Ο άνθρωπος κτήνος

 Νάμαι πάλι εδώ. Στις ρούγες του διαδικτύου. Γιατί μ εξοργίζει η καθεστωτική υποκρισία. 

"Το αμέσως μετά την κλιματική κρίση υπ' αριθμόν δύο πρόβλημα της Γηραιάς Ηπείρου, είναι το δημογραφικό", υποστηρίζεται μετά πάθους.

Μόλις η ηγετική σεφερλειάδα ανακάλυψε τον τροχό. 

 

Για να το επιβάλλουν ως θέμα συζήτησης δυστοπικής και να φιλοκαλοῦν τε γάρ μετ' εὐτελείας φιλοσοφώντας, οχι άνευ, αλλά μετά μαλακίας.... 

Κάτι χιλιάδες είναι τα μόλις έξορμα (τα νιάτα) λουλούδια που κόβονται πριν καν ανθίσουν στην Ουκρανία και την Γάζα. Πληθυσμοί εξολοθρεύονται. Αλλά εκεί ισχύει το ισραηλινό δικαίωμα στην αυτοάμυνα.Και οι θάνατοι δεν καταγράφονται ως δολοφονίες για να τιμωρηθούν ως το ποινικό δίκαιο επιτάσσει. Επειδή συντρέχουν υπό τον ήχο των σαλπίγγων. 

Καταγράφονται απλώς στις στατιστικές των ληξιαρχείων και σε μια επιτάφια επιγραφή.  Ενθάδε κείται...ετών 19. 20, 21..

Κι όσοι ως εκ θαύματος επιζήσουν θα λουστούν του Δυτικού ελέους υπό την εξής αυστηρή προϋπόθεση. Πως έχουν διέλθει της πανεπιστημιακής παιδείας για να τύχουν της όποιας εθνικο-ευρωπαϊκής αιμοκάθαρσης. 

Μόνον αυτοί θα ταξινομηθούν στα μητρώα των περιούσιων ευρωπαϊκών φυλών 

Οι υπόλοιποι στον σκουπιδοφάγο του πολιτισμικού μας νεροχύτη. Ως εργασιακά κρέατα. Ιδού ο μεταμφιεσμένος σε θεία συστημική χάρη κυνισμός τους: Δωδεκάωρη και επταήμερη  η άνευ δικαιωμάτων εργασία είναι το έλεος της παραμονής. 

 Και δεν είμαι εγώ που τα έχω προτείνει. 

Αλλά ο Λαντ Πρίτσετ, πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Δύο είναι οι πιθανές λύσεις στη δημογραφική κρίση δήλωσε: ή η αύξηση των ωρών εργασίας ή η οργάνωση ελεγχόμενης εισόδου μεταναστών, ορισμένης διάρκειας. 

Το υπόκεινται σήμερα οι Σύριοι και δεκαετίες οι Ασιάτες και οι κεντροαφρικανοί. 

Διολισθαίνουν της προσοχής τους υποδείγματα εξαιρέσεις του τύπου Αντετοκούμπο. Που απλώς κραδαίνονται ως σημαίες ευκαιρίας της ατομικής ευθύνης. 

Πέραν αυτού που τον φωτογράφησε η αξία του αλλά και η τύχη, πουθενά δεν αναγνωρίζεται η μίξη των πληθυσμών σε οργανωμένες κοινωνίες. Αποδεκτός ο καρπός της εργασίας τους αλλά όχι οι ίδιοι!!

Μόνο που το παγκοσμιοποιημένο κτήνος δεν περιορίζεται στους μετανάστες και τους πρόσυγες. Συμπεριλαμβάνει και τους γηγενείς.

Που τους υποχρεώνει να «εξελίσσονται», να απαρνιούνται κάθε ρίζα και σταθερά, να τελούν σε διαρκές «ταξίδι» χωρίς μνήμη εκκίνησης και έγνοια προορισμού, να είναι οι ασθενείς μιας κοινωνίας σε πλήρη άνοια εξ αιτίας της πλύσης εγκεφάλου που έχουν υποστεί 

Να είναι απότοκοι του καπιταλισμού των Αγορών και της ηλεκτρονικής διαχείρισης ενός ακαθόριστου πλούτου «από χαρτί και πλαστικοποίηση». 

Σήμερα στη μια δουλειά («δια βίου μάθηση»…) – αύριο στην άλλη, σήμερα στη μια «χώρα» – μεθαύριο σε μια άλλη, πολύγλωσσοι, ουδέτεροι, τουριστικοί, καταναλωτικόι, διαδικτυακοί, ρευστοί, χωρίς δεσμεύσεις. 

Με την ακροδεξιά να παραπλανά χυδαία υπεραμυνόμενη τάχα των εθνικών παραδόσεων και του πατρίς θρησκεία οικογένεια που πρώτα τα ούγκανά της έχουν τσαλακώσει και παρά το ότι στις  φωταγωγημένα ζοφερές μέρες μας, υπεραφθονούν τα ουρλιαχτά περί «ελευθεριών», «δικαιωμάτων», «παιδείας», «εξέλιξης», «ριζοσπαστισμού». 

Για να καλύψουν όπως οι γάτες τα σκατά τους. Τι; 

Πως  οι δημογραφικοί δείκτες διαμορφώνονται κάτω από τη σοβαρή επιδείνωση των όρων εργασίας, διαβίωσης, ασφάλισης, υγείας..

Δεν αρέσκεται έτσι στους «σφιχτόκωλους» ο μετακαπιταλισμός! Αντίθετα, τους θέλει ανακαινισμένους «ανθρώπους του κόσμου» μιας πολιτικά ευπρεπούς (δουλικής) και οικονομικής (χρηματοπιστωτικής) συμπεριφοράς.

Σήμερα, ακτινοβολεί, στην επικοινωνιακή του μεγαλοπρέπεια, ο «mister Pantelis» της Άυλης Οικονομίας ο «νεοταξικός μεσαιοταξίτης» των «προοδευτικών ιδεών». Πλέον σε οποιοδήποτε ερώτημα η απάντηση δεν είναι ο κατά τον Μπρετόν "άνθρωπος", αλλά το καπιταλιστικό κτήνος.

,