Η επανάληψη μπορεί να είναι η μητέρα της μάθησης αλλά εξ ίσου είναι και γενέτειρα αποστροφής και αηδίας.. Κρατώ το πρώτο και επαναλαμβάνω: Υφίσταται χυδαία παπαροαναλυτών μειοψηφία που διαπληκτίζονται ως προς το αν διασώθηκε η υπόσταση της Ουκρανίας ως ανεξάρτητου κράτους. Κάτι που κατ' αυτούς προκύπτει από τα πάρε δώσε της ΕΕ και του Τραμπ!!
Χείμαρροι δακρύων η στρατηγική της αυτονομία όταν φόρα παρτίδα διαπραγατεύσιμες είναι οι σπάνιες γαίες!! Κι όλ αυτά ανθοστολίζονται με κανένα δάκρυ για την ανελέητη σφαγή επί του πεδίου των μαχών. Ο βρώμικος ρόλος της ΕΕ είναι δεδομένος στην κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ειδικά μετά την ανοιχτή επέμβαση στην Ουκρανία και το πραξικόπημα του 2014, στηρίζοντας την τότε κυβέρνηση να επιτεθεί και στρατιωτικά στον ρωσόφωνο πληθυσμό.
Σιχάματα των σιχαμάτων.
Αλλά και μετά, η παραβίαση των συμφωνιών του Μινσκ, που υποτίθεται ότι εγγυόταν η ΕΕ, επιτάχυνε την πολεμική σύγκρουση, που κλιμακώθηκε με τη ρωσική εισβολή.
Η ΕΕ, λοιπόν, δίπλα στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ, έχει βάλει ανεξίτηλα την υπογραφή της στην αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στο μακελειό και στη σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία, όπου η Ρωσία έχει το πάνω χέρι στρατιωτικά.
Κάλπικος, επομένως, ο πόνος για το «απαραβίαστο των συνόρων» από εκείνους που θρέφουν στον κόρφο των ανταγωνισμών και των συμφερόντων τους τις αιτίες για το ξαναχάραγμά τους. Οχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τη Μέση Ανατολή κ.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου