Πλάνη η πατριαρχική κοινωνία. Όλοι μας έχουμε βιώσει την ψευδαίσθηση αυτή. Επί της ουσίας αρχηγός της οικογένειας ήταν πάντα η γυναίκα.
Ξόδευα τις διακοπές μου ένα μήνα στην Ξάνθη κι έναν μήνα στην Μεσσηνία. Φιλιατρά. Όπου κατά το μεσημβρινό γεύμα τα θηλυκά έκαναν κύκλο γύρω από το τραπέζι. Για να κάτσουν (με εξαίρεση την καπετάνισσα μητέρα μου) μετά την τελευταία μπουκιά του πατριάρχη παππού Ηλία.
Είχε κατα δήλωσή του τέσσερις κόρες και τέσσερα παιδιά!!
Με τον Βενιαμίν τον πατέρα μου τελειόφοιτο της νομικής.
(Δεν αποφοίτησε ποτέ.. Συνελήφθη επί Μεταξά ,κατετάγη μετά στον ΕΛΑΣ, εμφύλιος, εξορίες, για ν' απελευθερωθεί οριστικά με την αμνηστία το 1974 και έξη χρόνια μετά να πεθαίνει)
Και με τον δεύτερο γιο τον εισαγγελέα, που τον έβαζε ο παππούς και αυτόν να σκάβει. (ο πρώτος γιος έγινε θυσία των βασιλικών ονειρώξεων στην Μικρά Ασία) Παραδίπλα στον πατέρα μου έσκαβε.
"Σκάφτε ρεεε.. Χάι ρεε Χάι.." τον άκουγα να δίνει παραγγέλματα..
Γιατί τα μεν παιδιά και τ' άλλα παραπαίδια;
Γιατ' είχε χωράφια κι είχε χρεία εργατικών χεριών. Και τα κορίτσια ήταν αντιπαραγωγικά. Άσε που όφειλε να τις προικίσει.
Χέστηκε έτσι ο παππούς που ο γιος του ήταν ήδη εισαγγελέας και ο βενιαμίν του τελειόφοιτος της νομικής. Ας τολμούσε να του αντιμιλήσει και θα έβλεπε πόσα πίδια πιάνει ο σάκκος.
Υπό αυτό το σκηνικό ξύπνησα ένα καλοκαίρι ξημερώματα και περνώντας έξω από την κάμαρα του παππού και της γιαγιάς σταμάτησα αιφνιδιασμένος . Γιατί άκουσα μόνον την φωνή της γιαγιάς.
Τι κουκούτσι ήταν πάλι αυτό αναρωτήθηκα αλλά δέκα χρόνων ήμουν τι μ ενδιέφεραν τα ψώνια της ημέρας και διάφορα άλλα έπεα πτερόεντα. Κάτι όμως ψυχανεμίστηκα και την επομένη κατάλαβα τι είχε συμβεί.
Ο Πατριάρχης παππούς εκτελούσε κατά γράμμα ότι είχε διαταχθεί από την γιαγιά μαύρα μεσάνυχτα!! Γυρνώ στην μάνα μου και της το επισημαίνω για ν ακούσω ένα μεγαλοπρεπές και βροντώδες σκάσε!!
Τσαντίστηκα.
Επειδή προσωπικά μ ένοιαζε ποιος θα μου έπαιρνε το παγωτό ή τα παγωτά κι αυτό που κατάλαβα, ήταν πως δεν το αποφάσιζε ο παππούς , αλλά η ...παλιογιαγιά που έκανε τον ψόφιο κοριό. Και που μου αρνιόνταν μειδιώντας!!
Κι ενώ ζητούσα τρία παγωτά κατά διαταγή της μου έπαιρναν μόνον ένα. Την μίσησα..
Για να έρθει μια εν ονόματι Σιμόν Ντε Μποβουάρ ψυχανώμαλη στο σώμα και την ψυχή και να ξεσηκώσει με το Δεύτερο Φύλο της εκατομμύρια γυναίκες διεκδικώντας τι;
Τη πρώτη θέση που όμως οι γυναίκες ενδοφλέβια ήδη κατείχαν. Γιατί υποχωρούσαν κηδεμονεύοντας..
Και τριάντα χρόνια μετά να ζητήσει δια της Φιγκαρό συγνώμη γιατί τις παρέσυρε σε ένα λάθος λες και ήταν τροχαίο ατύχημα.
Όχι δεν ήταν τροχαίο ατύχημα
Καλοδουλεμένο καπιταλιστικό σχέδιο ήταν.
Που έβαλε και την γυναίκα στην παραγωγή αλλά διαιρώντας δια δύο τον μισθό του άνδρα και όχι προσθέτοντας ένα ακόμη μισθό στο οικογενειακό εισόδημα..
Γκέγε ; Και μη με τσαντίσετε γιατί θ' ακολουθήσουν άλλα πολλά!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου