Δοθείσης της ευκαιρίας περί αφοπλισμού της Κρήτης πορδαλίζουν κάποιοι. Έγκλημα. Διότι πιστέψτε με ξέρω.. Επί τετραετία διατηρούσα σχέση με μία υψηλών κοινωνικών νοητικών και αισθητικών προδιαγραφών δικηγορίνα. Με την υγρασία του δρομολογίου Πειραιάς – Ηράκλειο ν’ απειλεί ανά εξαήμερο με σκουριά τα κόκαλά μου.
(με υπερασπίστηκε μετά πάθους και από κοινού με τους Κακλαμάνη Ζώρα και Μαγκάκη στις περί συκοφαντικής δυσφήμισης ανυπόστατες κατηγορίες που αντιμετώπιζα από τον τότε υπουργό της ΝΔ Μανώλη Κεφαλογιάννη..η φωτό από κάποιες όμορφες στιγμές)
Περί αφοπλισμού έτσι ο λόγος αφού:
Τα όπλα στη μεγαλόνησο (δώδεκα χιλιάδες είναι οι νόμιμες άδειες οπλοφορίας ) να είναι διασπαρμένα παντού. Από τα νοικοκυριά ως τις σπηλιές. Ως και άρματα του Σαράντα είναι εγκιβωτισμένα στα βουνά.
Και προέκυψαν από την ανάγκη λαϊκής και πρώτου χρόνου υπεράσπισης του νησιού, από κάθε επίβουλο ή επίδοξο κατακτητή. Που θα έκανε δεύτερες και τρίτες σκέψεις πριν αποφασίσει να καταστεί ιδανικός αυτόχειρας. (δεν τις έκανε ο χίτλερ κι άφησε στο Μάλεμε πέντε χιλιάδες αμούστακους ακόμη αλεξιπτωτιστές στους τάφους.. Όσο για τον αμερικανό στην Σούδα δεν πρόκειται περί κατακτητή, αλλά περί νταβατζή, της και επί χρήμασι εκδιδομένης στη δύση μητέρας πατρίδας)
Προϊόντος όμως του χρόνου και για να μην οξειδωθούν, εξήλθαν των κρυπτών τους για να υποδηλώνουν και να ντύνουν ηχηρά κάθε χαρμόσυνη τελετή. Κυρίως της επισημοποίησης δια των συμβατικών δεσμών μιας σχέσης..
Κάπως έτσι άρχισαν και οι μπαλωθιές πυροτεχνικού περιεχομένου αν και κατά καιρούς θρηνούσαμε και θύματα ως αρχαίες τραγωδίες.
Αλλά ουδέν καλόν αμιγές κακού. Πέρασαν αυτά στην κατοχή των νονών εμπορίας της πρέζας, του μπάφου και όχι μόνον. Με την ελληνική Κολομβία να έχει περιχαρακωθεί εντός των συνόρων του εδάφους κυριαρχίας τεσσάρων χωριών.
Ανώγια, Βορίζια, Μυλοπόταμος, Ζωνιανά.
Από εκεί όμως μας προέκυπταν και οι ΟΠΕΚΕΠΕΔΕΣ και άλλοι τινές της πολιτικής διαπλοκής και της εξαγοράς ψήφων που σήμερα άπαντες στο άκουσμά τους πέφτουν από τα σύννεφα.Εκτός βεβαίως του ότι προσβάλλεται βάναυσα και ισοπεδωτικά από τους τζιτζιφιόγκους των Μίντια όλος ο πληθυσμός του νησιού
Και ως συμπέρασμα. Άπαντες και απανταχού οι παλιάνθρωποι ενώνονται σαν τις σάπιες σταφίδες όποιο και αν είναι το διακύβευμα και με όποιο μέσο κι αν αυτό διεκδικείται. Ακόμη και με ξύλινα σπαθιά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου