Δημοσιεύω το mail όπως το έλαβα γιατί προωθήθηκε σε πολλούς αποδέκτες..
Αρχικός αποστολέας είναι ο Μακ. Δεληβ. και δεν ξέρω αν αναρτήθηκε και κάπου αλλού (υποθέτω ότι μπορεί και να είναι άρθρο εφημερίδας αγνοώ ποιας ακριβώς ) αλλά είναι ηλίου φαεινότερο ότι πατρονάρει τους ..
"αγανακτισμένους"
και από την άποψη αυτή βρήκα ότι το εξαιρετικά ενδιαφέρον συνίσταται στα εξής:
Αφ' ενός πως οι "αγανακτισμένοι" βρήκαν χορηγούς στον Τύπο που υποτίθεται ότι βρίζουν και έβριζαν, αλλά και επειδή αν ανταποκρίνεται σε κάποιες λεπτομέρειές του (όπως στην περίπτωση των εργαζομένων της ΔΕΗ) στην πραγματικότητα, τότε σηματοδοτεί μια σειρά επικίνδυνων μηνυμάτων για το αρραγές του κοινωνικού μας ιστού και κυρίως ότι οι θέσεις που εκφράζουν ελάχιστα απέχουν εκείνων του Καθεστώτος.. Σαν επί των πλατειών να τους έριξε κάποιος ατάκτως ν' αρπάξει φωτιά η εύφλεκτη ύλη τους, για να σβήσει η μεγάλη φωτιά της κοινωνίας. Γιατί όπως είναι γνωστό η φωτιά με την φωτιά σβήνει.. Παλιό το κόλπο Παπατζή αλλά δεν πιάνει..
Η επιστολή (ή το πονηρό δημοσίευμα) ως έχει:
«Οι πλατείες ήταν γεµάτες...»
ΜΑΣ ΑΡΕΣΑΝ οι πλατείες της Τετάρτης και της Πέμπτης.
Καλόκαρδες, ανοιχτές, νεανικές, απλοϊκές, ακοµµάτιστες, ειρηνικές και κυρίως γεµάτες.
∆ιαδήλωσαν, φώναξαν, βρέθηκαν, χειροκρότησαν, αποδοκίµασαν και στο τέλος οι ίδιοι οι διαδηλωτές καθάρισαν το οδόστρωµα.
Αγανακτισµένοι.
Και πολιτισµένοι.
ΜΑΣ ΑΡΕΣΑΝ αυτές οι πλατείες.
Χωρίς τον επαγγελµατισµό, την εχθρότητα και τη µοχθηρότητα των διαδηλώσεων που ξέραµε έως τώρα.
Χωρίς επαγγελµατίες συνδικαλιστές κι αριστερούς κοµµατάρχες.
Χωρίς ντουντούκες και πλακάτ.
Χωρίς προκατασκευασµένα και βλακώδη συνθήµατα αλλά µε χιούµορ,διάθεση, και κέφι.
ΠΟΣΟΙ ΗΤΑΝ;
Δεν έχει καµία σηµασία.
Το γεγονός είναι ότι βρέθηκαν εκεί.
Και, κυρίως, ότι απέδειξαν πως η κοινωνική δράση στην Ελλάδα, ακόµη κι η διαµαρτυρία ή η αµφισβήτηση, µπορεί να εκδηλωθεί χωρίς τους λόχους του ΠΑΜΕ, χωρίς τα κρατικοδίαιτα συνδικάτα, χωρίς την ξύλινη αργκό του Τσίπρα, χωρίς κουκουλοφόρους, επεισόδια και µολότοφ.
ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ που κυρίως αποδοκιµάστηκαν από τις πλατείες είναι εκείνοι που κατέστησαν περιττοί.
Εκείνοι που εδώ και χρόνια έχουν οικειοποιηθεί τις πλατείες µας και τις διαµαρτυρίες µας και τις διαδηλώσεις µας, ακόµη και την αγανάκτησή µας.
ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ήδη από την εποµένη των συγκεντρώσεων καµώνονται ότι ψιχαλίζει και χειροκροτούν «το κίνηµα των αγανακτισµένων» – ελπίζοντας προφανώς να το ιππεύσουν...
ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑΔΥ, µια διαδήλωση της ΓΕΝΟΠ -∆ΕΗ συγκλίνει και αυτή στο Σύνταγµα.
Προσπαθούν να ενωθούν µε τους «Αγανακτισµένους» !
- Είµαστε κι εµείς εργαζόµενοι. Αγωνιζόµαστε για φτηνό ρεύµα, ισχυρίζεται προς τους συγκεντρωµένους ένας πονηρός συνδικαλιστής.
ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ. Κι ένας ψηλός µε µακριά µαλλιά του το πετάει κατάµουτρα:
- ∆εν είµαστε το ίδιο. Υπάρχουν εργαζόµενοι κι εργαζόµενοι...
ΕΤΣΙ, Η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ παρέµεινε διακριτικά στο κάτω µέρος της πλατείας.
ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ υποδεικνύει τον κίνδυνο.
∆ιότι από σήµερα, ήδη από χθες, 10δες πονηροί και επιτήδειοι θα προσπαθήσουν να βάλουν και τη φάτσα τους στη φωτογραφία.
Να δείξουν ότι όλο αυτό το αυθόρµητο και ακαθοδήγητο κίνηµα εκπορεύεται από τις τάξεις τους ή βαδίζει στην κάλπη τους. Να του κολλήσουν τις πολιτικές και ιδεολογικές ταµπέλες τους.
Οι πλατείες έχουν καταλάβει τι παίζεται, τι τις απειλεί και τι κινδυνεύει να τις ακυρώσει.
Θα διατηρήσουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που τις κατέστησαν και µαζικές και ζωντανές και καινούργιες.
ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΟΥΝ στον παλαιοκοµµατισµό που την Τετάρτη και την Πέμπτη αποδοκίµασαν δεν είναι µόνο ότι θα κάνουν εκ των πραγµάτων ένα βήµα πίσω.
Ούτε ότι θα ακυρώσουν την πρωτοτυπία τους και την εµβέλειά τους.
Είναι ότι επιπλέον θα χάσουν και το χιούµορ τους !...
Παρέες νέων, οικογένειες, ηλικιωμένοι, σχολικές τάξεις με δασκάλους, ποδηλάτες, ήρθαν να δώσουν το «παρών» στη μαζική εκδήλωση δυσφορίας στην οικονομική πολιτική, των απλών πολιτών, αυτών που δεν θέλουν να μπουν κάτω από σημαία κόμματος, ή συνδικάτων.
Οι διμοιρίες των ΜΑΤ περιφρουρούν το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και δύο λεωφορεία της αστυνομίας είναι παρατεταγμένα στην αρχή της Βασιλίσσης Σοφίας, αλλά ουδείς ανησυχεί.
Η διαδήλωση είναι απόλυτα ειρηνική.
Με σφοδρές αποδοκιμασίες υποδέχθηκε το πλήθος κάποιους, που εμφανίστηκαν με σημαία του ΚΚΕ.
Αντίθετα, με επιφωνήματα θαυμασμού παρατηρούν οι διαδηλωτές μία άλλη σημαία, αυτή της Ιταλίας, που φέρει επάνω στα ιταλικά το σύνθημα «σιωπή, μην ξυπνήσουμε τους Ιταλούς».
«Είμαστε ξύπνιοι, τι ώρα είναι ; είναι η ώρα να φύγετε», γράφει ένα μεγάλο πανό μπροστά από τους παρατεταγμένους άνδρες των ΜΑΤ.
Αρχικός αποστολέας είναι ο Μακ. Δεληβ. και δεν ξέρω αν αναρτήθηκε και κάπου αλλού (υποθέτω ότι μπορεί και να είναι άρθρο εφημερίδας αγνοώ ποιας ακριβώς ) αλλά είναι ηλίου φαεινότερο ότι πατρονάρει τους ..
"αγανακτισμένους"
και από την άποψη αυτή βρήκα ότι το εξαιρετικά ενδιαφέρον συνίσταται στα εξής:
Αφ' ενός πως οι "αγανακτισμένοι" βρήκαν χορηγούς στον Τύπο που υποτίθεται ότι βρίζουν και έβριζαν, αλλά και επειδή αν ανταποκρίνεται σε κάποιες λεπτομέρειές του (όπως στην περίπτωση των εργαζομένων της ΔΕΗ) στην πραγματικότητα, τότε σηματοδοτεί μια σειρά επικίνδυνων μηνυμάτων για το αρραγές του κοινωνικού μας ιστού και κυρίως ότι οι θέσεις που εκφράζουν ελάχιστα απέχουν εκείνων του Καθεστώτος.. Σαν επί των πλατειών να τους έριξε κάποιος ατάκτως ν' αρπάξει φωτιά η εύφλεκτη ύλη τους, για να σβήσει η μεγάλη φωτιά της κοινωνίας. Γιατί όπως είναι γνωστό η φωτιά με την φωτιά σβήνει.. Παλιό το κόλπο Παπατζή αλλά δεν πιάνει..
Η επιστολή (ή το πονηρό δημοσίευμα) ως έχει:
«Οι πλατείες ήταν γεµάτες...»
ΜΑΣ ΑΡΕΣΑΝ οι πλατείες της Τετάρτης και της Πέμπτης.
Καλόκαρδες, ανοιχτές, νεανικές, απλοϊκές, ακοµµάτιστες, ειρηνικές και κυρίως γεµάτες.
∆ιαδήλωσαν, φώναξαν, βρέθηκαν, χειροκρότησαν, αποδοκίµασαν και στο τέλος οι ίδιοι οι διαδηλωτές καθάρισαν το οδόστρωµα.
Αγανακτισµένοι.
Και πολιτισµένοι.
ΜΑΣ ΑΡΕΣΑΝ αυτές οι πλατείες.
Χωρίς τον επαγγελµατισµό, την εχθρότητα και τη µοχθηρότητα των διαδηλώσεων που ξέραµε έως τώρα.
Χωρίς επαγγελµατίες συνδικαλιστές κι αριστερούς κοµµατάρχες.
Χωρίς ντουντούκες και πλακάτ.
Χωρίς προκατασκευασµένα και βλακώδη συνθήµατα αλλά µε χιούµορ,διάθεση, και κέφι.
ΠΟΣΟΙ ΗΤΑΝ;
Δεν έχει καµία σηµασία.
Το γεγονός είναι ότι βρέθηκαν εκεί.
Και, κυρίως, ότι απέδειξαν πως η κοινωνική δράση στην Ελλάδα, ακόµη κι η διαµαρτυρία ή η αµφισβήτηση, µπορεί να εκδηλωθεί χωρίς τους λόχους του ΠΑΜΕ, χωρίς τα κρατικοδίαιτα συνδικάτα, χωρίς την ξύλινη αργκό του Τσίπρα, χωρίς κουκουλοφόρους, επεισόδια και µολότοφ.
ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ που κυρίως αποδοκιµάστηκαν από τις πλατείες είναι εκείνοι που κατέστησαν περιττοί.
Εκείνοι που εδώ και χρόνια έχουν οικειοποιηθεί τις πλατείες µας και τις διαµαρτυρίες µας και τις διαδηλώσεις µας, ακόµη και την αγανάκτησή µας.
ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ήδη από την εποµένη των συγκεντρώσεων καµώνονται ότι ψιχαλίζει και χειροκροτούν «το κίνηµα των αγανακτισµένων» – ελπίζοντας προφανώς να το ιππεύσουν...
ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑΔΥ, µια διαδήλωση της ΓΕΝΟΠ -∆ΕΗ συγκλίνει και αυτή στο Σύνταγµα.
Προσπαθούν να ενωθούν µε τους «Αγανακτισµένους» !
- Είµαστε κι εµείς εργαζόµενοι. Αγωνιζόµαστε για φτηνό ρεύµα, ισχυρίζεται προς τους συγκεντρωµένους ένας πονηρός συνδικαλιστής.
ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ. Κι ένας ψηλός µε µακριά µαλλιά του το πετάει κατάµουτρα:
- ∆εν είµαστε το ίδιο. Υπάρχουν εργαζόµενοι κι εργαζόµενοι...
ΕΤΣΙ, Η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ παρέµεινε διακριτικά στο κάτω µέρος της πλατείας.
ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ υποδεικνύει τον κίνδυνο.
∆ιότι από σήµερα, ήδη από χθες, 10δες πονηροί και επιτήδειοι θα προσπαθήσουν να βάλουν και τη φάτσα τους στη φωτογραφία.
Να δείξουν ότι όλο αυτό το αυθόρµητο και ακαθοδήγητο κίνηµα εκπορεύεται από τις τάξεις τους ή βαδίζει στην κάλπη τους. Να του κολλήσουν τις πολιτικές και ιδεολογικές ταµπέλες τους.
Οι πλατείες έχουν καταλάβει τι παίζεται, τι τις απειλεί και τι κινδυνεύει να τις ακυρώσει.
Θα διατηρήσουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που τις κατέστησαν και µαζικές και ζωντανές και καινούργιες.
ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΟΥΝ στον παλαιοκοµµατισµό που την Τετάρτη και την Πέμπτη αποδοκίµασαν δεν είναι µόνο ότι θα κάνουν εκ των πραγµάτων ένα βήµα πίσω.
Ούτε ότι θα ακυρώσουν την πρωτοτυπία τους και την εµβέλειά τους.
Είναι ότι επιπλέον θα χάσουν και το χιούµορ τους !...
Παρέες νέων, οικογένειες, ηλικιωμένοι, σχολικές τάξεις με δασκάλους, ποδηλάτες, ήρθαν να δώσουν το «παρών» στη μαζική εκδήλωση δυσφορίας στην οικονομική πολιτική, των απλών πολιτών, αυτών που δεν θέλουν να μπουν κάτω από σημαία κόμματος, ή συνδικάτων.
Οι διμοιρίες των ΜΑΤ περιφρουρούν το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και δύο λεωφορεία της αστυνομίας είναι παρατεταγμένα στην αρχή της Βασιλίσσης Σοφίας, αλλά ουδείς ανησυχεί.
Η διαδήλωση είναι απόλυτα ειρηνική.
Με σφοδρές αποδοκιμασίες υποδέχθηκε το πλήθος κάποιους, που εμφανίστηκαν με σημαία του ΚΚΕ.
Αντίθετα, με επιφωνήματα θαυμασμού παρατηρούν οι διαδηλωτές μία άλλη σημαία, αυτή της Ιταλίας, που φέρει επάνω στα ιταλικά το σύνθημα «σιωπή, μην ξυπνήσουμε τους Ιταλούς».
«Είμαστε ξύπνιοι, τι ώρα είναι ; είναι η ώρα να φύγετε», γράφει ένα μεγάλο πανό μπροστά από τους παρατεταγμένους άνδρες των ΜΑΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου