Τρέφω τόση αδυναμία στον Καβαλιέρε που θα μου λείψει τόσο,
ώστε θα πρότεινα στην εδώ πρεσβεία της Ιταλίας,
να τον διατηρήσουν εντός του κοινοβουλίου:
Κάτι σαν παλιάτσο, μασκώτ της αρπαχτής.
Καβαλιέρε ο οποίος δια του γνωστού ανά την υφήλιο θράσους του πρόκειται να ζητήσει μια ακόμη ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει τη συνοχή της έως τις εκλογές του 2013.
Είναι όμως η πρώτη φορά που βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του πολιτικού γκρεμού. Η Λέγκα του Βορρά, ο μοναδικός του πλέον σύμμαχος, ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να στηρίξει τον Μπερλουσκόνι την ερχόμενη Τετάρτη εάν δεν παρουσιάσει στο Κοινοβούλιο τη δική της κυβερνητική ατζέντα. «Το τελευταίο που θέλουμε είναι ακόμη μια ήττα» δήλωσε την περασμένη βδομάδα εκ μέρους της Λέγκας ο
Ρομπέρτο Καλντερόνι.
Ακόμη όμως κι αν καταφέρει να περάσει και αυτόν τον σκόπελο, όλα δείχνουν ότι ο Μπερλουσκόνι βρίσκεται πλέον στη δύση της πολιτικής του ζωής και η Ιταλία εισέρχεται στη μετά Μπερλουσκόνι εποχή.
Το ερώτημα είναι πώς θα διαμορφωθεί το νέο πολιτικό σκηνικό, εάν η κεντροαριστερά είναι σε θέση να παίξει καθοριστικό ρόλο και ποιοι θα είναι οι νέοι πρωταγωνιστές.
Στους κόλπους της κεντροδεξιάς, ο τσάρος της ιταλικής οικονομίας Τζούλιο Τρεμόντι, έχοντας τη στήριξη του ισχυρού οικονομικού κατεστημένου, έχει εκφράσει τη φιλοδοξία να διαδεχθεί τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Μια «υποψηφιότητα» που δεν ενοχλούσε τον Καβαλιέρε τις «καλές μέρες», έγινε όμως ενοχλητική την περασμένη βδομάδα, όταν ο Τρεμόντι μπλόκαρε την πρόθεσή του να προχωρήσει σε μείωση φόρων, έναν πολιτικό ελιγμό στον οποίο συχνά καταφεύγει ο Μπερλουσκόνι για να κερδίσει την εύνοια των ψηφοφόρων.
(Καταλαβαίνεις μήπως τώρα Σαμαρά από το Ζάπειο 25 -μηδενισμός της φορολόγησης των ομίλων και των πολυεθνικκών- το πώς λειτουργούν εκείνοι οι οποίοι διατηρούν πάση δυνάμει το κράτος τους ή να στο στείλω με SMS. Πως το φαντάζεσαι.. Δεν θέλουν επενδύσεις οι Ιταλοί;)
Επιπλέον ο υπουργός Οικονομικών προσπάθησε να επιβάλει τις προτάσεις του για την ανασυγκρότηση της οικονομίας, με τον Μπερλουσκόνι να δηλώνει οργισμένος ότι «δεν αποφασίζει ο Τρεμόντι, καθώς ο ρόλος του είναι μόνο να εισηγείται». Προς το παρόν τουλάχιστον.
Στην πλευρά της αντιπολίτευσης, το Δημοκρατικό Κόμμα του Πιερλουίτζι Μπερσάνι, παρότι δείχνει να ανακάμπτει στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, παραμένει αμφίβολο εάν θα καταφέρει να ηγηθεί των επόμενων εκλογών, όποτε αυτές γίνουν.
ώστε θα πρότεινα στην εδώ πρεσβεία της Ιταλίας,
να τον διατηρήσουν εντός του κοινοβουλίου:
 |
| Ο ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ |
Κάτι σαν παλιάτσο, μασκώτ της αρπαχτής.
Καβαλιέρε ο οποίος δια του γνωστού ανά την υφήλιο θράσους του πρόκειται να ζητήσει μια ακόμη ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει τη συνοχή της έως τις εκλογές του 2013.
Είναι όμως η πρώτη φορά που βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του πολιτικού γκρεμού. Η Λέγκα του Βορρά, ο μοναδικός του πλέον σύμμαχος, ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να στηρίξει τον Μπερλουσκόνι την ερχόμενη Τετάρτη εάν δεν παρουσιάσει στο Κοινοβούλιο τη δική της κυβερνητική ατζέντα. «Το τελευταίο που θέλουμε είναι ακόμη μια ήττα» δήλωσε την περασμένη βδομάδα εκ μέρους της Λέγκας ο
Ρομπέρτο Καλντερόνι.
Ακόμη όμως κι αν καταφέρει να περάσει και αυτόν τον σκόπελο, όλα δείχνουν ότι ο Μπερλουσκόνι βρίσκεται πλέον στη δύση της πολιτικής του ζωής και η Ιταλία εισέρχεται στη μετά Μπερλουσκόνι εποχή.
Το ερώτημα είναι πώς θα διαμορφωθεί το νέο πολιτικό σκηνικό, εάν η κεντροαριστερά είναι σε θέση να παίξει καθοριστικό ρόλο και ποιοι θα είναι οι νέοι πρωταγωνιστές.
Στους κόλπους της κεντροδεξιάς, ο τσάρος της ιταλικής οικονομίας Τζούλιο Τρεμόντι, έχοντας τη στήριξη του ισχυρού οικονομικού κατεστημένου, έχει εκφράσει τη φιλοδοξία να διαδεχθεί τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Μια «υποψηφιότητα» που δεν ενοχλούσε τον Καβαλιέρε τις «καλές μέρες», έγινε όμως ενοχλητική την περασμένη βδομάδα, όταν ο Τρεμόντι μπλόκαρε την πρόθεσή του να προχωρήσει σε μείωση φόρων, έναν πολιτικό ελιγμό στον οποίο συχνά καταφεύγει ο Μπερλουσκόνι για να κερδίσει την εύνοια των ψηφοφόρων.
(Καταλαβαίνεις μήπως τώρα Σαμαρά από το Ζάπειο 25 -μηδενισμός της φορολόγησης των ομίλων και των πολυεθνικκών- το πώς λειτουργούν εκείνοι οι οποίοι διατηρούν πάση δυνάμει το κράτος τους ή να στο στείλω με SMS. Πως το φαντάζεσαι.. Δεν θέλουν επενδύσεις οι Ιταλοί;)
Επιπλέον ο υπουργός Οικονομικών προσπάθησε να επιβάλει τις προτάσεις του για την ανασυγκρότηση της οικονομίας, με τον Μπερλουσκόνι να δηλώνει οργισμένος ότι «δεν αποφασίζει ο Τρεμόντι, καθώς ο ρόλος του είναι μόνο να εισηγείται». Προς το παρόν τουλάχιστον.
Στην πλευρά της αντιπολίτευσης, το Δημοκρατικό Κόμμα του Πιερλουίτζι Μπερσάνι, παρότι δείχνει να ανακάμπτει στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, παραμένει αμφίβολο εάν θα καταφέρει να ηγηθεί των επόμενων εκλογών, όποτε αυτές γίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου