξ που από το 1866 έγραφε πως:
Το επίπεδο ζωής των Ευρωπαίων εξ αιτίας της βαθιάς πτώσης των μισθών και ημερομισθίων θα υποβιβαστεί τόσο ώστε τα Κινεζικά δεδομένα θα αποτελούν διεκδικητικό στόχο!
Βεβαίως και βγήκαν στους δρόμους οι Βρετανοί δημόσιοι υπάλληλοι, βεβαίως τους απάντησε ο Κάμερον δια των άγγλων ταγματαλητών, αλλά και βεβαίως θα πρέπει να γίνει κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση πως δίχως αγώνες στο πεζοδρόμιο οι στόχοι τους θα επιτευχθούν.
Για να έρθει η ιστορία και να μας ακυρώσει δια μιας, υποδεικνύοντάς μας εσαεί ως την γενιά της παρακμής. Της σαπίλας. Τη γενιά που υποθήκευσε το μέλλον των παιδιών της και πρόδωσε τους αγώνες των πατέρων της..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου