Η ΕΝΣΩΜΑΤΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ

         Αυτή που όταν ο λαός προβάλλει τ' αχαμνά του τού δείχνει τον κώλο της.. 

Πως; 

 

Βγαίνοντας από τα ρούχα τα λαγωνικά της που μεταφέρουν αυτούσιες τις πληροφορίες των μπάτσων επί παντός του επιστητού 

Από την διάρρηξη σε ψιλικατζίδικο ως σε ληστεία μετά φόνου.. 

Όταν όμως πρόκειται περί καθολικής διαμαρτυρίας των ορθοδόξων ελλήνων χριστιανών για τα ελλειπή μέτρα ασφαλείας στις κατά τόπους εργασίες τους, τότε σφυρίζουν αδιάφορα ως Γερμανοί τουρίστες στην περίοδο της νεοκατοχής!! 

Για την στάση κατά της ΣΤΑΣΥ επί ενός  ακόμη εργοδοτικού εγκλήματος όπου: αντί να υψώσουν τη σημαία εξέγερσης απλώς και μετά λύπης τους επισήμαναν την ταλαιπωρία των χρηστών του Μετρό!! 

Πόσο Πρετεντέρης μπορεί  να είναι κανείς όταν σε κάθε εργοδοτικό έγκλημα βλέπει τον κόσμο ανεστραμμένο; Μα πόσο; 

Πόσο αντικειμενικολάου φαίνεσαι όταν την καθημερινή κανονικότητα του πολίτη -- το έως πνιγμού ασφυκτικό μποτιλιάρισμα-- τη βλέπεις ως εκτροπή του κανόνος; Μα πόσο; 

Μα πόσο πλην ηχηρών εξαιρέσεων ξέκωλο ή πανελίστας είσαι όταν επιβιώνεις ως ακροβάτης σ' ένα τσίρκο τσίρκο  δίχως δίχτυ ασφαλείας για να παίζεις ζάρια με τον θάνατο και αντ' αυτού: Να βγάζεις σπυράκια αλλεργίας στο σύνθημα ο θάνατός τους η χλιδή των αφεντάδων σας; 

Και για την ιστορία : 

Διάβημα για την επερχόμενη καταστροφή είχαν κάνει οι εργαζόμενοι της ΣΤΑΣΥ αλλά έμοιαζε με το μετέωρο βήμα του πελαργού.. Αγνοείστε με. Γράφω και καμιά μαλακία για να σκοτώσω την ώρα μου πριν αυτή σκοτώσει εμένα..