Αφορμής δοθείσης της οδηγικής βίας που οδήγησε αξημέρωτα ένα δωδεκάχρονο κοριτσάκι στον θάνατο επί του Ρέντη, επανασημειώνω την εξουσιαστική βία του καθεστωτικού εξαναγκασμού στο τυφλό κυνήγι της επιβίωσης.
Πομφόλυγες αντιπερισπασμού από τα μιντιακά καφενεία τα περί της έμφυλης Βίας.
Γιατί η βία δεν είναι μία. Από την ενδοοικογενειακή και την εργοδοτική, ως την σχολική, την εργασιακή και την οδηγική, (ή road rage), απλώνεται σαν δίχτυ στον αποσαθρωμένο εξ αιτίας της φτώχειας κοινωνικό ιστό. Και η νεοταξική βαρβαρότητα φαίνεται στον κώλο που έχει πιάσει αράχνες!
Πολυπλόκαμη έτσι και πολύμορφη είναι βία. Από την επιβατική επί των υπερφορτωμένων και ανεπαρκών μέσων μαζικής μεταφοράς κατά τις ώρες αιχμής. Προκύπτει από τις ταλαιπωρημένες ψυχές της διπλανής πόρτας. Και είναι, ή συστημική, ή δομική, ή εξουσιαστική.
Που θριαμβεύει προκαλώντας το Μακιαβελικό διαίρει και βασίλευε. Ή κατά την σύγχρονη πολιτική ηθική τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Που αποπροσανατολίζει την πολιτική πυξίδα και κοιτάζεις τ’ άστρο και όχι το κωλοδάχτυλο που σου βάζει η εξουσιαστική καμαρίλα.
Αν ακόμη λέξη δεν έχω καταθέσει για την «συναδελφική βία», είναι γιατί πρόκειται για την οδυνηρότερη όλων. Συνυπάρχει αυτή --η εξόχως θλιβερή-- με την δουλοπρέπεια έναντι της εργοδοσίας.
Σε Σκλάβους και τροφοδότες της Βίας μετασχηματίζονται κατά κανόνα οι νομάδες του διπλανού τσαντιριού.
Θυμηθείτε για του λόγου μου το αληθές, την Όλγα, την 8χρονη τσιγγανοπούλα, που την έλιωσε η γκαραζόπορτα του παραπλεύρως ωχαδελφισμού.
Ή τους ναυτεργάτες που εκτίναξαν από τον καταπέλτη, τον Αντώνη, το παλληκάρι από την Κρήτη, στο λιμάνι του Πειραιά. Με τους εφοπλιστές στο απυρόβλητο του ηθικού αυτουργού, αφού δεν τον έσπρωξαν στον θάνατο αυτοί. Αλλά οι τσάτσοι τους.
Δικαιολογημένη οργή που υπογράφω πρώτη φορά δίχως φραστικές περικοκλάδες και ανθοστολισμούς.
Γιατί δεν ήθελα να πιστέψω --όπως ο Σόλων-- πως υπάρχουν αυτού του είδους ανθρωπόμορφα τέρατα.
Ερωτηθείς, «κατά των τυπτόντων γαρ τους πατέρας επιτίμιον ουχ ώρισεν», είπεν, ότι «Ουχ υπέλαβον τοιούτους τινάς έσεσθαι.» –Μετάφραση: γιατί δεν όρισε [στη νομοθεσία του] τιμωρία για αυτούς που χτυπούν τον πατέρα τους (ή τον συνάνθρωπό τους συμπληρώνω εγώ) είπε ότι «Δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι υπάρχουν τέτοιοι παλιάνθρωποι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου