Μου είναι φύση και θέση αδύνατον να το πιστέψω.. Μέλος της οικογένειας --από την σοκολατοβιομηχανία των Βρυξελλών-- Λεωνίδας, είχα θυμάμαι γνωρίσει τρεις δεκαετίες πριν. Επρόκειτο για την αδελφή του ιδιοκτήτη και γενικό αντιπρόσωπο των εύγεστων προϊόντων στην Ελλάδα.
Η κ. Βούλα.
Άτομο ευφυές και εξαιρετικά συναισθηματικό. Μόλις είχε χάσει τον άνδρα της -- βιβλιοπώλης και άνθρωπος ξεχωριστός στο Χαλάνδρι-- που: αποπειράθηκε την αναρρίχηση στο Έβερεστ από την οποία δεν επέστρεψε ποτέ..
"Δεν μου δόθηκε το δικαίωμα να τον θάψω"μου είχε μέσα στην πίκρα πει.
Δύο χρόνια μετά χάνει και το ένα από τα δύο παιδιά της -- τον γιο-- σε τροχαίο στο Κουκάκη.. Τώρα αυτό στην Λούτσα που μάλλον περί ανηψιού της πρόκειται γιατί έχω τουλάχιστον δύο δεκαετίες ν ακούσω νέα της.. Σε κάποιους ο θάνατος τρέχει στο κατόπι τους!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου