ΠΟΥ ΉΤΑΝ ;

 Πλείστοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι της δεξιάς πολυκατοικίας σπαράσσουν τάχα επί της Ελληνικής σορού ως μοιρολογίστρες!! Για να διερωτώμαι : 

Που ήταν όλοι αυτοί όταν από τα παγοποιεία του ευρωπαϊκού βορρά εξερχόταν των ψυγείων το ευρωσύνταγμα του στυγνού ανταγωνισμού  και η λευκή βίβλος της μαύρης «απασχολησιμότητας» υπό τις εντολές της οποίας: Απελευθερωνόταν ο εργοδότης της υποχρέωσης ακόμη και να μισθοδοτεί τον εργαζόμενο. 

 

Που ήταν όλοι αυτοί όταν οι καταθετικές τράπεζες -- σήματος δοθέντος από τη μητρόπολη του καπιταλισμού-- συγχωνεύτηκαν εν μία νυκτί με τις επενδυτικές;  Μυθώδη ήταν τα ποσά που εξαϋλώθηκαν παγκοσμίως -- εξ αιτίας του χρηματιστηριακού τζόγου που ακολούθησε --προκαλώντας κοινωνικές οδύνες..   

 Που ήταν όλοι αυτοί όταν οι ίδιες τράπεζες δια μέσου της ..δημιουργικής λογιστικής των δομημένων ομολόγων αιχμαλώτιζαν κράτη, ως να ήταν προσημειωμένα οικόπεδα;

Και εν τέλει που ήταν όλοι αυτοί όταν δια της βιομηχανικής, βιοτεχνικής και αγροτικής αποσύνθεσης περιερχόταν η χώρα στην αβάσταχτη ελαφρότητα της τουριστικής τάχα βαριάς βιομηχανίας;

Αθώοι Έλληνες πλην των αναλφάβητων δεν υπάρχουν. Ψώνιζαν και ψωνίζονταν στις αγορές αλλά: ουδείς διερωτήθηκε πως διάβολο αγοράζω ντομάτα πολωνίας πατάτα μοζαμβίκης καλτσόν ινδίας πουκάμισο κινας κρέας αργεντινής και λάδι γερμανίας!!. 

Ουδείς ενοχλήθηκε από την απουσία των ιστορικών επί παραδείγματι  ηλεκτρικών συσκευών ή ακόμη ακόμη:  Από τα ημιβυθισμένα και οξειδωμένα μέσα παραγωγής στα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και όπου αλλού της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης.

 Που καταλήγουν αυτά; Πως στο επι του καπιταλισμού κλάσμα της πολιτκοοικονομικής εξίσωσης ο παρανομαστής είναι ένας. Ο γνωστός δραγάτης. Με τους αριθμητές να εναλλάσσονται κινηματογραφικά στην διαχείριση.Τον ρόλο του άγνωστου Χ θα τον απέδιδα στον λαό αν δεν κρυβόταν στα κατακόρυφα κελιά του..