Θυμάμαι την μητέρα μου να με ξυλοφορτώνει φωνάζοντας: "καλλίτερα να κλαις εσύ παρά εγώ" Πολύ αργότερα ακόμη και μετά την εφηβεία αποκωδικοποίησα το μήνυμά της.Γιατί αφορούσε όλες εκείνες τις αιμορραγούσες πληγές από το σπάσιμο της ιεραρχίας. Που θέλει πρώτα να σβήνει ο γονιός και μετά το παιδί. Έτσι: Συντοπίτη και φίλε Αντώνη και Γεωργία, ο πόνος είναι τόσο μεγάλος που κανείς δεν χωρά στα παπούτσια σας. Πλην ίσως εκείνων που υπέστησαν την ίδια πληγή Για να καταλάβουν πόσο λίγα είναι εκείνα που μας κρατούν στην ζωή αφού τα έχουν χάσει. Τα συλλυπητήριά μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου