Η γύμνια του Ελληνικού αθλητισμού μόλις τώρα άρχισε να αποκαλύπτεται
(τα στημένα ήταν αφορμή και όχι η αιτία)
καθώς οι διάφοροι πρόεδροι της αλητοελιτοκρατίας,
δεν έχουν πλέον χρεία υπομόχλιων ως των οργανωμένων οπαδών για να ασκούν οικονομικές πιέσεις στην πολιτεία..
Τα πολιτικά ανδράποδα του ΠΑΣΟΚ παρέδωσαν ως μη όφειλαν το κράτος στα χέρια τους, για να τεθούν αυτοί σε απ’ ευθείας καθημερινή σύνδεση με τα ταμεία του και την διοίκησή του, έτσι ώστε τα προβλήματά τους να λύνονται αυτοδικαίως και αυτοστιγμή.
Παράδειγμα οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι, οι οποίοι δια της μεσολάβησης του Παναθηναϊκού όριζαν κατά τις συνδιαλλαγές τους με το κράτος, τιμές και νοσοκομειακές προμήθειες των φαρμάκων, τώρα που οι κρατικές δεξαμενές αντλήθηκαν ως του πυθμένα τους, από αυτούς και τους ανεξαρτήτως χρώματος ομάδας συν αυτούς,
τον εγκαταλείπουν στεγνά οδηγώντας τον μάλιστα ταπεινωτικά στο πρωτοδικείο.
Κι επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους να ξεκαθαρίσω ότι Παναθηναϊκός ούτε είμαι ούτε φυσικά υπήρξα ποτέ, ίσως γι αυτό και να βαρύνει πιότερο η γνώμη μου δεδομένου ότι υπήρξα Ολυμπιακός. Και δηλώνω υπήρξα γιατί υπεράσπιζα μια ομάδα λαϊκή η οποία επί προεδρίας Κόκαλη μετεξελίχθηκε σε ομάδα της σουΐτας και όλης της γκάμας του τηλεοπτικού δήθεν των κοινωνικών παρασίτων.
Απόδειξη η δυσωδία μιας εκ της έντυπης χαβούζας που τον περιβάλλει, κατά την οποία ο μεσοπρόθεσμος βιασμός του λαού αποτέλεσε μόλις προχθές και με την κοινωνία εν βρασμώ ψυχής, αιτία πρωτοσέλιδου πανηγυρισμού, αντιθέτως με την πράσινη αντίπαλό της η οποία προς τιμήν της αντέδρασε αρνητικά.
Αντιστράφηκαν οι κοινωνικοί όροι; Η αυτοκρατορία Κόκαλη δημιούργησε αδιαφανώς δια του ΟΠΑΠ νεόπλουτους; Πολύ πιθανόν.
Γιατί το ίδιο αλλά σε μικρότερη έκταση συνέβη και με τον Παναθηναϊκό οι οπαδοί του οποίου έκλαιγαν γοερά την απώλεια ενός πρωταθλήματος που όλη η πιάτσα γνωρίζει πως και γιατί αυτό χάθηκε στην Ξάνθη με την ομώνυμη ομάδα στοιχηματικά στο 11 και την Μαλαισία να είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. στορία
Έτσι. Ζοφερότατο, όπως άλλωστε διαγραφόταν εδώ και πολλούς μήνες, είναι πλέον το μέλλον του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού. Η «μάνα του λόχου», όπως αρέσκεται να χαρακτηρίζει τον Ερασιτέχνη ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, οδεύει πλέον προς το Πρωτοδικείο για να βρει διοίκηση, κάτι που αν τελικά συμβεί θα είναι στιγμή-ντροπή για τα 103 χρόνια ιστορίας του συλλόγου.
Στη χθεσινή διαδικασία στο κλειστό της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, δεν συστάθηκε κάποιο ενιαίο ψηφοδέλτιο για να πάρει μέρος στις εκλογές, καθώς ο πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής, Αχιλλέας Μακρόπουλος, δεν άλλαξε την αρχική του απόφαση να μην ηγηθεί ψηφοδελτίου, με αποτέλεσμα μετά την αποχώρηση της οικογένειας Γιαννακόπουλου από τα… κοινά του Ερασιτέχνη, να μην υπάρχει ενδιαφερόμενος να αναλάβει τα «ηνία».
Η κατάσταση είναι πλέον «μαύρη και άραχνη» για τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, σε μια εποχή μάλιστα που η οικογένεια των οπαδών ιεραρχεί άλλες προτεραιότητες ως απολύτως αναγκαίες με συνέπεια η ομάδα να πέσει στα περιττά.
(τα στημένα ήταν αφορμή και όχι η αιτία)
καθώς οι διάφοροι πρόεδροι της αλητοελιτοκρατίας,
δεν έχουν πλέον χρεία υπομόχλιων ως των οργανωμένων οπαδών για να ασκούν οικονομικές πιέσεις στην πολιτεία..
Τα πολιτικά ανδράποδα του ΠΑΣΟΚ παρέδωσαν ως μη όφειλαν το κράτος στα χέρια τους, για να τεθούν αυτοί σε απ’ ευθείας καθημερινή σύνδεση με τα ταμεία του και την διοίκησή του, έτσι ώστε τα προβλήματά τους να λύνονται αυτοδικαίως και αυτοστιγμή.
Παράδειγμα οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι, οι οποίοι δια της μεσολάβησης του Παναθηναϊκού όριζαν κατά τις συνδιαλλαγές τους με το κράτος, τιμές και νοσοκομειακές προμήθειες των φαρμάκων, τώρα που οι κρατικές δεξαμενές αντλήθηκαν ως του πυθμένα τους, από αυτούς και τους ανεξαρτήτως χρώματος ομάδας συν αυτούς,
τον εγκαταλείπουν στεγνά οδηγώντας τον μάλιστα ταπεινωτικά στο πρωτοδικείο.
Κι επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους να ξεκαθαρίσω ότι Παναθηναϊκός ούτε είμαι ούτε φυσικά υπήρξα ποτέ, ίσως γι αυτό και να βαρύνει πιότερο η γνώμη μου δεδομένου ότι υπήρξα Ολυμπιακός. Και δηλώνω υπήρξα γιατί υπεράσπιζα μια ομάδα λαϊκή η οποία επί προεδρίας Κόκαλη μετεξελίχθηκε σε ομάδα της σουΐτας και όλης της γκάμας του τηλεοπτικού δήθεν των κοινωνικών παρασίτων.
Απόδειξη η δυσωδία μιας εκ της έντυπης χαβούζας που τον περιβάλλει, κατά την οποία ο μεσοπρόθεσμος βιασμός του λαού αποτέλεσε μόλις προχθές και με την κοινωνία εν βρασμώ ψυχής, αιτία πρωτοσέλιδου πανηγυρισμού, αντιθέτως με την πράσινη αντίπαλό της η οποία προς τιμήν της αντέδρασε αρνητικά.
Αντιστράφηκαν οι κοινωνικοί όροι; Η αυτοκρατορία Κόκαλη δημιούργησε αδιαφανώς δια του ΟΠΑΠ νεόπλουτους; Πολύ πιθανόν.
Γιατί το ίδιο αλλά σε μικρότερη έκταση συνέβη και με τον Παναθηναϊκό οι οπαδοί του οποίου έκλαιγαν γοερά την απώλεια ενός πρωταθλήματος που όλη η πιάτσα γνωρίζει πως και γιατί αυτό χάθηκε στην Ξάνθη με την ομώνυμη ομάδα στοιχηματικά στο 11 και την Μαλαισία να είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. στορία
Έτσι. Ζοφερότατο, όπως άλλωστε διαγραφόταν εδώ και πολλούς μήνες, είναι πλέον το μέλλον του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού. Η «μάνα του λόχου», όπως αρέσκεται να χαρακτηρίζει τον Ερασιτέχνη ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, οδεύει πλέον προς το Πρωτοδικείο για να βρει διοίκηση, κάτι που αν τελικά συμβεί θα είναι στιγμή-ντροπή για τα 103 χρόνια ιστορίας του συλλόγου.
Στη χθεσινή διαδικασία στο κλειστό της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, δεν συστάθηκε κάποιο ενιαίο ψηφοδέλτιο για να πάρει μέρος στις εκλογές, καθώς ο πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής, Αχιλλέας Μακρόπουλος, δεν άλλαξε την αρχική του απόφαση να μην ηγηθεί ψηφοδελτίου, με αποτέλεσμα μετά την αποχώρηση της οικογένειας Γιαννακόπουλου από τα… κοινά του Ερασιτέχνη, να μην υπάρχει ενδιαφερόμενος να αναλάβει τα «ηνία».
Η κατάσταση είναι πλέον «μαύρη και άραχνη» για τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, σε μια εποχή μάλιστα που η οικογένεια των οπαδών ιεραρχεί άλλες προτεραιότητες ως απολύτως αναγκαίες με συνέπεια η ομάδα να πέσει στα περιττά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου