Η επανάληψη ως μητέρα της μάθησης ... Θέση μου προ τετραετίας.. Πόσο άνετα βολεύεται στο σήμερα;
Όποιος ακόμη τρέφει τις αυταπάτες του κυρίαρχου λαού ή του λίκνου της δημοκρατίας, ή υποδύεται ή είναι αφελής.
Δεκατρία χρόνια μνημονιακής αγριότητας στο τρομακτικό βασίλειο της εμπορευματοποίησης των πάντων, επαρκούσαν για να διαιρεθεί ο λαός σε φατρίες με την χώρα να βρίσκεται εντός του παγκοσμιοποιημένου κτήνους.
Συνέπεια τούτων είναι να οδηγηθεί εκτός του πεδίου μάχης ο μέσος εκλογέας. Γιατί;
Επειδή εξαντλήθηκε η επικατάρατος ιστορική μορφή ενός ανθρώπινου κόσμου με θεό του τον οργανωτισμό, την εκκλησία του, την οικογένεια, δόγμα του την αφοσίωση/νομιμότητα, βωμό του τον κουμπαρά, οδικό του χάρτη την υπακοή, ερωτικό του ευαγγέλιο την γονιμοποιητική τυποποίηση.
Μόνο που : Δεν αρέσκεται στους «σφιχτόκωλους» ο μοντέρνος καπιταλισμός!
Παρά τούτα η θεατρική διαφορά μεταξύ της δεξιάς και της αριστερής ροζ φενάκης, που θα τον εξυπηρετούσε επαρκέστερα είναι γεγονός. Μόνο που αφ' ενός δεν προέκυψε εκ του μηδενός και αφ’ ετέρου:
Αποκρύπτει παρασκηνιακά πως τα οικονομικά σύνορα δεν είναι μεταξύ των εξαθλιωμένων, αλλά μεταξύ αυτών και των μερισματούχων του χρηματοπιστωτικού τζόγου. Αυτό απεικονίστηκε στην εκλογική κινούμενη άμμο.
Πρόκειται περί ενός ακατανόητου μετεκλογικού φαντάσματος που σε συνεργασία με τους εκ των Βρυξελών εντεταλμένους τυχοδιώκτες, παρήγαγαν μια επικίνδυνη συνταγματική εκτροπή. Που υπό τον εκβιασμό της πτώχευσης απειλούσε τους ήδη πτωχευμένους. Που έκπληκτοι παρακολουθούσαν το Νεοπασόκ του γιδοβοσκού να σκιαμαχεί περί όνου σκιάς και τον Σύριζα ως πολιτικό σούπερ Μάρκετ.
Οι διακηρύξεις τους θολές. Δυσανάγνωστες.
Σαλαμοποίησαν την κοινωνία με τους δικαιωματιστές, τις ΜΚΟ, την αποστασιοποιημένη πολιτική, της ευέλικτης καριέρας, της επιχειρηματικότητας εν κενώ, που θα αντικαθιστούσαν τις ακροδεξιές κραυγές της περίκλειστης φυλής, της φαμίλιας και την πελατειακή εξάρτηση από το κόμμα νονό.
Με το αποτέλεσμα να ειναι ανατριχιαστικό. Ξανά ένας εκ των Εφιαλτών της Αγίας Οικογενείας στο γκοβέρνο. Της ανελέητης νεοταξίας.
Πως συνέβη ;
Εξ αιτίας της διαπίστωσης των απογοητευμένων Παλαιοπασόκων, από την εξευτελιστική οσφυοκαμψία των πρώτη φορά αριστερά. Υπό την κάλυψη ανίερων συγκρίσεων με τις κυβερνήσεις της δεκαετίας του 80. Και μπορεί η μίμηση να είναι η ειλικρινέστερη μορφή κολακείας, αλλά στην πολιτική και εν τη πράξει αποδεικνύεται στείρα.
Στην αποψίλωση του Σύριζα μετείχε δραματικά και το ΚΚΕ επί του οποίου επανέκαμψε το όποιο ποσοστό τού ανήκε. Ωστόσο αντί πανηγυρισμών, περισυλλογή.Γιατί εν μέσω ενός κοινωνικού ερειπιώνα η σταχυολόγηση είναι ελλειπής.
Οι ψηφοφόροι της αριστεράς δεν είναι πρόβατα που καλούνται να ψηφίσουν τον εκδοροσφαγέα τους και τον αστό που θα τα καταβροχθίσει. Τιμωρούν. Και προτίμησαν την απομυθοποίηση των εκλογών δια της απόλαυσης ενός καπουτσίνο.
Και ως εκ του αποτελέσματος σταλθήκαμε άπαντες στην δεξιά και ακροδεξιά άβυσσο.
Που σας βεβαιώ ότι δια της ενίσχυσης της ένστολης καταστολής και της μασκαρεμένου με το σκουφί της δημοκρατίας θεσμικού αυταρχισμού, θα είναι μακρά..Με ή άνευ Μητσοτάκη που έτσι κι αλλιώς αναλώσιμος είναι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου