Που μου μετρούσε η μάνα ένα ένα τα παΐδια με την μαγκούρα..Που μου την είχε ενσωματώσει Και πως αλλιώς..
Ένα αφηνιασμένο άλογο είχε να τιθασεύσει κατά την εφηβεία μου. Αλλού πατούσα κι αλλού βρισκόμουνα. Σήμερα την ευγνωμονώ. Διαφορετικά δεν ξέρω που θα είχα καταλήξει.
Άσε που είχα έναν πατέρα αντάρτη και με είχε αυστηρά προειδοποιήσει πως: Αν σήκωνα το χέρι καταπάνω της θα μου το έκοβε από την μασχάλη..
Και σας βεβαιώ πως δεν ήταν έπεα πτερόεντα οι απειλές του. Δεν πήγα όμως ποτέ σε καμιά μπατσονομία και υπό τις τυμπανοκρουσίες των δικαιωματιστών να την καταγγείλω για κακοποίηση.
Γιατί έμοιαζα με αλάξευτο μάρμαρο που το σμίλευε κάθε μέρα..
Η ελευθερία δεν είναι ασυδοσία, είναι κάτι περιούσιο που επιβάλλει την ευθύνη..Έχει αρχές άξιες σεβασμού. Ακολούθησα το παράδειγμά τους και έχτισα τρεις επιστήμονες.. Με την ίδια μαγκούρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου