ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ :

 Διελκυστίνδα με τον Θάνατο !! 

 

Δεν υπάρχει ούτε ένας από τους ..."αυτοδημιούργητους κροίσους της κρατικής πειρατείας" που να μην δηλώνει πομπωδώς πως υπήρξε εργασιομανής και ως εκ τούτου αυτή ήταν η πηγή του πλούτου του!! Άντε!! 

 

Γιατί κι εγώ αρέσκομαι στην δουλειά -- μπορώ να την παρακολουθώ για ώρες-- αλλά την δουλειά των άλλων..  'Αρα φταίει το στείρο μυαλό μου που δεν έγινα ο άρχων της άρχουσας τάξης.. Μην σκιάζεστε. Δεν έπαθα θερμοπληξία!! Πρόκειται για την αλογόμυγα που κάνει τα νεύρα μου τσατάλια κάθε που ακούω Σκάει ξεφτίλες. 

Και τώρα επί ποιας δουλείας κι όχι δουλιάς αναφέρονται ασύστολα; Ιδού:

 Μέσα σε έναν μήνα είναι 11 οι εργαζόμενοι που έχουν πέσει νεκροί στο μεροκάματο. Δηλαδή κάθε τρεις μέρες ένας εργάτης δεν γυρίζει σπίτι του - ξεκινάει για δουλειά και καταλήγει στον τάφο. 

Ειδικά αυτήν την περίοδο τα εξοντωτικά ωράρια και οι ελλείψεις σε μέσα προστασίας, στο όνομα του «κόστους», συναντιούνται με τον καύσωνα και τη θερμική καταπόνηση, που τσακίζουν κορμιά. 

Οσο η κυβέρνηση παίζει τον «παπά», αφού η «παύση εργασιών» που ανακοινώνει κάθε απόγευμα είναι στη διακριτική ευχέρεια της εργοδοσίας, οι εργαζόμενοι παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα. 

Μάλιστα, ο μέσος όρος ηλικίας των νεκρών αυτόν τον μήνα είναι τα 59 χρόνια, με τους 7 από τους 11 σκοτωμένους να είναι άνω των 60 ετών. 

Κι όμως, σε τέτοιες ηλικίες οι εργαζόμενοι που χάθηκαν ήταν ανεβασμένοι σε σκαλωσιές και απορριμματοφόρα, μέσα στο λιοπύρι, κουβαλούσαν τόνους από μπαγκάζια στα αεροδρόμια και έλιωναν στις κουζίνες των ξενοδοχείων του «τουριστικού θαύματος». 

Με αυτόν τον εφιάλτη έχει να αναμετρηθεί καθημερινά η εργατική τάξη, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει το 13ωρο και σε έναν εργοδότη και να απογειώσει τη δουλειά - λάστιχο κατά παραγγελία της εργοδοσίας. 

Πιο φτηνοί εργάτες - περισσότερη «ευελιξία» - λιγότερα μέτρα προστασίας: Αυτό είναι το τρίπτυχο της θωράκισης της ανταγωνιστικότητας, που φέρνει το θανατικό δίχως τέλος στους χώρους δουλειάς.