ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Η ΑΓΟΡΑ !!

 «Κάτι φταίει» στα μέχρι τώρα ελληνικά πανεπιστήμια και πρέπει άμεσα να ακολουθήσουν την τροχιά «ανάπτυξης» της χώρας!  Και  ως εκ τούτου στην χώρα της ..ανάπτυξης των 81,000 καφέ, οφείλουν τα πανεπιστήμια  να εκπαιδεύουν σερβιτόρους και καμαριέρες.. 

 

 

 Η λειτουργία της ιδιωτικής πανεπιστημιακής παράγκας πάση θυσία, η αυταρχική θωράκιση του δημοσίου πανεπιστημίου, υποχρηματοδότησή του και στροφή στην όλο και μεγαλύτερη συνεργασία του με ιδιωτικούς παράγοντες. Αυτή είναι η πολυσύνθετη κατάσταση που διαμορφώνεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια. 

Η συνέχεια των αναδιαρθρώσεων (και) τα τελευταία χρόνια δείχνει πως δεν πρόκειται απλώς για ιδεολογικά «κολλήματα» κάποιας λιγότερο ή περισσότερο αντιδραστικής κυβέρνησης, αλλά για συγκεκριμένη στρατηγική υποταγής και ευθυγράμμισης της ανώτατης εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου. 

«Κάτι φταίει» στα μέχρι τώρα ελληνικά πανεπιστήμια και πρέπει άμεσα να ακολουθήσουν την τροχιά «ανάπτυξης» της χώρας!  Και  ως εκ τούτου στην χώρα της ..ανάπτυξης των 81,000 καφέ, οφείλουν τα πανεπιστήμια  να εκπαιδεύουν σερβιτόρους και καμαριέρες..
 

Στο νέο μοντέλο, λοιπόν, που επιχειρείται να λειτουργήσουν από εδώ και πέρα δημόσια και ιδιωτικά ΑΕΙ, η έρευνα θα πρέπει να αποφέρει κέρδη και οι απόφοιτοι θα πρέπει να είναι πλήρως προσαρμοσμένοι στις επικαιροποιημένες ανάγκες της αγοράς εργασίας. 

Αυτές όμως θα χρειαστούν εκ νέου επικαιροποίηση… 

Εδώ είναι που έρχονται οι συνεχείς επανακαταρτίσεις, που δημιουργούν νέα «δυναμική» στο πεδίο της εργασίας. Ακόμα, οι ανάγκες της αγοράς επιτάσσουν τον έλεγχο της κατανομής του δυναμικού των φοιτητών ανά κλάδο με βάση το ποιοι τομείς θα πρέπει να στελεχωθούν από τις νέες «φουρνιές» αποφοίτων. 

Για να αποτελέσουν τα παραπάνω τη «νέα κανονικότητα» πρέπει και η συνείδηση των μελλοντικών εργαζομένων να είναι εναρμονισμένη με αυτή τη προοπτική. Έτσι, στα αλλεπάλληλα νομοσχέδια σαρωτικών αλλαγών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ξεχωριστή σημασία έχουν τα μέτρα πειθάρχησης και καταστολής.