Ζόρικη η μνημονιακή ζωή.. Διαλυθήκαμε. Βίος αβίωτος. Πολλώ δε μάλλον όταν αρνείσαι να παραιτηθείς αυτής και εξακολουθείς να προσφέρεις παρά τα αλλεπάλληλα πλήγματα κατά της υγείας που εξ αιτίας αυτής της προσφοράς έχεις δεχτεί. Και στο καπάκι η αδυναμία οικονομικής εξυπηρέτησης των θεραπευτικών αναγκών σου. Και διαφημίσεις των λεηλατημένων από τους τοκογλύφους τέως δημοσίων υπηρεσιών ως γνωστό δεν έχω δεχτεί. Ο τερματικός μου σταθμός αρχίζει και γίνεται ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Αυτό δεν σημαίνει κατ' ανάγκη ότι εγκαταλείπω. Αλλά ότι δεν είμαι σε θέση ν αντιμετωπίσω την καπιταλιστική βαρβαρότητα με σχέση εργασίας καθημερινή επειδή προτιμώ ένα άθλιο τέλος παρά μια άθλια δίχως τέλος ζωή. . Όστις θέλει να με στηρίξει ιδού: ΙΒΑΝ: GR 2701106920000069276936130
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου