Αφορμής δοθείσης μιας τυχαίας διασταύρωσης στο youtube με την Λίτσα Διαμάντη, ταξίδεψα στον χρόνο και την μαγεία της εφηβείας μας. Γοητεύτηκα ξανά. Από τα γνήσια λαϊκά τραγούδια που ξεκλείδωναν ψυχές. Από τους κορίτσαρους τις σημερινές γιαγιάδες σας που μας μέθυσαν και τις μεθύσαμε στο αλκοόλ του έρωτα, πίνοντάς τις γουλιά τη γουλιά. Από τα αυθεντικά και όχι τα δημοσχεσίτικα πάρτη των ξέκωλων που οργανώνονταν στα στούντιο. Καμιά πρόβα. Όλα πρίμα βίστα. Όπου οι "ψάλτες" δεν ήταν σταρ αλλά ανάσες μεταφορτωτές συναισθημάτων και όχι one night stand. Κλείστε τις εικόνες αυτές κάτω από τα βλέφαρα για μια επιστροφή στο "τότε" όπου κόσμος κι όνειρο ένα πράγμα ήταν..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου