Κατέστη κάτι σαν τοπόσημο αναδιάταξης του πολιτικού και κοινωνικού ιστού. Ίσως η αφύπνιση των Ελλήνων στο ραντεβού τους με την ιστορία.
Για ν' ανταμώσουμε νομοτελειακά, αντιμέτωποι των παλιανθρώπων. Που είχαν και έχουν ενωθεί σαν τις σάπιες σταφίδες.
Τρεις δεκαετίες συμπληγάδων ψηφιακής απομόνωσης και αποβλάκωσης διήλθαμε..
Τρεις δεκαετίες που τα ξέκωλα, τα σούργελα, οι ακροδεξιοί νταβάδες της κενής περιεχομένου περικεφαλαίας και οι μικροαστοί του μεγαλοϊδεατισμού, άφησαν ως μη όφειλαν το λερό αποτύπωμά τους στο σώμα του Έθνους.
Και να που τώρα συστηνόμαστε στις πλατείες δια χειραψίας ξανά.
Είμαι ο Ευγένιος αλλά λυπάμαι πολύ.
Που παρεμβλήθηκε η "θυσία" του κοινωνικού μας ανθού για να συμβεί.
Μια τραγωδία αποκαλυπτική όχι αποκλειστικά των θετικών, αλλά και των αρνητικών χαρακτηριστικών ενός εκάστου εξ ημών. Και πάντως όχι ανεξαρτήτως των ταξικών του χαρακτηριστικών
Άπαντες στην σέντρα.
Από τους χυδαίους εισοδηματίες και τα μιντιακά αποπλύματα που εξέμεσαν χολή, ως τον λαό της εκβολής πλούσιων συναισθημάτων.
Όλοι κριθήκαμε και κρινόμαστε.
Πλέον βρεθήκαμε ο ένας πλάι στον άλλο. Επί της ίδιας διαδρομής ν' αναζητούμε τις συντεταγμένες του άστρου της δικαιοσύνης.
Με την εθνική τραγωδία των Τεμπών και την δημόσια συζήτηση που εντεινόμενη βαθμιαία ν' ανατροφοδοτείται. Χαράσσοντας μια αυθόρμητη, αναπόφευκτη και διακριτή διαχωριστική γραμμή.
Ανάμεσα σε αυτούς της συνειδησιακής ευαισθησίας κι εκείνους του φιλοτομαρισμού,που σε αυτή διακρίνουν ευκαιρίες.
Και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω ξανά..

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.