Κραυγή απελπισίας. Απόγνωσης. Που την αντηχούν ως αυτεπίστροφη τα όρη της ματωμένης ψυχής. "Εγώ σου χάρισα το φως μου κι εσύ τα ύστερα του κόσμου"..Είτε πρόκειται για πατρίδα, είτε πρόκειται για θανάσιμο έρωτα. Κατά τον ίδιο τρόπο κοστολογούνται οι πληγές και στις δύο περιπτώσεις. Σειρήνες αναμένουν την ακυβέρνητη σανίδα του. Όποιος έχει δει το βλέμμα στα μάτια ενός νεκρού στρατιώτη ή ενός λαβωμένου έρωτα έχει γράψει ο Μπίσμαρκ, δεν θα πέσει στην ίδια παγίδα ποτέ όσο ελκυστική κι αν είναι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου