ΕπαναλαμβΆΝΩ
Υπερπαραγωγή!! Ποταμοί δακρύων και ηχοεικαστικών ψηφίων της τηλεοπτικής κανονικότητας από τους πεφτοσυννεφάκηδες.
Επεισόδια αντί επεισοδίων εν σειρά επί ενός γεγονότος που επαναλαμβάνεται κατά συρροή και εξακολούθηση. Με τελευταίο αλλά όχι και έσχατο το της Φοινικούντας Επί του οποίου ενδέχεται να ενέχονται και συγγενείς του θύματος.
Ο θάνατός σου η ζωή μου. Διακύβευμα η ιδιοκτησία.
Η κληρονομιά. Έγκλημα των εγκλημάτων την έχει δικαίως χαρακτηρίσει ο Μπαλζάκ. Που στις εποχές της κοινωνικής νεύρωσης και την κουλτούρα της παραλυσίας το Εγώ πήρε τις νομοτελειακές του διαστάσεις.
Ας πάνε στο διάβολο όλα.
Ακόμη ακόμη και το πατρίς θρησκεία οικογένεια ως συνθηματική χυδαιότητα των νικητών. Διαγράφηκε κι αυτό ως μη οφειλούμενο χρέος.
Γιατί η πατρίδα παντού σε πληγώνει. Η δια γάμου οικογένεια υποκαταστάθηκε από το σύμφωνο συμβίωσης κατά το οποίο δικαίωμα σύμβασης κατέχουν και οι ομοφιλόφυλοι.
Και η χριστιανική θρησκεία που διαδέχθηκε το δωδεκάθεο αυτοκτονεί στη θηλειά των αντιφάσεών της.
Σήμερα έχεις; Είσαι, Δεν έχεις; Είσαι αόρατος. Με τον παρατηρητή σου να μην βλέπει αν είσαι, γιατί ήξερε πως εσύ θα έπρεπε να είσαι, αν δεν είχες πνιγεί στα καπιταλιστικά σκατά.
Σήμερα από τους άνεργους πεζοδρομιακούς περιπατητές, ως τους νευρασθενείς γραβατοπνιγμένους της χρηματιστηριακής παραγωγής τζογαδόρικου χρήματος, υπερισχύει η κοινωνική δυναμική της συστημικής αναγκαιότητας.
Με το καθεστώς να ξαφρίζει την επιφάνεια δίχως να καταδύεται στον πάτο της αλήθειας. Την ιδιοκτησία. Απουσία πολιτικού οξυγόνου ίσως. Ή μάσκας οξυγόνου. Και με την επί της διεθνούς σκηνής και προ του 1991 εν διαστολή ελληνική κοινωνία, σήμερα να συστέλλεται δραματικά επειδή:
Επί του προσκηνίου κυριαρχούν τα τηλεσκουπίδια, τα ξέκωλα, οι βίζιτες, οι χλιμίτζουρες «επενδυτές» της κρατικής λεηλασίας, τα πολιτικά απόβλητα από τους κοινωνικούς απόπατους, οι νταβάδες της νύχτας υπό τον πολιτικό μανδύα του αγκυλωτού σταυρού, οι φιλελληνικές μισθοδοτούμενες δουλάρες του ευρωκωλοχανείου, οι φτηνιάρηδες κομπιναδόροι του μικροαστισμού, και οι βαθύπλουτοι χουλιγκάνοι. Εικόνα μιας κοινωνίας στον απόλυτο ξεπεσμό.
Γιατί αυτό; Σε μια κοινωνία ανθρώπων όπου η δεισιδαιμονία εκτοπίζει την έλλογη συνεννόηση με τον παράλογος φόβο και την ιδιοκτησία ν' απλώνονται σαν μαύρη λαδιά, οι απαντήσεις στο "γιατί αυτό" δίνονται από κάθε Φινικούντα:
"Γιατί έτσι". Βροντώδες και πρωτόγονο επιβάλλεται ως κανόνας και τιμωρία. Όπως αυτή που επιβλήθηκε στο θύμα με αποκλειστικό του αμάρτημα την κατοχή σοβαρού μεγέθους περιουσία..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου