ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΤΟΥ ΑΕΡΑ

Το επικαιροποιημένο παραμύθι από καταβολής των αστικών καθεστώτων. Μετά τον Μητσοτάκη ο Τραμπ των παραληρημάτων. Περί ανθρώπινου λάθους και περί της κακιάς ώρας πρόκειται, δήλωσε δια του εκπροσώπου Τύπου του.

Και έχει τόση σχέση με την πραγματικότητα αυτό, όση είχε και η αντίστοιχη του Έλληνα πρωθυπουργού για τα Τέμπη. (Αυτό το πρωθυπουργού το προφέρω δαγκώνοντας την γλώσσα μου..) 

 

Δεν ήταν όμως η κακιά η ώρα αλλά η κακιά η χώρα. Επί της οποίας ξαμολύθηκαν οι τηλεοπτικές σφήκες για να προκαλούν μολυσματικά τσιμπήματα στους αμφισβητίες και να μου θυμίσουν τον Χατζηνικολάου ο οποίος από το Mega: 

Με τους ελεγκτές της εναέριας κυκλοφορίας απεργούντες , εξανέστη δια του θράσους της άγνοιάς του, κατά του τότε προέδρου τους Αλεβιζόπουλου τονίζοντας πως: 

Τι Ολυμπιακή τι πολιτική αεροπορία το ίδιο κάνει. Σαν να λέμε τι νεφρά τι αρχίδια. Το ίδιο είναι.   

Ε, λοιπόν δεν όλα ίσα κι όμοια. Άλλο η κακιά ώρα κι άλλο η κακιά χώρα επί της οποίας πήρε την σκυτάλη ο Τραμπ από τους δημοκρατικούς στις δραματικές περικοπές της πολιτικής αεροπορίας. 

Γιατί είναι η υποστελέχωση αυτών των υπηρεσιών που στοιχειοθετεί τις ενοχές των ηθικών αυτουργών, σε αυτές τις κρίσιμου μεγέθους υπηρεσίες. 

Κι επειδή  η Ουάσιγκτον δεν κείται στο υπερπέραν, οφείλω να υπενθυμίσω σε κάθε Βασιβουζούκο ότι και στη χώρα μας οι εργαζόμενοι στην ΥΠΑ έχουν καταγγείλει πολλές φορές την υποστελέχωση της πολιτικής αεροπορίας και προειδοποιούν για «Τέμπη του αέρα».

.....................