Όστις τρέφει ακόμη τις αυταπάτες του κυρίαρχου λαού ή του λίκνου της δημοκρατίας, ή είναι αφελής ή τον υποδύεται ή συνένοχος της ανθρωποκαταστροφής.
Δεκαπέντε χρόνια μνημονιακής αγριότητας στο τρομακτικό βασίλειο της εμπορευματοποίησης των πάντων, επαρκούσαν για να διαιρεθεί ο λαός σε φατρίες με την χώρα να βρίσκεται στα σπλάχνα του παγκοσμιοποιημένου κτήνους.
Συνέπεια της διάλυσης των πάντων είναι να σπρώχνεται στη φυσική επιλογή ο μέσος εκλογέας. Γιατί; Επειδή εξαντλήθηκε η επικατάρατος ιστορική μορφή ενός ανθρώπινου κόσμου με θεό του τον οργανωτισμό, αποκούμπι την εκκλησία του, σωσσίβιό του την οικογένεια, δόγμα του την αφοσίωση στην νομιμότητα, βωμό του τον κουμπαρά, και οδικό του χάρτη την ταπεινωτική υπακοή, αλλά:
Δεν αρέσκεται στους «σφιχτόκωλους» ο μοντέρνος καπιταλισμός!
Οι θολές διακηρύξεις της περί του ιδιωτικού της ευημερίας,την αποστασιοποιημένη «πολιτική», (η ίση μεταχείριση των ανίσων) του «προσωπικού χώρου», των «δικαιωμάτων» και των ΜΚΟ της αρπαχτής, του «ελεύθερου χρόνου», της «ευέλικτης καριέρας», της «απόλαυσης», που θα υποκαταστούσαν: την περίκλειστη φαμίλια, την πελατειακή κομματική εξάρτηση,(ΟΠΕΚΕΠΕ ) τα εν οίκω μη εν δήμω, το κύρος του νόμου, (ΤΕΜΠΗ) το πρόγραμμα κοινωνικής παρουσίας, (Μουρτζουκου Πιστπιρίγκου)τα μυστικά της κρεβατοκάμαρας, τη σταδιοδρομία, το ευ ζην, δεν έπεισαν κανέναν. Γιατί πρόκειται περί φενάκης εκ διαμέτρου αντίθετης της πραγματικότητας και ως εκ τούτου τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Απογοητευμένος έτσι ο λαός επέλεξε δυστυχώς το παρά φύσιν και όχι το κατά φύσιν. Κανόνας δίχως εξαιρέσεις του οποίου είναι η ακαριαία κάλυψη των κενών δια της εκρηκτικής παρουσίας του στους δρόμους της φωτιάς.
Εγκλωβίστηκε απέχων στα κατακόρυφα σπήλαιά του, αποκρούοντας δήθεν τα ψευδοχειραφετικά κλισέ. Είναι αυτός που επιλέγει την απομυθοποίηση του καθεστώτος Μητσοτάκη μ' ένα καπουτσίνο.. Πρόκειται περί του ιδανικού αυτόχειρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου