ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ

 Το ΝΑΤΟ σε πολεμικές προετοιμασίες με τον Νεογερμανικό φασισμό να ορέγεται ρεβάνς τον φλούφλη Γάλλο ζιγκολό να ψελλίζει την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία και την Ελλαδα σε ρόλο πρωτοπαλίκαρου.Και σε ότι αφορά την ισοπέδωση του Παρισιού και του Βερολίνου είναι κάτι που με αφήνει παγερά αδιάφορο. Αλλά η δια στόματος αυτού του φιλελληνα Γεραπετρίτη εμπλοκη στην παραγωγή άλικου αίματος δεν πρόκειται περί εικόνας που θα παρακολουθώ αφ' υψηλού έστω και αν δεν την χάνω ποτέ από τα μάτια μου. Αλλά περί της σάρκας των παιδιών μας που θα γίνουν κιμάς στις κρεατομηχανές παγίδες της Δύσης

Κατόπιν αυτών και εν μέσω αυξανόμενων αντιπαραθέσεων οι ευρωατλαντιστές ενισχύουν τις πολεμικές τους προετοιμασίες για το ενδεχόμενο άμεσης σύγκρουσης με τη Ρωσία και τους συμμάχους της, ξεκίνησε σήμερα στην Αττάλεια της Τουρκίας η άτυπη σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ με την παρουσία του γγ της λυκοσυμμαχίας, Μαρκ Ρούτε.

Η σύνοδος ξεκίνησε με εκδήλωση και δείπνο που διοργάνωσε ο Τουρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, ενώ αύριο το πρωί θα πραγματοποιηθεί άτυπη συνεδρίαση του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου, όπου οι υπουργοί θα συζητήσουν βασικές προτεραιότητες και πιθανές αποφάσεις ενόψει της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, το Ιούνη στη Χάγη.

Πριν την έναρξη της συνόδου υπήρξε συνάντηση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, με τον Ρούτε, που -σύμφωνα με το ελληνικό ΥΠΕΞ- επικεντρώθηκε στον «επιμερισμό των αμυντικών βαρών», την «υποστήριξη στην Ουκρανία»  και τη συνεργασία ΝΑΤΟ-ΕΕ, καθώς η ελληνική κυβέρνηση θέλει να παίξει το ρόλο του «πρωτοπαλίκαρου» στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Κυρίαρχο θέμα -και αντικείμενο έντονων παζαριών- θα είναι η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, στη σκιά του αιτήματος Τραμπ αυτές να ανέλθουν στο 5% του ΑΕΠ. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ρούτε πρότεινε συμβιβασμό, ήτοι 3,5% για αυστηρά αμυντικές δαπάνες έως το 2032, συν 1,5% για υποδομές, κυβερνοασφάλεια και έλεγχο συνόρων, που θεωρείται εφικτός για χώρες με δημοσιονομικούς περιορισμούς. Ο Αμερικανός πρεσβευτής στο ΝΑΤΟ, Μάθιου Γουίτακερ, υποστήριξε την ιδέα, σημειώνοντας ότι καλύπτει «ευρύτερες ανάγκες ασφάλειας».

Παράλληλα θα συζητηθούν οι σχέσεις ΝΑΤΟ-ΕΕ, με τους Ευρωπαίους να έχουν ήδη εκφράσει την πρόθεσή τους να προωθήσουν τη στρατιωτική αυτονομία της Ένωσης, δηλαδή τη δυνατότητά τους να μακελεύουν αυτόνομα τους λαούς, χωρίς να εξαρτώνται από τις ΗΠΑ, σε μια περίοδο που αυξάνονται οι αντιπαραθέσεις και στο ευρωατλαντικό μπλοκ στο φόντο της μάχης για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ-Κίνα. 

Υπό αυτό το πρίσμα άλλωστε, πρέπει να ιδωθεί η σημερινή «δέσμευση» του Γερμανού καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς, στην ομιλία του στην γερμανική βουλή, ότι θα καταστήσει τον γερμανικό στρατό (Bundeswehr) τον «ισχυρότερο συμβατικό στρατό της Ευρώπης» με ότι σημαίνει αυτό για τους ευρωπαϊκούς λαούς στην μεταπολεμική εποχή.

Είναι επίσης ενδεικτικό ότι ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμ. Μακρόν, μιλώντας σε γαλλικό τηλεοπτικό δίκτυο επανέλαβε τους σχεδιασμούς για αποστολή στρατευμάτων στο σφαγείο της Ουκρανίας, ώστε να παρασχεθούν «ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας» στο καθεστώς Ζελένσκι, λέγοντας ότι αυτά θα αναπτυχθούν «σε στρατηγικά σημαντικά σημεία. Θα διεξάγουμε κοινές επιχειρήσεις, επιβεβαιώνοντας έτσι την αλληλεγγύη μας».

Η σύνοδος θα εστιάσει επίσης στην ενίσχυση της Ουκρανίας, με έμφαση στην παροχή προηγμένων όπλων, όπως συστήματα Patriot, και την εκπαίδευση στρατιωτών. Στο επίκεντρο θα βρεθεί η πρόταση η μακροπρόθεσμη βοήθεια, με δεσμεύσεις για 20 δισ. ευρώ το 2025. Ο Ρούτε τόνισε την ευκαιρία για πρόοδο στο ουκρανικό ζήτημα, επαινώντας τον ρόλο της Τουρκίας ως μεσολαβητή, ενώ ο Φιντάν αναμένεται να υπογραμμίσει την ανάγκη για «δίκαιη και διαρκή ειρήνη».

Εξηγώντας την... «δίκαιη και διαρκής ειρήνη» ο Φιντάν ζήτησε την άρση περιορισμών στη συνεργασία της αμυντικής βιομηχανίας, με τον Ρούτε να ενθαρρύνει τους «συμμάχους» να αποφεύγουν εμπόδια στις πωλήσεις όπλων. Η τουρκική αμυντική βιομηχανία, που συνεργάζεται με εργοστάσια πυρομαχικών στο Τέξας, χαρακτηρίστηκε «κρίσιμη» για την λυκοσυμμαχία.

Όλα αυτά την στιγμή που συνεχίζονται οι αντιπαραθέσεις για τους όρους διεξαγωγής των «συνομιλιών» μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανία στην Κωνσταντινούπολη, υποδηλώνοντας και με αυτόν τον τρόπο την κλιμάκωση των ανταγωνισμών για την μοιρασιά της λείας που φουντώνει τις αντιθέσεις και στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού άξονα.