ΤΑ ΚΑΝΙΣ ΠΟΥ ΓΑΒΓΙΖΟΥΝ

 

Σαν να μην πέρασε μια μέρα........ Δεν φταίω εγώ που θυμήθηκα τι έγραφα επτά χρόνια πριν. Το ίδρυμα Τσίπρα με εξόργισε. Που επιτίθεται λάβρο κατά του Μητσοτάκη. Με ατάκες που έχουν λιώσει στο στόμα σαν καραμέλες. Ή που ακούγονται σαν από γαβγιστήρια του τύπου κανίς.

 

Γιατί συνέβησαν και κατά το παρελθόν. Στην βουλή. Κατά την διάρκεια συζήτησης επί των συντάξεων. που ..αντιδικούσαν φωνασκώντας.. 

Για να τους ακούσουν οι μιντιάρχες και να προβάλλουν τις πομφόλυγες ως μητέρα των μαχών μεταξύ δύο εκ διαμέτρου αντιθέτων ιδεολογικά. 

Την προσοχή σας παρακαλώ 

Την επομένη κι όλας της «αιματηρής» μάχης στον ναό της δημοκρατίας και εντελώς συμπτωματικά διεξαγόταν η συζήτηση για τα άρθρα της Συνταγματικής αναθεώρησης που βεβαίως αφορούν τον κορυφαίο κανόνα διαμόρφωσης του πολιτικού ή επί το ορθότερο (για όσους διέλθει των αμφιθεάτρων του πολιτικού της νομικής) του πολιτειακού μας συστήματος. 

 Επί παραδείγματι. 

Εκλογή προέδρου της δημοκρατίας, διαδικασία ψήφου δυσπιστίας, διάλυση της βουλής, δημοψηφίσματα, παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων (αυτό ιδίως), υπερίσχυση του ευρωενωσιακού δικαίου (!) ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το άρθρο περί δασών και δεν συμμαζεύεται. 

Εγκεφαλικό για όποιον ατυχή είχε παρακολουθήσει και τις δύο συζητήσεις.. 

Κάτι σαν το κουΐζ βρες τις ομοιότητες ή τις διαφορές. Όλα υπερψηφίστηκαν εντός ενός γαλήνιου περιβάλλοντος που παρέπεμπε σε τρυφερό πολιτικό έρωτα. Πλήρης συναίνεση. Ως να επρόκειτο για τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. 

Άσε μας στη πίκρα μας ρε Τσίπρα.. Πάρε το ίδρυμά σου και παίξε α άλλη παραλία. Γιατί εδώ έχει κύμα και θα πνιγείς.