Εικόνες αθλιότητας

 Μεταμοντέρνα Καπιταλιστική απασχόληση,αλλά δεν!! Αφορά σε άτομα ή οικογένειες -- 13 χιλιάδες στον αριθμό-- που αδυνατούν να βρουν στέγη. 

Φύλακες ακινήτων καλούνται.. 

Και στο άκουσμά τους θεωρείς πως πρόκειται για Βρετανική διαστροφή μόνον που δεν είναι. 

 

Αδυνατούν να καταβάλλουν τα ενοίκια λαιμητόμους στο Λονδίνο με το καθεστώς να τους έχει στο πιάτο τη λύση. 

Τους επιβάλλει μικρότερο ενοίκιο αρκεί ν' ενταχθούν στην λογική της εγκατάστασής τους σε ερημωμένα ή και ερειπωμένα κτήρια. 

Σχολεία, γραφεία, βιβλιοθήκες, ακόμη και εγκαταλελειμμένες παμπ ή ναούς με τον θεό να κάνει τα στραβά μάτια. 

Τώρα αν εγώ προσθέσω πως όλα αυτά συντρέχουν δίχως τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής θα είναι σαν να κομίζω γλαύκας στην πρωτεύουσα.

Παρά τούτα ωστόσο  η ζήτηση για «στέγαση έναντι φύλαξης» αυξάνεται αλματωδώς. Κυρίως αφορά σε κτίρια που πρόκειται να κατεδαφιστούν ή να ανακατασκευαστούν και οι ιδιοκτήτες τους θέλουν να αποτρέψουν την κατάληψή τους, χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουν security. 

Τι συμπεραίνεται εξ αυτών; 

Πως στις δημοκρατίες τους τα πάντα είναι εμπορεύσιμα. Ακόμη και η αθλιότητα της ριψοκίνδυνης διαβίωσης σε κτήρια χρέπια κατά την στιγμή που παραμένουν λιμνάζουσες πανάκριβες κατοικίες. 

Για να θυμηθώ τον Μπέρναρ  Σω που επιστρέφοντας από την μετεπαναστατημένη Μόσχα και ενώπιον εκατοντάδων αγωνιούντων δημοσιογράφων στο Λονδίνο, είχε πει: 

"Τι δεν είδα κι όχι τι είδα στην Μόσχα; Δεν είδα ούτε μία Ρολς Ρόις αλλά επίσης δεν είδα ούτε ένα παιδί δίχως σχολειό και γιατρό.. Κι επίσης δεν είδα ούτε έναν άστεγο και έναν άνεργο" Ψιλά γράμματα...