Ποιο εθνικό και διεθνές δίκαιο.. Ισχύουν αλά καρτ και υπό την ένοπλη συνοδεία του άρπαγα. Επί παραδείγματι: Η υπό τον μανδύα της Σοβιετικής Ένωσης Ρωσία και εξ αιτίας του φόβου ληστρικής διαχείρισης των χρηματοπιστωτικών αποθεματικών της, επέλεξε την τοποθέτησή τους στις Ευρωπαϊκές και όχι τις Αμερικανικές Τράπεζες.
Αφέλεια; Δεν αποκλείεται. Δόλος; Ίσως.
Σε κάθε περίπτωση κατά την μούφα του Διεθνούς Δικαίου απαγορεύονται ρητώς και δια ροπάλου οι κατασχέσεις κρατικών περιουσιών.
Όμως: Άσπρος λύκος μαύρος λύκος ίδια μούρη έχουν.
Ποια δηλαδή μπορεί να ήταν η διαφορά μεταξύ του Ευρωπαίου αποικιοκράτη κονκισταδόρ και του Αμερικανού κάου μπόυ των δεκάδων αιματηρών εκστρατειών. Όση μίας τίγρης και μιας ύαινας.
Εκτέθηκαν έτσι οι Ρώσοι ανεπανόρθωτα στο ανύπαρκτο καπιταλιστικό έλεος που:
Εφεύρε δια του Μπάιντεν τρόπο να διολισθήσει των σιαγόνων του Διεθνούς Δικαίου, στο οποίο ο εγχώριος ποινικά υπόδικος της κοινής γνώμης πρωθυπουργός, ομνύει ακατάπαυστα.
Πρωτίστως κατάσχεσε τους τόκους και πάγωσε το κεφάλαιο. (σήμερα εν ονόματι της συνδρομής στην Ουκρανία κατασχέθηκε και το κεφάλαιο) Κάτι που απεδείχθη μπούμερανγκ δεδομένου πως μια σειρά κρατών μεταξύ των οποίων Κίνα και Σαουδική Αραβία, αποσύρουν πανικόβλητα τα αμερικανικά ομόλογα.
Συμπέρασμα: Απουσία της δικαιοσύνης τι μπορεί να είναι μια διεθνής ή εθνική εξουσιαστική ομάδα πλην της σύστασης μιας καλά οργανωμένης και θεσμοθετημένης ληστείας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου