Ένα οφειλόμενο δημόσια ευχαριστώ
Χήμειο ως είθισται και κατά την εβδομάδα που ακολουθεί. Η πρόσκαιρη διάλυση στα εξ ων συνετέθην ακολουθεί.. Όσοι υπόκεινται τη διαδικασία γνωρίζουν.
Δυο ημέρες μαζεύω τα κομμάτια μου προσευχόμενος στο Σύπαν να προστατεύει τον φύλακα άγγελό μου. Την αυστηρή διευθύντρια της αιματολογικής κλινικής του νοσοκομείου Γεννηματά Ευριδίκη Μιχάλη.
Σπουδαία επιστήμων σπουδαία άνθρωπος.. (Δίχως να υπολείπεται σε τίποτα και όλο το υπόλοιπο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό)
Τυχερός στην ατυχία μου.. Δέκα χρόνια είναι στη πρώτη γραμμή της άμυνάς μου. Πρώτη αυτή τον ιχνηλατεί, τον αναγνωρίζει και του επιτίθεται πάση δυνάμει όχι μόνον με όσα όπλα της έχει διαθέσει η σύγχρονη ιατρική, αλλά και εξατομικευμένα..
«Μου επιτρέπει μόνον να γελώ, να διασκεδάζω και να δρέπω τις νίκες της ως άνθρωπος βιολογικά υγιής» (μεταξύ μας εξακολουθώ να καπνίζω έστω μειωμένα αλλά γαμώτο μου το ανακαλύπτει μέσα από τις εξετάσεις και παριστάνω τον έκπληκτο .. Αλλά είμαι κακός ηθοποιός!! Και τ' ακούω..)
Δυο φορές επιχείρησα υπαινικτικά να την αμείψω για τις υπηρεσίες της επισκεπτόμενος το ιδιωτικό της ιατρείο, για να λάβω μια απάντηση Σπαρτιατική.
«Εγώ αν και παρά το ότι ως διευθύντρια μου το επιτρέπει ο νόμος δεν κάνω ιδιωτικό ιατρείο!»
Σε αυτών των αξιών άτομο αναφέρομαι. Και είναι οι μόνες στιγμές που θυμώνω μαζί της. Γιατί και ως πρώην σύζυγος γιατρού ξέρω καλά πως οι συγκεκριμένοι επιστήμονες γίνονται έξορμοι της επαγγελματικής ζωής σχεδόν μεσήλικες. Όταν όλοι εμείς έχουμε ήδη γράψει επαγγελματικά χιλιόμετρα αμειβόμενοι.
Και τα έγραφα από τότε που οι καθεστωτικοί λακέδες των μίντια σας ζύμωναν στην αρπαγή και ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, είτε εκπορνεύοντας είτε διαπομπεύοντας τους γιατρούς με τα φακελάκια.
Τι έγραφα αρθρογραφώντας στον Τύπο;
Πως η συλλογική προηγείται της ατομικής ευθύνης. Πρώτα αμείβεις τους γιατρούς αξιοπρεπώς και μετά τους ζητάς ευθύνες (ως και της αφαίρεσης αδείας) στη περίπτωση που θα δωροδοκηθούν..
Τι έκαναν αντ αυτού οι πολιτικοί Βασιβουζούκοι της Δυτικής αυτοκρατοριας ;
Όχι μόνον επέτρεψαν σιωπηρά τα φακελάκια αλλά στη συνέχεια τα νομιμοποίησαν επιτρέποντας την κατά το νοσοκομείο ιδιωτική επίσκεψη τα απογεύματα.. Έτσι ο λαός γδυνόταν εν ψυχρώ και εις διπλούν. Και τον γιατρό και το νοσοκομείο.
Αλλά τα ζώα σανό μασούσαν.
Πουλήστε τώρα το σπίτι σας στην ιδιωτική υγεία και είναι αμφίβολο αν ακόμη κι έτσι θεραπευτείτε. Γιατί εκεί ως και το χαμόγελο του γιατρού περνά από το λογιστήριο!!
Σήμερα όσοι έχουν απομείνει στα δημόσια νοσοκομεία (από κοινού με τους νοσηλευτές ) να ξέρετε πως φυλούν Θερμοπύλες, ψυχή τε και σώματι .
Υποκλιθείτε τους.. Το αξίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου