Εμετός..Το αρχοντοχωριάτικο πανηγύρι του Βρύξελλου ανακύκλωσε ξανά τα’ απόβλητά του.
Και πνίγηκε.
Στην θεία μανία του της βιομηχανοποιημένης προβολής, μιας κατ’ έτος παράστασης για κωφάλαλους. Προκειμένου να επιδείξει την ψυχαγωγική ομογένεια της υπό διάλυση Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με πρωταγωνιστές «μουσικούς» φυλάρχους που εκμαιεύτηκαν από την Κεντρική Αφρική. Για να μουτζουρώσουν το πεντάγραμμο με χάντρες και καθρεφτάκια. Κατά του ανοχύρωτου «μουσικά» και εξ ίσου χαχόλου με αυτούς παραλήπτη τους.
Δεν πρόκειται περί κριτικής.
Διότι δεν την αντέχουν οι βρεφονηπιακού επιπέδου απαγγελίες, τα λα λα λα, οι άναρθρες κραυγές, τ’ άλματα στο μουσικό κενό, η γλιστρίδα και τα κλισέ της φάλτσας όχι μουσικής αλλά πολιτικής σκηνής.
Γι αυτό και τα κάλυπταν από τα νέφη φωτός των λαμπιονιών ιωδίνης που εκτροχίαζαν την προσοχή από την ζοφερή πραγματικότητα της ψηφιακής παραίσθησης.
Περί καλοκουρδισμένης καθεστωτικής μηχανής πρόκειται που επιχειρείται να δοθεί μαγικό επίχρισμα σ’ έναν κάδο υποδοχής μουσικής διάρροιας. Για να πείσουν πως μεταβολίζουν σε μελωδίες τις ασυνάρτητες καλικατζούρες με τις οποίες έχουν τραφεί. Μόνον που: Η μουσική νιώθεται.. Με την ψυχή.. Δεν ασκείται κατά καθεστωτική παραγγελία..
Επιβεβαιώνουν έτσι πως το κρεσέντο των «δημιουργιών» τους, είναι η εκκωφαντική σιωπή ανάμεσα στις νότες τους.
Και κάτι ακόμη.
Πως πέραν της ψυχικής ανεπάρκειας είναι και το αυτί. Που δεν είναι το πλέον γυμνασμένο αισθητήριο όργανο των χαχόλων που τους μπιζάρουν ουρλιάζοντας κατά την επωδό των ακουσμάτων τους. Εκτός και αν δι αυτού τους απελευθερώνουν του μαρτυρίου τους.
Τιμή και δόξα σε όσους δεν μετείχαν σε αυτά τα Γιουροβιζιονικά μπουλούκια!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου